خواجوی کرمانی_غزلیات745تا932

گهیکه جان رود از چشم ناتوان بیرون//گمان مبر که رود مهر او ز جان بیرون

ندانم آن بت کافر نژاد یغمائی//کی آمدست ز اردوی ایلخان بیرون

درآن میان دل شوریده حال من گمشد//که آردم دل شوریده زان میان بیرون