اسرار نامه_عطار

ثنائی نیست با ارباب بینش//سزای صدر و بدر آفرینش

چو می‌لرزد ز هیبت ایندعاگوی//زفانش چون تواند شد ثناگوی

چو نعمت ذات او بالای گفتست//زفان از کار شد چه جای گفتست

چه گویم من ثنای او خدا گفت//که نام اوست با نام خدا جفت