6- رومیان

نویسنده: پولس

محل نگارش: قرنتس

مربوط به تاریخ: ـــــــــــ

اتمام نگارش: 56 د.م

رومیان فصل 1

1 پولس غلام عیسی مسیح و رسول خوانده شده و جدا نموده شده برای انجیل خدا 2 كه سابقاً وعدة آنرا داده بود به وساطت انبیای خود در كتب مقد‌ّسه 3 دربارة پسر خود كه بحسب جسم از نسل داود متولّد شد 4 و بحسب روح قد‌ّوسیت پسر خدا به قو‌ّت معروف گردید از قیامت مردگان یعنی سرور ما عیسی مسیح 5 كه به او فیض و رسالت را یافتیم برای اطاعت ایمان در جمیع امتها به خاطر اسم او 6 كه در میان ایشان شما نیز خوانده شدة عیسی مسیح هستید

7 به همه كه در روم محبوب خدا و خوانده شده و مقد‌ّسید

فیض و سلامتی از جانب پدر ما خدا و عیسی مسیح سرور بر شما باد.

8 و او‌ّل شكر میكنم خدای خود را به وساطت عیسی مسیح دربارة همگی شما كه ایمان شما در تمام عالم شهرت یافته است 9 زیرا خدایی كه او را به روح خود در انجیل پسرش خدمت میكنم مرا شاهد است كه چگونه پیوسته شما را یاد میكنم 10 و دائماً در دعاهای خود مسألت میكنم كه شاید الآن آخر به ارادة خدا سعادت یافته نزد شما بیایم. 11 زیرا بسیار اشتیاق دارم كه شما را ببینم تا نعمتی روحانی به شما برسانم كه شما استوار بگردید 12یعنی تا در میان شما تسلّی یابیم از ایمان یكدیگر ایمان من و ایمان شما. 13 لكن ای برادران نمیخواهم كه شما بی‌خبر باشید از اینكه مكر‌ّراً ارادة آمدن نزد شما كردم و تابحال ممنوع شدم تا ثمری حاصل كنم در میان شما نیز چنانكه در سایر امتها. 14 زیرا كه یونانیان و بربِریان و حكما و جهلا را هم مدیونم. 15 پس همچنین بقدر طاقت خود مستعد‌ّم كه شما را نیز كه در روم هستید بشارت دهم. 16 زیرا كه از انجیل مسیح عار ندارم چونكه قو‌ّت خداست برای نجات هركس كه ایمان آورد او‌ّل یهود و پس یونانی 17 كه در آن عدالت خدا مكشوف میشود از ایمان تا ایمان چنانكه مكتوب است كه عادل به ایمان زیست خواهد نمود.

18 زیرا غضب خدا از آسمان مكشوف میشود بر هر بی‌دینی و ناراستی مردمانی كه راستی را در ناراستی باز میدارند. 19 چونكه آنچه از خدا میتوان شناخت در ایشان ظاهر است زیرا خدا آنرا بر ایشان ظاهر كرده است. 20 زیرا كه چیزهای نادیدة او یعنی قو‌ّت سرمدی و اُلوهیتش از حین آفرینش عالم بوسیلة كارهای او فهمیده و دیده میشود تا ایشانرا عذری نباشد. 21 زیرا هرچند خدا را شناختند ولی او را چون خدا تمجید و شكر نكردند بلكه در خیالات خود باطل گردیده دل بی‌فهم ایشان تاریك گشت. 22 اد‌ّعای حكمت میكردند و احمق گردیدند. 23 و جلال خدای غیرفانی را به شبیه صورت انسان فانی و طیور و بهایم و حشرات تبدیل نمودند. 24 لهذا خدا نیز ایشانرا درشهوات دل خودشان به ناپاكی تسلیم فرمود تا در میان خود بدنهای خویشرا خوار سازند 25 كه ایشان حق‌ّ خدا را به دروغ مبد‌ّل كردند و عبادت و خدمت نمودند مخلوق را به عوض خالقی كه تا ابدالآباد متبارك است. آمین.

26 از این سبب خدا ایشانرا به هوسهای خباثت تسلیم نمود به نوعی كه زنانشان نیز عمل طبیعی را به آنچه خلاف طبیعت است تبدیل نمودند. 27 و همچنین مردان هم استعمال طبیعی زنان را ترك كرده از شهوات خود با یكدیگر سوختند. مرد با مرد مرتكب اعمال زشت شده عقوبت سزاوار تقصیر خود را در خود یافتند. 28 و چون روا نداشتند كه خدا را در دانش خود نگاه دارند خدا ایشانرا به ذهن مردود واگذاشت تا كارهای ناشایسته بجا آورند. 29 مملو از هر نوع ناراستی و شرارت و طمع و خباثت پر از حسد و قتل و جدال و مكر و بدخویی 30 غمازان و غیبت‌كنندگان و دشمنان خدا و اهانت‌كنندگان و متكبران و لافزنان و مبد‌ِعان شر‌ّ و نامطیعان والدین 31 بی‌فهم و بی‌وفا و بی‌الفت و بی‌رحم. 32 زیرا هرچند انصاف خدا را میدانند كه كنندگان چنین كارها مستوجب موت هستند نه فقط آنها را میكنند بلكه كنندگان را نیز خوش میدارند.

رومیان فصل 2

1 لهذا ای آدمی كه حكم میكنی هركه باشی عذری نداری زیرا كه به آنچه بر دیگری حكم میكنی فتوا بر خود میدهی زیرا تو كه حكم میكنی همان كارها را به عمل می‌آوری. 2 و میدانیم كه حكم خدا بر كنندگانِ چنین اعمال بر حق‌ّ است. 3 پس ای آدمی كه بر كنندگانِ چنین اعمال حكم میكنی و خود همانرا میكنی آیا گمان می‌بری كه تو از حكم خدا خواهی رست؟ 4 یا آنكه دولت مهربانی و صبر و حلم او را ناچیز میشماری و نمیدانی كه مهربانی خدا تو را به توبه میكشد؟ 5 و به سبب قساوت و دل ناتوبه‌كار خود غضب را ذخیره میكنی برای خود در روز غضب و ظهور داوری عادلة خدا 6 كه به هركس برحسب اعمالش جزا خواهد داد: 7 اما به آنانی كه باصبر در اعمال نیكو طالب جلال و اکرام و بقایند حیات جاودانی را 8 و اما به اهل تعصّب كه اطاعت راستی نمی‌كنند بلكه مطیع ناراستی می‌باشند خشم و غضب 9 و عذاب و ضیق بر هر نَفس بشری كه مرتكب بدی میشود او‌ّل بر یهود و پس بر یونانی 10 لكن جلال و اکرام و سلامتی بر هر نیكوكار نخست بر یهود و بر یونانی نیز.

11 زیرا نزد خدا طرفداری نیست 12 زیرا آنانی كه بدون شریعت گناه كنند بی‌شریعت نیز هلاك شوند و آنانی كه با شریعت گناه كنند از شریعت بر ایشان حكم خواهد شد. 13 از آن جهت كه شنوندگانِ شریعت در حضور خدا عادل نیستند بلكه كنندگانِ شریعت عادل شمرده خواهند شد. 14 زیرا هرگاه امتهایی كه شریعت ندارند كارهای شریعت را به طبیعت بجا آرند اینان هرچند شریعت ندارند برای خود شریعت هستند 15 چونكه از ایشان ظاهر میشود كه عمل شریعت بر دل ایشان مكتوب است و ضمیر ایشان نیز گواهی میدهد و افكار ایشان با یكدیگر یا مذِمت میكنند یا عذر می‌آورند 16 در روزی كه خدا رازهای مردم را داوری خواهد نمود به وساطت عیسی مسیح برحسب بشارت من.

17 پس اگر تو مسمی به یهود هستی و بر شریعت تكیه میكنی و به خدا فخر می‌نمایی 18 و ارادة او را میدانی و از شریعت تربیت یافته چیزهای افضل را می‌گزینی 19 و یقین‌داری كه خود هادی كوران و نور ظلمتیان 20 و مؤ‌َدِّب جاهلان و معلّم اطفال هستی و در شریعت صورت معرفت و راستی را داری 21 پس ای كسی كه دیگران را تعلیم میدهی چرا خود را نمی‌آموزی؟ و وعظ میكنی كه دزدی نباید كرد آیا خود دزدی میكنی؟ 22 و از زنا كردن نهی میكنی آیا خود زانی نیستی؟ و از بتها نفرت داری آیا خود معبدها را غارت نمی‌كنی؟ 23 و به شریعت فخر میكنی آیا به تجاوز از شریعت خدا را اهانت نمی‌كنی؟ 24 زیرا كه به سبب شما در میان امتها اسم خدا را كفر میگویند چنانكه مكتوب است. 25 زیرا ختنه سودمند است هرگاه به شریعت عمل نمایی. اما اگر از شریعت تجاوز نمایی ختنة تو نامختونی گشته است. 26 پس اگر نامختونی احكام شریعت را نگاه دارد آیا نامختونی‌ِ او ختنه شمرده نمیشود؟ 27 و نامختونی طبیعی هرگاه شریعت را بجا آرد حكم خواهد كرد بر تو كه با وجود كتب و ختنه از شریعت تجاوز میكنی. 28 زیرا آنكه در ظاهر است یهودی نیست و آنچه در ظاهر در جسم است ختنه نی. 29 بلكه یهود آن است كه در باطن باشد و ختنه آنكه قلبی باشد در روح نه در حرف كه مدح آن نه از انسان بلكه از خداست.

رومیان فصل 3

1 پسبرتری یهود چیست؟ و یا از ختنه چه فایده؟ 2 بسیار از هر جهت او‌ّل آنكه بدیشان كلام خدا امانت داده شده است. 3 زیرا كه چه بگوییم اگر بعضی ایمان نداشتند؟ آیا بی‌ایمانی ایشان امانت خدا را باطل می‌سازد؟ 4 حاشا! بلكه خدا راستگو باشد و هر انسان دروغگو چنانكه مكتوب است: “تا اینكه در سخنان خود مصَد‌َّق شوی و در داوری خود غالب آیی.”

5 لكن اگر ناراستی ما عدالت خدا را ثابت میكند چه گوییم؟ آیا خدا ظالم است وقتی كه غضب می‌نماید؟ بطور انسان سخن میگویم. 6 حاشا! در اینصورت چگونه عالم را داوری خواهد كرد؟ 7 زیرا اگر به دروغ من راستی خدا برای جلال او افزون شود پس چرا بر من نیز چون گناهكار حكم شود؟ 8 و چرا نگوییم چنانكه بعضی بر ما افترا می‌زنند و گمان می‌برند كه ما چنین می‌گوییم بدی بكنیم تا نیكویی حاصل شود؟ كه قصاص ایشان به انصاف است.

9 پس چه گوییم؟ آیا برتری داریم؟ نه به هیچ‌وجه! زیرا پیش اد‌ّعا وارد آوردیم كه یهود و یونانیان هر دو به گناه گرفتارند. 10 چنانكه مكتوب است كه “كسی عادل نیست یكی هم نی. 11 كسی فهیم نیست كسی طالب خدا نیست. 12 همه گمراه و جمیعاً باطل گردیده‌اند. نیكوكاری نیست یكی هم نی. 13 گلوی ایشان گور گشاده است و به زبانهای خود فریب می‌دهند. زهر مار در زیر لب ایشان است 14 و دهان ایشان پر از لعنت و تلخی است. 15 پایهای ایشان برای خون ریختن شتابان است. 16 هلاكت و پریشانی در طریقهای ایشان است 17 و طریق سلامتی را ندانسته‌اند. 18 خدا ترسی در چشمانشان نیست.”

19 الآن آگاه هستیم كه آنچه شریعت میگوید به اهل شریعت خطاب میكند تا هر دهانی بسته شود و تمام عالم زیر قصاص خدا آیند. 20 از آنجا كه به اعمال شریعت هیچ بشری در حضور او عادل شمرده نخواهد شد چونكه از شریعت دانستن گناه است.

21 لكن الحال بدون شریعت عدالت خدا ظاهر شده است چنانكه تورات و انبیا بر آن شهادت میدهند 22 یعنی عدالت خدا كه بوسیلة ایمان به عیسی مسیح است به همه و كل‌ّ آنانی كه ایمان آورند. زیرا كه هیچ تفاوتی نیست 23 زیرا همه گناه كرده‌اند و از جلال خدا قاصر می‌باشند 24 و به فیض او مجاناً عادل شمرده میشوند به وساطت آن فدیه‌ای كه در عیسی مسیح است. 25 كه خدا او را از قبل معین كرد تا كفّاره باشد به واسطة ایمان به بوسیلة خون او تا آنكه عدالت خود را ظاهر سازد به سبب فروگذاشتن خطایای سابق در حین تحمل خدا 26 برای اظهار عدالت خود در زمان حاضر تا او عادل شود و عادل شمارد هركسی را كه به عیسی ایمان آورد.

27 پس جای فخر كجا است؟ برداشته شده است! به كدام شریعت؟ آیا به شریعت اعمال؟ نی بلكه به شریعت ایمان. 28 زیرا یقین میدانیم كه انسان بدون اعمال شریعت محض ایمان عادل شمرده میشود. 29 آیا او خدای یهود است فقط؟ مگر خدای امتها هم نیست؟ البته خدای امتها نیز است. 30 زیرا واحد است خدایی كه اهل ختنه را از ایمان و نامختونان را به ایمان عادل خواهد شمرد. 31 پس آیا شریعت را به ایمان باطل میسازیم؟ حاشا! بلكه شریعت را استوار می‌داریم.

رومیان فصل 4

1 پس چه چیز را بگوییم كه پدر ما ابراهیم بحسب جسم یافت؟ 2 زیرا اگر ابراهیم به اعمال عادل شمرده شد جای فخر دارد اما نه در نزد خدا. 3 زیرا كتاب چه میگوید؟ “ابراهیم به یَهُوَه ایمان آورد و آن برای او عدالت محسوب شد.”

4 لكن برای كسی كه عمل میكند مزدش نه از راه فیض بلكه از راه طلب محسوب میشود. 5 و اما كسی كه عمل نكند بلكه ایمان آورد به او كه بی‌دینان را عادل میشمارد ایمان او عدالت محسوب میشود. 6 چنانكه داود نیز خوشحالی آنكس را ذكر میكند كه خدا برای او عدالت محسوب میدارد بدون اعمال: 7 “خوشابحال كسانی كه خطایای ایشان آمرزیده شد و گناهانشان مستور گردید 8 خوشابحال كسی كه یَهُوَه گناه را به وی محسوب نفرماید.”

9 پس آیا این خوشحالی بر اهل ختنه گفته شد یا برای نامختونان نیز؟ زیرا میگوییم ایمان ابراهیم به عدالت محسوب گشت. 10 پس در چه حالت محسوب شد وقتیكه او در ختنه بود یا در نامختونی؟ در ختنه نی بلكه در نامختونی 11 و علامت ختنه را یافت تا مهر باشد برآن عدالت ایمانی كه در نامختونی داشت تا او همة ناختونان را كه ایمان آورند پدر باشد تا عدالت برای ایشان هم محسوب شود 12 و پدر اهل ختنه نیز یعنی آنانی را كه نه فقط مختونند بلكه سالك هم می‌باشند بر آثار ایمانی كه پدر ما ابراهیم در نامختونی داشت.

13 زیرا به ابراهیم و ذریت او وعده‌ای كه او وارث جهان خواهد بود از جهت شریعت داده نشد بلكه از عدالت ایمان. 14 زیرا اگر اهل شریعت وارث باشند ایمان عاطل شد و وعده باطل. 15 زیرا كه شریعت باعث غضب است زیرا جایی كه شریعت نیست تجاوز هم نیست. 16 و از این جهت از ایمان شد تا محض فیض باشد تا وعده برای همگی ذریت استوار شود نه مختص‌ّ به ذریت شرعی بلكه به ذریت ایمانی ابراهیم نیز كه پدر جمیع ما است 17 (چنانكه مكتوب است كه تو را پدر امتهای بسیار ساخته‌ام) در حضور آن خدایی كه به او ایمان آورد كه مردگان را زنده میكند و ناموجودات را بوجود می‌خواند 18 كه او در ناامیدی به امید ایمان آورد تا پدر امتهای بسیار شود برحسب آنچه گفته شد كه “ذریت تو چنین خواهد بود.” 19 و در ایمان كم قو‌ّت نشده نظر كرد به بدن خود كه در آنوقت مرده بود چونكه قریب به صد ساله بود و به ر‌َحِم مردة سار‌َه. 20 و در وعدة خدا از بی‌ایمانی شك ننمود بلكه قو‌ّی الایمان گشته خدا را تمجید نمود 21 و یقین دانست كه به وفای وعدة خود نیز قادر است. 22 و از این جهت برای او عدالت محسوب شد. 23 ولكن اینكه برای وی محسوب شد نه برای او فقط نوشته شد 24 بلكه برای ما نیز كه به ما محسوب خواهد شد چون ایمان آوریم به او كه سرور ما عیسی را از مردگان برخیزانید 25 كه به سبب گناهان ما تسلیم گردید و به سبب عادل شدن ما برخیزانیده شد.

رومیان فصل 5

1‌ پس چونكه به ایمان عادل شمرده شدیم نزد خدا سلامتی داریم بوساطت سرور ما عیسی مسیح 2 كه به وساطت او دخول نیز یافته‌ایم بوسیلة ایمان در آن فیضی كه در آن پایداریم و به امید جلال خدا فخر می‌نماییم. 3 و نه این تنها بلكه در مصیبتها هم فخر میكنیم چونكه میدانیم كه مصیبت صبر را پیدا میكند 4 و صبر امتحان را و امتحان امید را. 5 و امید باعث شرمساری نمیشود زیرا كه محبت خدا در دلهای ما بهروح القدسكه به ما عطا شد ریخته شده است. 6 زیرا هنگامی كه ما هنوز ضعیف بودیم در زمان معین مسیح برای بی‌دینان وفات یافت. 7 زیرا بعید است كه برای شخص عادل كسی بمیرد هرچند در راه مرد نیكو ممكن است كسی نیز جرأت كند كه بمیرد. 8 لكن خدا محبت خود را در ما ثابت میكند از اینكه هنگامی كه ما هنوز گناهكار بودیم مسیح در راه ما مرد. 9 پس چقدر بیشتر الآن كه به خون او عادل شمرده شدیم بوسیلة او از غضب نجات خواهیم یافت. 10 زیرا اگر در حالتی كه دشمن بودیم بوساطت مرگ پسرش با خدا صلح داده شدیم پس چقدر بیشتر بعد از صلح یافتن بوساطت حیات او نجات خواهیم یافت. 11 و نه همین فقط بلكه در خدا هم فخر میكنیم بوسیلة سرور ما عیسی مسیح كه بوساطت او الآن صلح یافته‌ایم.

12 لهذا همچنان كه بوساطت یك آدم گناه داخل جهان گردید و به گناه موت و به اینگونه موت بر همة مردم طاری گشت از آنجا كه همه گناه كردند. 13 زیرا قبل از شریعت گناه در جهان می‌بود لكن گناه محسوب نمیشود در جایی‌كه شریعت نیست. 14 بلكه از آدم تا موسی موت تسلّط میداشت برآنانی نیز كه بر مثال تجاوز آدم كه نمونة آن آینده است گناه نكرده بودند. 15 و نه چنانكه خطا بود همچنان نعمت نیز باشد. زیرا اگر به خطای یك شخص بسیاری مردند چقدر زیاده فیض خدا و آن بخششی كه به فیض یك انسان یعنی عیسی مسیح است برای بسیاری افزون گردید. 16 و نه اینكه مثل آنچه از یك گناهكار سر زد همچنان بخشش باشد زیرا حكم شد از یك برای قصاص لكن نعمت از خطایای بسیار برای عدالت رسید. 17 زیرا اگر به‌سبب خطای یكنفر و بواسطة آن یك موت سلطنت كرد چقدر بیشتر آنانی كه افزونی فیض و بخشش عدالت را می‌پذیرند در حیات سلطنت خواهند كرد بوسیلة یك یعنی عیسی مسیح.

18 پس همچنان كه به یك خطا حكم شد بر جمیع مردمان برای قصاص همچنین به یك عمل صالح بخشش شد بر جمیع مردمان برای عدالت حیات. 19 زیرا به همین قسمی كه از نافرمانی یك شخص بسیاری گناهكار شدند همچنین نیز به اطاعت یك شخص بسیاری عادل خواهند گردید. 20 اما شریعت در میان آمد تا خطا زیاده شود. لكن جایی كه گناه زیاده گشت فیض بینهایت افزون گردید. 21 تا آنكه چنانكه گناه در موت سلطنت كرد همچنین فیض نیز سلطنت نماید به عدالت برای حیات جاودانی بوساطت سرور ما عیسی مسیح.

رومیان فصل 6

1 پس چه گوییم؟ آیا در گناه بمانیم تا فیض افزون گردد؟ 2 حاشا! مایانی كه از گناه مردیم چگونه دیگر در آن زیست كنیم؟ 3 یا نمیدانید كه جمیع ما كه در مسیح عیسی تعمید یافتیم در موت او تعمید یافتیم؟ 4 پس چونكه در موت او تعمید یافتیم با او دفن شدیم تا آنكه به همین قسمی كه مسیح به جلال پدر از مردگان برخاست ما نیز در تازگی حیات رفتار نماییم. 5 زیرا اگر بر مثال موت او متحد گشتیم هرآینه در قیامت وی نیز چنین خواهیم شد. 6 زیرا اینرا میدانیم كه انسانیت كهنة ما با او مصلوب شد تا جسد گناه معدوم گشته دیگر گناه را بندگی نكنیم. 7 زیرا هركه مرد از گناه مبر‌ّا شده است. 8 پس هرگاه با مسیح مردیم یقین میدانیم كه با او زیست خواهیم كرد. 9 زیرا میدانیم كه چون مسیح از مردگان برخاست دیگر نمی‌میرد و بعد از این موت بر او تسلّطی ندارد. 10 زیرا به آنچه مرد یك مرتبه برای گناه مرد و به آنچه زندگی میكند برای خدا زیست میكند. 11 همچنین شما نیز خود را برای گناه مرده انگارید اما برای خدا در مسیح عیسی زنده.

12 پس گناه در جسم فانی شما حكمرانی نكند تا هوسهای آنرا اطاعت نمایید 13 و اعضای خود را به گناه مسپارید تا آلات ناراستی شوند بلكه خود را از مردگان زنده شده به خدا تسلیم كنید و اعضای خود را تا آلات عدالت برای خدا باشند. 14 زیرا گناه بر شما سلطنت نخواهد كرد چونكه زیر شریعت نیستید بلكه زیر فیض.

15 پس چه گوییم؟ آیا گناه بكنیم از آنرو كه زیر شریعت نیستیم بلكه زیر فیض؟ حاشا! 16 آیا نمیدانید كه اگر خویشتنرا به بندگی كسی تسلیم كرده او را اطاعت نمایید شما آنكس را كه او را اطاعت میكنید بنده هستید خواه گناه را برای مرگ خواه اطاعت را برای عدالت. 17 اما شكر خدا را كه هرچند غلامان گناه می‌بودید لیكن الآن از دل مطیع آن صورت تعلیم گریده‌اید كه به آن سپرده شده‌اید. 18 و از گناه آزاد شده غلامان عدالت گشته‌اید. 19 بطور انسان به سبب ضعف جسم شما سخن میگویم. زیرا همچنان كه اعضای خود را بندگی نجاست و گناه برای گناه سپردید همچنین الآن نیز اعضای خود را به بندگی عدالت برای قد‌ّوسیت بسپارید. 20 زیرا هنگامی كه غلامان گناه می‌بودید از عدالت آزاد می‌بودید. 21 پس آنوقت چه ثمر داشتید از آن كارهایی كه الآن از آنها شرمنده‌اید كه انجام آنها موت است؟ 22 اما الحال چونكه از گناه آزاد شده و غلامان خدا گشته‌اید ثمر خود را برای قد‌ّوسیت می‌آورید كه عاقبتِ آن حیات جاودانی است. 23 زیرا كه مزد گناه موت است. اما نعمت خدا حیات جاودانی در سرور ما عیسی مسیح.

رومیان فصل 7

1 ای برادران آیا نمیدانید (زیرا كه با عارفین شریعت سخن میگویم) كه مادامی كه انسان زنده است شریعت بر وی حكمرانی دارد؟ 2 زیرا زن منكوحه برحسب شریعت به شوهرِ زنده بسته است اما هرگاه شوهرش بمیرد از شریعتِ شوهرش آزاد شود. 3 پس مادامی كه شوهرش حیات دارد اگر به مرد دیگر پیوندد زانیه خوانده میشود. لكن هرگاه شوهرش بمیرد از آن شریعت آزاد است كه اگر به شوهری دیگر داده شود زانیه نباشد.

4 بنابراین ای برادرانِ من شما نیز بوساطت جسد مسیح برای شریعت مرده شدید تا خود را به دیگری پیوندید یعنی با او كه از مردگان برخاست تا بجهت خدا ثمر آوریم. 5 زیرا وقتی كه در جسم بودیم هوسهای گناهانی كه از شریعت بود در اعضای ما عمل میكرد تا بجهت موت ثمر آوریم. 6 اما الحال چون برای آن چیزی كه در آن بسته بودیم مردیم از شریعت آزاد شدیم بحد‌ّی كه در تازگی روح بندگی میكنیم نه در كُهنگی حرف.

7 پس چه گوییم؟ آیا شریعت گناه است؟ حاشا! بلكه گناه را جز به شریعت ندانستیم. زیرا كه شهوت را نمی‌دانستم اگر شریعت نمی‌گفت كه طمع مورز. 8 لكن گناه از حكم فرصت جسته هر قسم طمع را در من پدید آورد زیرا بدون شریعت گناه مرده است. 9 و من از قبل بدون شریعت زنده می‌بودم لكن چون حكم آمد گناه زنده گشت و من مردم. 10 و آن حكمی كه برای حیات بود همان مرا باعث موت گردید. 11 زیرا گناه از حكم فرصت یافته مرا فریب داد و به آن مرا كُشت.

12 خلاصه شریعت مقد‌ّس است و حكم مقد‌ّس و عادل و نیكو. 13 پس آیا نیكویی برای من موت گردید؟ حاشا! بلكه گناه تا گناه بودنش ظاهر شود. بوسیلة نیكویی برای من باعث مرگ شد تا آنكه به سبب حكم بغایت خبیث شود. 14 زیرا میدانیم كه شریعت روحانی است لكن من جسمانی و زیر گناه فروخته شده‌ هستم 15 كه آنچه میكنم نمیدانم زیرا آنچه میخواهم نمیكنم بلكه كاری را كه از آن نفرت دارم بجا می‌آورم. 16 پس هرگاه كاری كه نمیخواهم بجا می‌آورم شریعت را تصدیق میكنم كه نیكوست. 17 و الحال من دیگر فاعل آن نیستم بلكه آن گناهی كه در من ساكن است. 18 زیرا میدانم كه در من یعنی در جسدم هیچ نیكویی ساكن نیست زیرا كه اراده در من حاضر است اما صورت نیكو كردن نی. 19 زیرا آن نیكویی را كه میخواهم نمیكنم بلكه بدی را كه نمیخواهم میكنم. 20 پس چون آنچه را نمیخواهم میكنم من دیگر فاعل آن نیستم بلكه گناه كه در من ساكن است.

21 لهذا این شریعت را می‌یابم كه وقتیكه میخواهم نیكویی كنم بدی نزد من حاضر است. 22 زیرا برحسب انسانیت باطنی به شریعت خدا خشنودم. 23 لكن شریعتی دیگر در اعضای خود می‌بینم كه با شریعت ذهن من منازعه میكند و مرا اسیر میسازد به آن شریعت گناه كه در اعضای من است. 24 وای بر من كه مرد شقی‌ای هستم! كیست كه مرا از جسم این موت رهایی بخشد؟ 25 خدا را شكر میكنم بوساطت سرور ما عیسی مسیح خلاصه اینكه من به ذهن خود شریعت خدا را بندگی میكنم و اما به جسم خود شریعت گناه را.

رومیان فصل 8

1 پس هیچ قصاص نیست برآنانی كه در مسیح عیسی هستند. 2 زیرا كه شریعت روح حیات در مسیح عیسی مرا از شریعت گناه و موت آزاد گردانید. 3 زیرا آنچه از شریعت محال بود چونكه به سبب جسم ضعیف بود خدا پسر خود را در شبیه جسم گناه و برای گناه فرستاده بر گناه در جسم فتوا داد 4 تا عدالت شریعت كامل گردد در مایانی كه نه بحسب جسم بلكه برحسب روح رفتار میكنیم.

5 زیرا آنانی كه برحسب جسم هستند در چیزهای جسم تفكّر میكنند و اما آنانی كه برحسب روح هستند در چیزهای روح. 6 از آن جهت كه تفكّر جسم موت است لكن تفكّر روح حیات و سلامتی است. 7 زانرو كه تفكّر جسم دشمنی خدا است چونكه شریعت خدا را اطاعت نمیكند زیرا نمیتواند هم بكند. 8 و كسانی كه جسمانی هستند نمیتوانند خدا را خشنود سازند. 9 لكن شما در جسم نیستید بلكه در روح هرگاه روح خدا در شما ساكن باشد و هرگاه كسی روح مسیح را ندارد وی از آن او نیست. 10 و اگر مسیح در شما است جسم به سبب گناه مرده است و اما روح به سبب عدالت حیات است. 11 و اگر روح او كه عیسی را از مردگان برخیزانید در شما ساكن باشد او كه مسیح را از مردگان برخیزانید بدنهای فانی شما را نیز زنده خواهد ساخت به روح خود كه در شما ساكن است.

12 بنابراین ای برادران مدیون جسم نیستیم تا برحسب جسم زیست نماییم. 13 زیرا اگر برحسب جسم زیست كنید هرآینه خواهید مرد. لكن اگر افعال بدن را بوسیلة روح بكُشید همانا خواهید زیست. 14 زیرا همة كسانی كه از روح خدا هدایت میشوند ایشان پسران خدایند. 15 از آنرو كه روح بندگی را نیافته‌اید تا باز ترسان شوید بلكه روح پسر خواندگی را یافته‌اید كه به آن ابا یعنی ای پدر ندا میكنیم. 16 همان روح بر روحهای ما شهادت میدهد كه فرزندان خدا هستیم. 17 و هرگاه فرزندانیم وارثان هم هستیم یعنی و‌َر‌َثة خدا و هم‌ارث با مسیح اگر شریك مصیبتهای او هستیم تا در جلال وی نیز شریك باشیم.

18 زیرا یقین میدانم كه دردهای زمان حاضر نسبت به آن جلالی كه در ما ظاهر خواهد شد هیچ است. 19 زیرا كه انتظار خلقت منتظر ظهور پسران خدا می‌باشد 20 زیرا خلقت مطیع بطالت شد نه به ارادة خود بلكه بخاطر او كه آنرا مطیع گردانید 21 در امید كه خودِ خلقت نیز از قید فساد خلاصی خواهد یافت تا در آزادی جلال فرزندان خدا شریك شود. 22 زیرا میدانیم كه تمام خلقت تا الآن با هم در آه كشیدن و درد زه می‌باشند. 23 و نه این فقط بلكه ما نیز كه نوبر روح را یافته‌ایم در خود آه می‌كشیم در انتظار پسر خواندگی یعنی خلاصی جسم خود. 24 زیرا كه به امید نجات یافتیم لكن چون امید دیده شد دیگر امید نیست زیرا آنچه كسی بیند چرا دیگر در امید آن باشد؟ 25 اما اگر امید چیزی را داریم كه نمی‌بینیم با صبر انتظار آن می‌كشیم.

26 و همچنین روح نیز ضعف ما را مدد میكند زیرا كه آنچه دعا كنیم بطوریكه می‌باید نمی‌دانیم لكن خود روح برای ما شفاعت میكند به ناله‌هایی كه نمیشود بیان كرد. 27 و او كه تفحص كنندة دلهاست فكر روح را میداند زیرا كه او برای مقد‌ّسین برحسب ارادة خدا شفاعت میكند. 28 و میدانیم كه بجهت آنانی كه خدا را دوست میدارند و بحسب ارادة او خوانده شده‌اند همه چیزها برای خیریت (ایشان) با هم در كار می‌باشند. 29زیرا آنانی را كه از قبل شناخت ایشان را نیز پیش معین فرمود تا به صورت پسرش متشكّل شوند تا او نخستزاده از برادران بسیار باشد. 30 و آنانی را كه از قبل معین فرمود ایشانرا هم خواند و آنانی را كه خواند ایشانرا نیز عادل گردانید و آنانی را كه عادل گردانید ایشانرا نیز جلال داد.

31 پس به این چیزها چه گوییم؟ هرگاه خدا با ما است كیست به ضد‌ّ ما؟ 32 او كه پسر خود را دریغ نداشت بلكه او را در راه جمیع ما تسلیم نمود چگونه با وی همه چیز را به ما نخواهد بخشید؟ 33 كیست كه بر برگزیدگان خدا مد‌ّعی شود؟ آیا خدا كه عادل‌كننده است؟ 34 كیست كه بر ایشان فتوا دهد؟ آیا مسیح كه مرد بلكه نیز برخاست آنكه به دست راست خدا هم هست و ما را نیز شفاعت میكند؟ 35 كیست كه ما را از محبت مسیح جدا سازد؟ آیا مصیبت یا دلتنگی یا جفا یا قحط یا عریانی یا خطر یا شمشیر؟ 36 چنانكه مكتوب است كه “بخاطر تو تمام روز كُشته و مثل گوسفندان ذبحی شمرده میشویم.” 37 بلكه در همة این امور از حد‌ّ زیاده نصرت یافتیم بوسیلة او كه ما را محبت نمود. 38 زیرا یقین میدانم كه نه موت و نه حیات و نه فرشتگان و نه رؤسا و نه قدرتها و نه چیزهای حال و نه چیزهای اینده 39 و نه بلندی و نه پستی و نه هیچ مخلوق دیگر قدرت خواهد داشت كه ما را از محبت خدا كه در سرور ما مسیح عیسی است جدا سازد.

رومیان فصل 9

1 در مسیح راست میگویم و دروغ نی و ضمیر من درروح القدسمرا شاهد است 2 كه مرا غمی عظیم و در دلم و‌َجع دائمی است. 3 زیرا راضی هم می‌بودم كه خود از مسیح محروم شوم در راه برادرانم كه بحسب جسم خویشان منند 4 كه ایشان اسرائیلی‌اند و پسر خواندگی و جلال و عهدها و امانت شریعت و عبادت و وعده‌ها از آنِ ایشان است 5 كه پدران از آن ایشانند و از ایشان مسیح بحسب جسم شد: فوق از همه است خدای متبارك تا ابدالآباد آمین.

6 ولكن چنین نیست كه كلام خدا ساقت شده باشد زیرا همه كه از اسرائیل‌اند اسرائیلی نیستند 7 و نه نسل ابراهیم تماماً فرزند هستند بلكه “نسل تو در اسحاق خوانده خواهند شد.” 8 یعنی فرزندان جسم فرزندان خدا نیستند بلكه فرزندان وعده از نسل محسوب میشوند. 9 زیرا كلام وعده این است كه موافق چنین وقت خواهم آمد و ساره را پسری خواهد بود. 10 و نه این فقط بلكه رفقَه نیز چون از یك شخص یعنی از پدر ما اسحاق حامله شد 11 زیرا هنگامی كه هنوز تولّد نیافته بودند و عملی نیك یا بد نكرده تا ارادة خدا برحسب اختیار ثابت شود نه از اعمال بلكه از دعوت كننده 12 بدو گفته شد كه “بزرگتر كوچكتر را بندگی خواهد نمود.” 13 چنانكه مكتوب است: “یعقوب را دوست داشتم اما عیسو را دشمن.”

14 پس چه گوییم؟ آیا نزد خدا بی‌انصافی است؟ حاشا! 15 زیرا به موسی میگوید: “رحم خواهم فرمود بر هركه رحم كنم و رأفت خواهم نمود بر هركه رأفت نمایم.” 16 لاجرم نه از خواهشد كننده و نه از شتابنده است بلكه از خدای رحم كننده. 17 زیرا كتاب به فرعون میگوید: “برای همین تو را برانگیختم تا قو‌ّت خود را در تو ظاهر سازم و تا نام من در تمام جهان ندا شود.” 18 بنابراین هركه را میخواهد رحم میكند و هركه را میخواهد سنگدل میسازد. 19 پس مرا میگویی: “دیگر چرا ملامت میكند؟ زیرا كیست كه با ارادة او مقاومت نموده باشد؟” 20 نی بلكه تو كیستی ای انسان كه با خدا معارضه میكنی؟ آیا مصنوع به صانع میگوید كه چرا مرا چنین ساختی؟ 21 یا كوزه‌گر اختیار بر گِل ندارد كه از یك خمیره ظرفی عزیز و ظرفی ذلیل بسازد؟ 22 و اگر خدا چون اراده نمود كه غضب خود را ظاهر سازد و قدرت خویش را بشناساند ظروف غضب را كه برای هلاكت آماده شده بود به حلم بسیار متحمل گردید 23 و تا دولت جلال خود را بشناساند بر ظروف رحمتی كه آنها را از قبل برای جلال مستعد نمود 24 و آنها را نیز دعوت فرمود یعنی ما نه از یهود فقط بلكه از امتها نیز. 25 چنانكه در هوشع هم میگوید: “آنانی را كه قوم من نبودند قوم خود خواهم خواند و او را كه دوست نداشتم محبوبة خود. 26 و جایی كه به ایشان گفته شد كه شما قوم من نیستید در آنجا پسران خدای حی‌ّ خوانده خواهند شد.” 27 و اشعیا نیز در حق‌ّ اسرائیل ندا میكند كه “هرچند عدد بنی‌اسرائیل مانند ریگ دریا باشد لكن بقیة نجات خواهند یافت 28 زیرا یَهُوَه كلام خود را تمام و منقطع ساخته بر زمین به عمل خواهد آورد.” 29 و چنانكه اشعیا پیش اخبار نمود كه “اگر رب‌ّ ‌الجنودیَهُوَه برای ما نسلی نمیگذارد هرآینه مثل سدوم می‌شدیم و مانند غَمور‌َه می‌گشتیم.”

30 پس چه گوییم؟ امتهایی كه در پی‌عدالت نرفتند عدالت را حاصل نمودند یعنی عدالتی كه از ایمان است. 31 لكن اسرائیل كه در پی‌شریعت عدالت میرفتند به شریعت عدالت نرسیدند. 32 از چه سبب؟ از این جهت كه نه از راه ایمان بلكه از راه اعمالِ شریعت آنرا طلبیدند زیرا كه به سنگ مصادم لغزش خوردند. 33 چنانكه مكتوب است كه “اینك در صهیون سنگی مصادم و صخرة لغزش می‌نهم و هركه بر او ایمان آورد خجل نخواهد گردید.”

رومیان فصل 10

1 ای برادران خوشی دل من و دعای من نزد خدا بجهت اسرائیل برای نجات ایشان است. 2 زیرا بجهت ایشان شهادت میدهم كه برای خدا غیرت دارند لكن نه از روی معرفت. 3 زیرا كه چون عدالت خدا را نشناخته میخواستند عدالت خود را ثابت كنند مطیع عدالت خدا نگشتند. 4 زیرا كه مسیح است انجام شریعت بجهت عدالت برای هركس كه ایمان آورد.

5 زیرا موسی عدالت شریعت را بیان میكند كه “هركه به این عمل كند در این خواهد زیست.” 6 لكن عدالت ایمان بدینطور سخن میگوید كه “در خاطر خود مگو كیست كه به آسمان صعود كند یعنی تا مسیح را فرود آورد 7 یا كیست كه به هاویه نزول كند یعنی تا مسیح را از مردگان برآورد.” 8 لكن چه میگوید؟ اینكه “كلام نزد تو و در دهانت و در قلب تو است یعنی این كلام ایمان كه به آن وعظ می‌كنیم.” 9 زیرا اگر به زبان خود عیسی سرور را اعتراف كنی و در دل خود ایمان آوری كه خدا او را از مردگان برخیزانید نجات خواهی یافت. 10 چونكه به دل ایمان آورده میشود برای عدالت و به زبان اعتراف میشود بجهت نجات. 11 و كتاب میگوید “هركه به او ایمان آورد خجل نخواهد شد.” 12 زیرا كه در یهود و یونانی تفاوتی نیست كه همان سرور سرور همه است و دولتمند است برای همه كه نام او را میخوانند. 13 زیرا هر كه نام یَهُوَه را بخواند نجات خواهد یافت.

14 پس چگونه بخوانند كسی را كه به او ایمان نیاورده‌اند؟ و چگونه ایمان آورند به كسی كه خبر او را نشنیده‌اند؟ و چگونه ایمان آورند به كسی كه خبر او را نشنیده‌اند؟ و چگونه بشنوند بدون واعظ؟ 15 و چگونه وعظ كنند جز اینكه فرستاده شوند؟ چنانكه مكتوب است كه “چه زیبا است پایهای آنانی كه به سلامتی بشارت میدهند و به چیزهای نیكو مژده میدهند.” 16 لكن همه بشارت را گوش نگرفتند زیرا اشعیا میگوید “یَهُوَه كیست كه اخبار ما را باور كرد؟” 17 لهذا ایمان از شنیدن است و شنیدن از كلام خدا. 18 لكن میگویم آیا نشنیدند؟ البتّه شنیدند: “صوت ایشان در تمام جهان منتشر گردید و كلام ایشان تا اقصای ربع مسكون رسید.” 19 و میگویم آیا اسرائیل ندانسته‌اند؟ اول موسی میگوید: “من شما را به غیرت می‌آورم به آن كه امتی نیست و بر قوم بی‌فهم شما را خشمگین خواهم ساخت.” 20 و اشعیا نیز جرأت كرده میگوید: آنانی كه طالب من نبودند مرا یافتند و به كسانی كه مرا نطلبیدند ظاهر گردیدم.” 21 اما در حق‌ّ اسرائیل میگوید: “تمام روز دستهای خود را دراز كردم بسوی قومی نامطیع و مخالف.”

رومیان فصل 11

1 پس میگویم آیا خدا قوم خود را رد‌ّ كرد؟ حاشا! زیرا كه من نیز اسرائیلی از اولاد ابراهیم از سبط بنیامین هستم. 2 خدا قوم خود را كه از قبل شناخته بود رد‌ّ نفرموده است. آیا نمیدانید كه كتاب در الیاس چه میگوید چگونه بر اسرائیل از خدا استغاثه میكند 3 كه “یَهُوَه انبیای تو را كشته و مذبحهای تو را كنده‌اند و من به تنهایی مانده‌ام و در قصد جان من نیز می‌باشند”؟ 4 لكن و‌َحی بدو چه میگوید: اینكه “هفت هزار مرد بجهت خود نگاه داشتم كه به نزد بعل زانو نزده‌اند.” 5 پس همچنین در زمان حاضر نیز بقیتی بحسب اختیار فیض مانده است.

6 و اگر از راه فیض است دیگر از اعمال نیست وگرنه فیض دیگر فیض نیست. اما اگر از اعمال است دیگر از فیض نیست والّا عمل دیگر عمل نیست.

7 پس مقصود چیست؟ اینكه اسرائیل آنچه را كه می‌طلبد نیافته است لكن برگزیدگان یافتند و باقیماندگان سختدل گردیدند 8 چنانكه مكتوب است كه “خدا بدیشان روح خواب‌آلود داد چشمانی كه نبیند و گوشهایی كه نشنود تا امروز.” 9 و داود میگوید كه “مائدة ایشان برای ایشان تله و دام و سنگ مصادم و عقوبت باد 10 چشمان ایشان تار شود تا نبینند و پشت ایشانرا دائماً خم گردان.”

11 پس میگویم آیا لغزش خوردند تا بیفتند؟ حاشا! بلكه از لغزش ایشان نجات به امتها رسید تا در ایشان غیرت پدید آو‌َر‌َد. 12 پس چون لغزش ایشان دولتمندی جهان گردید و نقصان ایشان دولتمندی امتها به چند مرتبه زیادتر پری ایشان خواهد بود. 13 زیرا به شما ای امتها سخن میگویم. پس از این روی كه رسول امتها می‌باشم خدمت خود را تمجید می‌نمایم 14 تا شاید ابنای جنس خود را به غیرت آورم و بعضی از ایشانرا برهانم. 15 زیرا اگر رد‌ّ شدن ایشان مصالحت عالم شد بازیافتن ایشان چه خواهد شد؟ جز حیات از مردگان!

16 و چون نوبر مقد‌ّس است همچنان خمیره و هرگاه ریشه مقد‌ّس است همچنان شاخه‌ها. 17 و چون بعضی از شاخته‌ها بریده شدند و تو كه زیتون بر‌ّی بودی در آنها پیوند گشتی و در ریشه و چربی زیتون شریك شدی 18 بر شاخه‌ها فخر مكن و اگر فخر كنی تو حامل ریشه‌نیستی بلكه ریشه حامل تو است. 19 پس میگویی كه “شاخه‌ها بریده شدند تا من پیوند شوم؟”

20 آفرین بجهت بی‌ایمان بریده شدند و تو محض ایمان پایدار هستی. مغرور مباش بلكه بترس! 21 زیرا اگر خدا بر شاخه‌های طبیعی شفقت نفرمود بر تو نیز شفقت نخواهد كرد. 22 پس مهربانی و سختی خدا را ملاحظه نما اما سختی بر آنانی كه افتادند اما مهربانی بر تو اگر در مهربانی ثابت باشی و الّا تو نیز بریده خواهی شد. 23 و اگر ایشان نیز در بی‌ایمانی نمانند باز پیوند خواهند شد زیرا خدا قادر است كه ایشانرا بار دیگر بپیوندد. 24 زیرا اگر تو از زیتون طبیعی بر‌ّی بریده شده برخلاف طبع به زیتون نیكو پیوند گشتی به چند مرتبه زیادتر آنانی كه طبیعی‌اند در زیتون خویش پیوند خواهند شد.

25 زیرا ای برادران نمیخواهم شما از این سر‌ّ بی‌خبر باشید كه مبادا خود را دانا انگارید كه مادامی كه پری امتها درنیاید سختدلی بر بعضی از اسرائیل طاری گشته است. 26 و همچنین همگی اسرائیل نجات خواهند یافت چنانكه مكتوب است كه “از صهیون نجات دهنده‌ای ظاهر خواهد شد و بی‌دینی را از یعقوب خواهد برداشت 27 و این است عهد من با ایشان در زمانی كه گناهانشان را بردارم.” 28 نظر به انجیل بجهت شما دشمنان‌اند لكن نظر به اختیار بخاطر اجداد محبوبند. 29 زیرا كه در نعمتها و دعوت خدا بازگشتن نیست. 30 زیرا همچنانكه شما در سابق مطیع خدا نبودید و الآن به سبب نافرمانی ایشان رحمت یافتید 31 همچنین ایشان نیز الآن نافرمان شدند تا بجهت رحمتی كه بر شما است بر ایشان نیز رحم شود 32 زیرا خدا همه را در نافرمانی بسته است تا برهمه رحم فرماید.

33 زهی عمق دولتمندی و حكمت و علم خدا! چقدر بعید از غوررسی است احكام او و فوق از كاوش است طریقهای وی! 34 زیرا كیست كه رأی یَهُوَه را دانسته باشد؟ یا كِه مشیر او شده؟ 35 یا كِه سبقت جسته چیزی بدو داده تا به او بازداده شود؟ 36 زیرا كه از او و به او و تا او همه چیز است و او را تا ابدالآباد جلال باد آمین.

رومیان فصل 12

1 لهذا ای برادران شما را به رحمتهای خدا استدعا میكنم كه بدنهای خود را قربانی‌ زندة مقد‌ّس پسندیدة خدا بگذرانید كه عبادت معقول شما است. 2 و همشكل این جهان مشوید بلكه به تازگی ذهن خود صورت خود را تبدیل دهید تا شما دریافت كنید كه ارادة نیكوی پسندیدة كامل خدا چیست.

3 زیرا به آن فیضی كه به من عطا شده است هر یكی از شما را میگویم كه فكرهای بلندتر از آنچه شایسته است مكنید بلكه به اعتدال فكر نمایید به اندازة آن بهرة ایمان كه خدا به هركس قسمت فرموده است. 4 زیرا همچنان كه در یك بدن اعضای بسیار داریم و هر عضوی را یك كار نیست 5 همچنین ما كه بسیاریم یك جسد هستیم در مسیح اما فرد‌اً اعضای یكدیگر. 6 پس چون نعمتهای مختلف داریم بحسب فیضی كه به ما داده شد خواه نبو‌ّت برحسب موافقت ایمان 7 یا خدمت در خدمتگزاری یا معلّم در تعلیم 8 یا واعظ در موعظه یا بخشنده به سخاوت یا پیشوا به اجتهاد یا رحم كننده به سرور.

9 محبت بی‌ریا باشد. از بدی نفرت كنید و به نیكویی بپیوندید. 10 با محبت برادرانه یكدیگر را دوست دارید و هر یك دیگری را بیشتر از خود اکرام بنماید. 11 در اجتهاد كاهلی نورزید و در روح سرگرم شده یَهُوَه را خدمت نمایید. 12 در امید مسرور و در مصیبت صابر و در دعا مواظب باشید. 13 مشاركت در احتیاجات مقد‌ّسین كنید و در مهمانداری ساعی باشید. 14 بركت بطلبید بر آنانی كه بر شما جفا كنند بركت بطلبید و لعن مكنید. 15 خوشی كنید با خوشحالان و ماتم نمایید با ماتمیان. 16 برای یكدیگر همان فكر داشته باشید و در چیزهای بلند فكر مكنید بلكه با ذلیلان مدارا نمایید و خود را دانا مشمارید. 17 هیچكس را به عوض بدی بدی مرسانید. پیش جمیع مردم تدارك كارهای نیكو بینید. 18 اگر ممكن است بقدر قو‌‌ّة خود با جمیع خلق به صلح بكوشید. 19 ای محبوبان انتقام خود را مكشید بلكه خشم را مهلت دهید زیرا مكتوب است “یَهُوَه میگوید كه انتقام از آن من است من جزا خواهم داد.” 20 پس “اگر دشمن تو گرسنه باشد او را سیر كن و اگر تشنه است سیرابش نما زیرا اگر چنین كنی اخگرهای آتش بر سرش خواهی انباشت.” 21 مغلوب بدی مشو بلكه بدی را به نیكویی مغلوب ساز.

رومیان فصل 13

1 هر شخص مطیع قدرتهای برتر بشود زیرا كه قدرتی جز از خدا نیست و آنهایی كه هست از جانب خدا مرتب شده است. 2 حتّی هركه با قدرت مقاومت نماید مقاومت با ترتیب خدا نموده باشد و هركه مقاومت كند حكم بر خود آورد. 3 زیرا از حكام عمل نیكو را خوفی نیست بلكه عمل بد را. پس اگر میخواهی كه از آن قدرت ترسان نشوی نیكویی كن كه از او تحسین خواهی یافت. 4 زیرا خادم خداست برای تو به نیكویی لكن هرگاه بدی كنی بترس چونكه شمشیر را عبث برنمیدارد زیرا او خادم خداست و با غضب انتقام از بدكاران میكشد. 5 لهذا لازم است كه مطیع او شوی نه به‌سبب غضب فقط بلكه به سبب ضمیر خود نیز. 6 زیرا كه به این سبب باج نیز میدهید چونكه خد‌ّام خدا و مواظب در همین امر هستند. 7 پس حق‌ّ هركس را به او ادا كنید: باج را به مستحق‌ّ باج و جزیه را به مستحق‌ّ جزیه و ترس را به مستحق‌ّ ترس و عز‌ّت را به مستحق‌ّ عز‌ّت.

8 مدیون احدی به چیزی میشوید جز به محبت نمودن با یكدیگر زیرا كسی كه دیگری را محبت نماید شریعت را بجا آورده باشد. 9 زیرا كه “ زنا مكن قتل مكن دزدی مكن شهادت دروغ مده طمع مورز” و هر حكمی دیگر كه هست همه شامل است در این كلام كه “همسایة خود را چون خود محبت نما.” 10 محبت به همسایة خود بدی نمیكند پس محبت تكمیل شریعت است.

11 و خصوصاً چون وقت را میدانید كه الحال ساعت رسیده است كه ما را باید از خواب بیدار شویم زیرا كه الآن نجات ما نزدیكتر است از آن وقتی كه ایمان آوردیم. 12 شب منقضی شد و روز نزدیك آمد. پس اعمال تاریكی را بیرون كرده اسلحة نور را بپوشیم. 13 و با شایستگی رفتار كنیم چنانكه در روز نه در بزمها و سكرها و فسق و فجور و نزاع و حسد 14 بلكه عیسی مسیح سرور را بپوشید و برای شهوات جسمانی تدارك نبینید.

رومیان فصل 14

1 و كسی را كه در ایمان ضعیف باشد بپذیرید لكن نه برای محاجه در مباحثات. 2 یكی ایمان دارد كه همه چیز را باید خورد اما آنكه ضعیف است بقُول میخور‌َد. 3 پس خورنده ناخورنده را حقیر نشمارد و ناخورنده بر خورنده حكم نكند زیرا خدا او را پذیرفته است. 4 تو كیستی كه بر بندة كسی دیگر حكم میكنی؟ او نزد سروری خود ثابت یا ساقت میشود. لیكن استوار خواهد شد زیرا یَهُوَه قادر است كه او را ثابت نماید.

5 یكی یك روز را از دیگری بهتر میداند و دیگری هر روز را برابر میشمارد. پس هركس در ذهن خود متِیقّن بشود. 6 آنكه روز را عزیز میداند بخاطر یَهُوَه عزیزش میدارد و هر كه میخورد برای یَهُوَه میخورد زیرا خدا را شكر میگوید و آنكه نمیخورد برای یَهُوَه نمیخورد و خدا را شكر میگوید. 7 زیرا احدی از ما به خود زیست نمیكند و هیچكس به خود نمی‌میرد. 8 زیرا اگر زیست كنیم برای یَهُوَه زیست میكنیم و اگر بمیریم برای یَهُوَه می‌میریم. پس خواه زنده باشیم خواه بمیریم از آن یَهُوَه هستیم. 9 زیرا برای همین مسیح مرد و زنده گشت تا بر زندگان و مردگان سلطنت كند. 10 لكن تو چرا بر برادر خود حكم میكنی؟ یا تو نیز چرا برادر خود را حقیر میشماری؟ زانرو كه همه پیش مسند خدا حاضر خواهیم شد. 11 زیرا مكتوب است “یَهُوَه میگوید به حیات خود قسم كه هر زانویی نزد من خم خواهد شد و هر زبانی به خدا اقرار خواهد نمود.” 12 پس هریكی از ما حساب خود را به خدا خواهد داد.

13 بنابراین بر یكدیگر حكم نكنیم بلكه حكم كنید به اینكه كسی سنگی مصادم یا لغزشی در راه برادر خود ننهد. 14 میدانم و در عیسی سرور یقین میدارم كه هیچ چیز در ذات خود نجس نیست جز برای آن كسی كه آنرا نجس پندارد برای او نجس است. 15 زیرا هرگاه برادرت به خوراك آزرده شود دیگر به محبت رفتار نمیكنی. به خوراك خود هلاك مساز كسی را كه مسیح در راه او بمرد. 16 پس مگذارید كه نیكویی شما را بد گویند. 17 زیرا ملكوت خدا ا‌َكل و شُرب نیست بلكه عدالت و سلامتی و خوشی درروح القدس. 18 زیرا هركه در این امور خدمت مسیح را كند پسندیده خدا و مقبول مردم است. 19 پس آن اموری را كه منشأ سلامتی و بنای یكدیگر است پیروی نمایید.

20 بجهت خوراك كار خدا را خراب مساز. البتّه همه چیز پاك است لیكن بد است برای آن شخص كه برای لغزش میخورد. 21 گوشت نخوردن و شراب ننوشیدن و كاری نكردن كه باعث ایذا یا لغزش یا ضعف برادرت باشد نیكو است. 22 آیا تو ایمان داری؟ پس برای خودت در حضور خدا آنرا بدار زیرا خوشابحال كسی كه برخود حكم نكند در آنچه نیكو می‌شمارد. 23 لكن آنكه شك‌ّ دارد اگر بخورد ملزم میشود زیرا به ایمان نمیخورد و هرچه از ایمان نیست گناه است.

رومیان فصل 15

1 و ما كه توانا هستیم ضعفهای ناتوانان را متحمل بشویم و خوشی خود را طالب نباشیم. 2 هریكی از ما همسایة خود را خوش بسازد در آنچه برای بنا نیكو است. 3 زیرا مسیح نیز خوشی خود را طالب نمی‌بود بلكه چنانكه مكتوب است “ملامتهای ملامت‌كنندگان تو بر من طاری گردید.” 4 زیرا همة چیزهایی كه از قبل مكتوب شد برای تعلیم ما نوشته شد تا به صبر و تسلّی كتاب امیدوار باشیم.

5 الآن خدای صبر و تسلّی شما را فیض عطا كناد تا موافق مسیح و عیسی با یكدیگر یكرأی باشید. 6 تا یكدل و یكزبان شده خدا و پدر سرور ما عیسی مسیح را تمجید نمایید.

7 پس یكدیگر را بپذیرید چنانكه مسیح نیز ما را پذیرفت برای جلال خدا. 8 زیرا میگویم عیسی مسیح خادم ختنه گردید بجهت راستی خدا تا وعده‌های اجداد را ثابت گرداند 9 و تا امتها خدا را تمجید نمایند به سبب رحمت او چنانكه مكتوب است كه “از این جهت تو را در میان امتها اقرار خواهم كرد و به نام تو تسبیح خواهم خواند.” 10 و نیز میگوید “ای امتها با قوم او شادمان شوید.” 11 و ایضاً “ای جمیع امتها یَهُوَه را حمد گویید و ای تمامی قومها او را مدح نمایید.” 12 و اشعیا نیز میگوید كه “ریشة یسا خواهد بود و آنكه برای حكمرانی امتها مبعوث شد امید امتها بر وی خواهد بود.”

13 الآن خدای امید شما را از كمال خوشی و سلامتی در ایمان پر سازد تا به قو‌ّتروح القدسدر امید افزوده گردید.

14 لكن ای برادرانِ من خود نیز دربارة شما یقین میدانم كه خود از نیكویی مملّو و پر از كمال معرفت و قادر بر نصیحت نمودن یكدیگر هستید. 15 لیكن ای برادران بسیار جسارت ورزیده من خود نیز به شما جزئی نوشتم تا شما را یادآوری نمایم به سبب آن فیضی كه خدا به من بخشیده است 16 تا خادم عیسی مسیح شوم برای امتها و کهانت انجیل خدا را بجا آورم تا هدیة امتها مقبول افتد مقد‌ّس شده بهروح القدس. 17 پس به مسیح عیسی در كارهای خدا فخر دارم. 18 زیرا جرأت نمیكنم كه سخنی بگویم جز در آن اموری كه مسیح بواسطة من به عمل آورد برای اطاعت امتها در قول و فعل 19 به قو‌ّت آیات و معجزات و به قو‌ّتروح القدس. بحد‌ّی كه از اورشلیم دور زده تا به اَلیرِكُون بشارت مسیح را تكمیل نمودم. 20 اما حریص بودم كه بشارت چنان بدهم نه در جایی كه اسم مسیح شهرت یافته بود. مبادا بر بنیاد غیری بنا نمایم. 21 بلكه چنانكه مكتوب است “آنانی كه خبر او را نیافتند خواهند دید و كسانی كه نشنیدند خواهند فهمید.” 22 بنابراین بارها از آمدن نزد شما ممنوع شدم.

23 لكن چون الآن مرا در این ممالك دیگر جایی نیست و سالهای بسیار است كه مشتاق آمدن نزد شما بوده‌ام 24 هرگاه به اِسپانیا سفر كنم به نزد شما خواهم آمد زیرا امیدوار هستم كه شما را در عبور ملسرورت كنم و شما مرا به آن سوی مشایعت نمایید بعد از آنكه از ملسرورت شما اندكی سیر شوم. 25 لكن الآن عازم اورشلیم هستم تا مقد‌ّسین را خدمت كنم. 26 زیرا كه اهل مكادونیه و اخائیه مصلحت دیدند كه زكاتی برای مفلِسین مقد‌ّسین اورشلیم بفرستند 27 بدین رضا دادند و بدرستی كه مدیون ایشان هستند زیرا كه چون امتها از روحانیات ایشان بهره‌مند گردیدند لازم شد كه در جسمانیات نیز خدمت ایشانرا بكنند. 28 پس چون اینرا انجام دهم و این ثمر را نزد ایشان ختم كنم از راه شما به اسپانیا خواهم آمد. 29 و میدانم وقتی كه به نزد شما آیم در كمال بركت انجیل مسیح خواهم آمد.

30 لكن ای برادران از شما التماس دارم كه بخاطر سرور ما عیسی مسیح و به محبت روح‌(القدس) برای من نزد خدا در دعاها جد‌ّ و جهد كنید 31 تا از نافرمانان یهودیه رستگار شوم و خدمت من در اورشلیم مقبول مقد‌ّسین افتد 32 تا برحسب ارادة خدا با خوشی نزد شما برسم و با شما استراحت یابم. 33 و خدای سلامتی با همة شما باد آمین.

رومیان فصل 16

1 و خواهر ما فیبی را كه خادمة جماعت در كَنحرِیا است به شما می‌سپارم 2 تا او را در سرور بطور شایستة مقد‌‌ّسین بپذیرید و در هرچیزی كه به شما محتاج باشد او را اعانت كنید زیرا كه او بسیاری را و خود مرا نیز معاونت می‌نمود.

3 سلام برسانید به پرِسكّلا و اَكیلا همكاران من در مسیح عیسی 4 كه در راه جان من گردنهای خود را نهادند و نه من به تنهایی ممنون ایشان هستم بلكه همة جماعتهای امتها. 5 جماعت را كه در خانة ایشان است و حبیب من اپینطُس را كه برای مسیح نوبر آسیاست سلام رسانید. 6 و مریم را كه برای شما زحمت بسیار كشید سلام گویید. 7 و اَندر‌ُونِیكوس و یونیاس خویشان مرا كه با من اسیر می‌بودند سلام نمایید كه مشهور در میان رسولان هستند و قبل از من در مسیح شدند. 8 و اَمپلیاس را كه در سرور حبیب من است سلام رسانید. 9 و ا‌ُوربانُس كه با ما در كار مسیح رفیق است و اِستاخِیس حبیب مرا سلام نمایید. 10 و اَپلّیس آزموده شدة در مسیح را سلام برسانید و اهل خانة اَر‌َستُبولُس را سلام برسانید. 11 و خویش من هِیر‌ُودِیون را سلام دهید و آنانی را از اهل خانة نَرگِسوس كه در سرور هستند سلام رسانید. 12 طَریفَینا و طَرِیفُوسا را كه در سرور زحمت كشیده‌اند سلام گویید و پرسیس محبوبه را كه در سرور زحمت بسیار كشید سلام دهید. 13 و روفُس برگزیدة در سرور و مادر او و مرا سلام بگویید.

14 اَسنِكریطُس را و فَلیكون و هرماس و پطر‌ُوباس و هرمیس و برادرانی كه با ایشانند سلام نمایید. 15 فیلُولِكُس را و جولیه و نیرباس و خواهرش و اولِمپاس و همة مقد‌ّسانی كه با ایشانند سلام برسانید. 16 و یكدیگر را به بوسة مقد‌ّسانه سلام نمایید. و جمیع جماعتهای مسیح شما را سلام میفرستند.

17 لكن ای برادران از شما استدعا میكنم كه كسانی را كه منشأ تفاریق و لغزشهای مخالف آن تعلیمی كه شما یافته‌اید می‌باشند ملاحظه كنید و از ایشان اجتناب نمایید. 18 زیرا كه چنین اشخاص سرور ما عیسی مسیح را خدمت نمی‌كنند بلكه شكم خود را و به الفاظ نیكو و سخنان شیرین دلهای ساده‌دلان را می‌فریبند. 19 زیرا كه اطاعت شما در جمیع مردم شهرت یافته است. پس دربارة شما مسرور شدم. اما آرزوی این دارم كه در نیكویی دانا و در بدی ساده‌دل باشید.

20 و خدای سلامتی بزودی شیطان را زیر پایهای شما خواهد سایید.

فیض سرور ما عیسی مسیح با شما باد.

21 تیموتاؤس همكار من و لوقا و یاسون و سوسیپاطِر‌ُس كه خویشان منند شما را سلام میفرستند. 22 من طَرتیوس كاتب رساله شما را در سرور سلام میگویم. 23 قایوس كه مرا و تمام جماعت را میزبان است شما را سلام میفرستد. و اَر‌َسطُس خزینه‌دار شهر و كُوارطُس برادر به شما سلام میفرستند. 24 الآن او را كه قادر است كه شما را استوار سازد برحسب بشارت من و موعظة عیسی مسیح مطابق كشف آن سر‌ّی كه از زمانهای ازلی مخفی بود 25 لكن درحال مكشوف شد و بوسیلة كتب انبیا برحسب فرمودة خدای سرمدی به جمیع امتها بجهت اطاعت ایمان آشكارا گردید 26 خدای حكیم وحید را بوسیلة عیسی مسیح تا ابدالآباد جلال باد آمین.

انجیل