20- رسالة یعقوب

نویسنده: یعقوب

محل نگارش: اورشلیم

مربوط به تاریخ: ـــــــــ

اتمام نگارش: 62 د.م

یعقوب فصل 1

1 یعقوب كه غلام خدا و عیسی مسیح سرور است

 به دوازده سبط كه پراكنده هستند.

خوش باشید.

2 ای برادران من وقتی كه در تجربه‌های گوناگون مبتلا شوید كمال خوشی دانید. 3 چونكه میدانید كه امتحان ایمان شما صبر را پیدا میكند. 4 لكن صبر را عمل تا‌ّم خود باشد تا كامل و تمام شوید و محتاج هیچ چیز نباشید. 5 و اگر از شما كسی محتاج به حكمت باشد سؤال بكند از خدایی كه هركس را به سخاوت عطا میكند و ملامت نمی‌نماید و به او داده خواهد شد. 6 لكن به ایمان سؤال بكند و هرگز شك نكند زیرا هركه شك كند مانند موج دریاست كه از باد رانده و متلاطم میشود. 7 زیرا چنین شخص گمان نبرد كه از یَهُوَه چیزی خواهد یافت. 8 مرد دو دل در تمام رفتار خود ناپایدار است. 9 لكن برادرِ مسكین به سرافرازی خود فخر بنماید 10 و دولتمند از مسكنت خود زیرا مثل گُلِ علف درگذر است. 11 از آنرو كه آفتاب با گرمی طلوع كرده علف را خشكانید و گُلَش به زیر افتاده حسن صورتش زایل شد. به همینطور شخص دولتمند نیز در راههای خود پژمرده خواهد گردید.

12 خوشابحال كسی كه متحمل تجربه شود زیرا كه چون آزموده شد آن تاج حیاتی را كه یَهُوَه به محبان خود وعده فرموده است خواهد یافت. 13 هیچكس چون در تجربه افتد نگوید: “خدا مرا تجربه میكند” زیرا خدا هرگز از بدیها تجربه نمیشود و او هیچكس را تجربه نمیكند. 14 لكن هركس در تجربه می‌افتد وقتی كه شهوت وی او را می‌كشد و فریفته میسازد. 15 پس شهوت آبستن شده گناه را می‌زاید و گناه به انجام رسیده موت را تولید میكند. 16 ای برادرانِ عزیز من گمراه مشوید! 17 هر بخشندگی نیكو و هر بخششِ كامل از بالا است و نازل میشود از پدر نورها كه نزد او هیچ تبدیل و سایة گَردِش نیست. 18 او محض ارادة خود ما را بوسیلة كلمة حق‌ّ تولید نمود تا ما چون نوبر مخلوقات او باشیم.

19 بنابراین ای برادران عزیز من هركس در شنیدن تند و در گفتن آهسته و در خشم سست باشد 20 زیرا خشم انسان عدالت خدا را بعمل نمی‌آورد. 21 پس هر نجاست و افزونی شر‌ّ را دور كنید و با فروتنی كلامِ كاشته شده را بپذیرید كه قادر است كه جانهای شما را نجات بخشد. 22 لكن كنندگانِ كلام باشید نه فقط شنوندگان كه خود را فریب میدهند. 23 زیرا اگر كسی كلام را بشنود و عمل نكند شخصی را ماند كه صورت طبیعی خود را در آینه مینگرد. 24 زیرا خود را نگریست و رفت و فوراَ فراموش كرد كه چطور شخصی بود. 25 لكن كسی كه بر شریعت كامل آزادی چشم دوخت و در آن ثابت ماند او چون شنوندة فراموشكار نمی‌باشد بلكه كنندة عمل پس او در عمل خود مبارك خواهد بود. 26 اگر كسی از شما گمان برد كه پرستندة خدا است و عنان زبان خود را نكشد بلكه دل خود را فریب دهد پرستش او باطل است. 27 پرستش صاف و بی‌عیب نزد خدا و پدر اینست كه یتیمان و بیوه‌زنان را در مصیبت ایشان تفقّد كنند و خود را از آلایش دنیا نگاه دارند.

یعقوب فصل 2

1 ای برادرانِ من ایمانِ سرور ما عیسی مسیح رب‌ّ الجلال را با ظاهربینی مدارید. 2 زیرا اگر به كنیسة شما شخصی با انگشتری زرین و لباس نفیس داخل شود و فقیری نیز با پوشاك ناپاك درآید 3 و به صاحب لباس فاخر متوجه شده گویید: “اینجا نیكو بنشین” و به فقیر گویید: “تو در آنجا بایست یا زیر پای‌انداز من بنشین” 4 آیا در خود مترد‌ّد نیستید و داوران خیالات فاسد نشده‌اید؟ 5 ای برادران عزیز گوش دهید. ایا خدا فقیران این جهان را برنگزیده است تا دولتمند در ایمان و وارث آن ملكوتی كه به محبان خود وعده فرموده است بشوند؟ 6 لكن شما فقیر را حقیر شمرده‌اید. آیا دولتمندان بر شما ستم نمی‌كنند و شما را در محكمه‌ها نمی‌كشند؟ 7 آیا ایشان به آن نام نیكو كه بر شما نهاده شده است كفر نمی‌گویند؟

8 اما اگر آن شریعت ملوكانه را برحسب كتاب بجا آورید یعنی “همسایة خود را مثل نَفس خود محبت نما” نیكو میكنید. 9 لكن اگر ظاهربینی كنید گناه میكنید و شریعت شما را به خطاكاری ملزم میسازد. 10 زیرا هركه تمام شریعت را نگاه دارد و در یك جزو بلغزد ملزم همه می‌باشد. 11 زیرا او كه گفت: “زنا مكن” نیز گفت: “قتل مكن”. پس هرچند زنا نكنی اگر قتل كردی از شریعت تجاوز نمودی. 12 همچنین سخن گویید و عمل نمایید مانند كسانی كه بر ایشان داوری به شریعت آزادی خواهد شد. 13 زیرا آن داوری بیرحم خواهد بود بر كسی كه رحم نكرده است و رحم بر داوری مفتخر میشود.

14 ای برادران من چه سود دارد اگر كسی گوید: “ایمان دارم” وقتی كه عمل ندارد؟ آیا ایمان میتواند او را نجات بخشد؟ 15 پس اگر برادری یا خواهری برهنه و محتاج خوراك روزینه باشد 16 و كسی از شما بدیشان گوید: “به سلامتی بروید و گرم و سیر شوید” لیكن مایحتاج بدن را بدیشان ندهد چه نفع دارد؟ 17 همچنین ایمان نیز اگر اعمال ندارد در خود مرده است. 18 بلكه كسی خواهد گفت: “تو ایمان داری و من اعمال دارم. ایمان خود را بدون اعمال به من بنما و من ایمان خود را از اعمال خود به تو خواهم نمود.” 19 تو ایمان داری كه خدا واحد است؟ نیكو میكنی! شیاطین نیز ایمان دارند و می‌لرزند! 20 و لیكن ای مرد باطل آیا میخواهی دانست كه ایمان بدون اعمال باطل است؟

21 آیا پدر ما ابراهیم به اعمال عادل شمرده نشد وقتی كه پسر خود اسحاق را به قربانگاه گذرانید؟ 22 می‌بینی كه ایمان با اعمال او عمل كرد و ایمان از اعمال كامل گردید. 23 و آن نوشته تمام گشت كه میگوید: “ابراهیم به یَهُوَه ایمان آورد و برای او به عدالت محسوب گردید” و دوست یَهُوَه نامیده شد. 24 پس می‌بینید كه انسان از اعمال عادل شمرده میشود نه از ایمان تنها. 25 و همچنین آیا راحاب فاحشه نیز از اعمال عادل شمرده نشد وقتی كه قاصدان را پذیرفته به راهی دیگر روانه نمود؟ 26 زیرا چنانكه بدن بدون روح مرده است همچنین ایمان بدون اعمال نیز مرده است.

یعقوب فصل 3

1 ای برادران من بسیار معلّم نشوید چونكه میدانید كه بر ما داوری سخت‌تر خواهد شد. 2 زیرا همگی ما بسیار می‌لغزیم. و اگر كسی در سخن گفتن نلغزد او مرد كامل است و میتواند عنان تمام جسد خود را بكشد. 3 و اینك لگام را بر دهان اسبان میزنیم تا مطیع ما شوند و تمام بدن آنها را برمیگردانیم. 4 اینك كشتیها نیز چقدر بزرگ است و از بادهای سخت رانده میشود لكن با سكّان كوچك به هرطرفی كه ارادة ناخدا باشد برگردانیده میشود. 5 همچنان زبان نیز عضوی كوچك است و سخنان كبرآمیز میگوید. اینك آتش كمی چه جنگل عظیمی را میسوزاند. 6 و زبان آتشی است! آن عالَمِ ناراستی در میان اعضای ما زبان است كه تمام بدن را می‌آلاید و دایره كائنات را میسوزاند و از جهنم سوخته میشود!

7 زیرا كه هر طبیعتی از وحوش و طیور و حشرات و حیوانات بحری از طبیعت انسان رام میشود و رام شده است. 8 لكن زبانرا كسی از مردمان نمیتواند رام كند. شرارتی سركش و پر از زهر قاتل است! 9 یَهُوَه و پدر را به آن متبارك میخوانیم و به همان مردمان را كه بصورت خدا آفریده شده‌اند لعن میگوییم. 10 از یك دهان بركت و لعنت بیرون می‌آید! ای برادران شایسته نیست كه چنین شود. 11 آیا چشمه از یك شكاف آب شیرین و شور جاری میسازد؟ 12 یا میشود ای برادران من كه درخت انجیر زیتون یا درخت مو انجیر بار آورد؟ و چشمة شور نمیتواند آب شیرین را موجود سازد.

13 كیست در میان شما كه حكیم و عالم باشد؟ پس اعمال خود را از سیرت نیكو به تواضع حكمت ظاهر بسازد. 14 لكن اگر در دل خود حسدِ تلخ و تعصب دارید فخر مكنید و به ضد‌ّ حق‌ّ دروغ مگویید. 15 این حكمت از بالا نازل نمیشود بلكه دنیوی و نفسانی و شیطانی است. 16 زیرا هرجایی كه حسد و تعصب است در آنجا فتنه و هر امر زشت موجود میباشد. 17 لكن آن حكمت كه از بالا است اول طاهر است و بعد صلح‌آمیز و ملایم و نصیحت‌پذیر و پر از رحمت و میوه‌های نیكو و بی‌ترد‌ّد و بی‌ریا. 18 و میوة عدالت در سلامتی كاشته میشود برای آنانی كه سلامتی را بعمل می‌آورند.

یعقوب فصل 4

1 از كجا در میان شما جنگها و از كجا نزاعها پدید می‌آید؟ آیا نه از لذّتهای شما كه در اعضای شما جنگ میكند؟ 2 طمع می‌ورزید و ندارید می‌كُشید و حسد می‌نمایید و نمیتوانید به چنگ آرید و جنگ و جدال میكنید و ندارید از این جهت كه سؤال نمی‌كنید 3 و سؤال میكنید و نمی‌یابید از اینرو كه به نیت بد سؤال میكنید تا در لذّات خود صرف نمایید.

4 ای زانیات آیا نمیدانید كه دوستی دنیا دشمنی خداست؟ پس هركه میخواهد دوست دنیا باشد دشمن خدا گردد. 5 آیا گمان دارید كه كتاب عبث میگوید روحی كه او را در ما ساكن كرده است تا به غیرت برما اشتیاق دارد؟ 6 لیكن او فیض زیاده می‌بخشد. بنابراین میگوید: “خدا متكبران را مخالفت میكند اما فروتنان را فیض می‌بخشد.”

7 پس خدا را اطاعت نمایید و با ابلیس مقاومت كنید تا از شما بگریزد. 8 و به خدا تقر‌ّب جویید تا به شما نزدیكی نماید. دستهای خود را طاهر سازید ای گناهكاران و دلهای خود را پاك كنید ای دودلان. 9 خود را خوار سازید و ناله و گریه نمایید و خندة شما به ماتم و خوشی شما به غم مبد‌ّل شود. 10 در حضور یَهُوَه فروتنی كنید تا شما را سرافراز فرماید.

11 ای برادران یكدیگر را ناسزا مگویید زیرا هركه برادر خود را ناسزا گوید و بر او حكم كند شریعت را ناسزا گفته و بر شریعت حكم كرده باشد. لكن اگر بر شریعت حكم كنی عامل شریعت نیستی بلكه داور هستی. 12 صاحب شریعت و داور یكی است كه بر رهانیدن و هلاك كردن قادر می‌باشد. پس توكیستی كه بر همسایة خود داوری میكنی؟

13 هان ای كسانی كه میگویید: “امروز و فردا به فلان شهر خواهیم رفت و در آنجا یكسال بسر خواهیم برد و تجارت خواهیم كرد و نفع خواهیم برد” 14 و حال آنكه نمیدانید كه فردا چه میشود از آنرو كه حیات شما چیست؟ مگر بخاری نیستید كه اندك زمانی ظاهر است و بعد ناپدید میشود؟ 15 به عوض آنكه باید گفت كه “اگر یَهُوَه بخواهد زنده می‌مانیم و چنین و چنان میكنیم.” 16 اما الحال به عجب خود فخر میكنید و هرچنین فخر بد است. 17 پس هركه نیكویی كردن بداند و بعمل نیاورد او را گناه است.

یعقوب فصل 5

1 هان ای دولتمندان بجهت مصیبتهایی كه بر شما وارد می‌آید گریه و وِلوِله نمایید. 2 دولت شما فاسد و رخت شما بیدخورده میشود. 3 طلا و نقره شما را زنگ میخورد و زنگِ آنها برشما شهادت خواهد داد و مثل آتش گوشت شما را خواهد خورد. شما در زمان آخر خزانه اندوخته‌اید. 4 اینك مزد عمله‌هایی كه كِشته‌های شما را درویده‌اند و شما آنرا به فریب نگاه داشته‌اید فریاد برمی‌آورد و ناله‌های دروگران به گوشهای رب‌ّالجنودیَهُوَه رسیده است. 5 بر روی زمین به ناز و كامرانی مشغول بوده دلهای خود را در یوم قتل پروردید. 6 بر مرد عادل فتوی دادید و او را به قتل رسانیدید و با شما مقاومت نمیكند.

7 پس ای برادران تا هنگام آمدن سرور صبر كنید. اینك دهقان انتظار میكشد برای محصول گرانبهای زمین و برایش صبر میكند تا باران او‌ّلین و آخرین را بیابد. 8 شما نیز صبر نمایید و دلهای خود را قو‌ّی سازید زیرا كه آمدن سرور نزدیك است. 9 ای برادران از یكدیگر شكایت مكنید مبادا بر شما حكم شود. اینك داور بر در ایستاده است. 10 ای برادران نمونة زحمت و صبر را بگیرید از انبیایی كه به نام یَهُوَه تكلّم نمودند. 11 اینك صابران را خوشحال میگوییم و صبر ایوب را شنیده‌اید و انجام كار یَهُوَه را دانسته‌اید زیرا كه یَهُوَه بغایت مهربان و كریم است.

12 لكن او‌ّلِ همه ای برادرانِ من قسم مخورید نه به آسمان و نه به زمین و نه به هیچ سوگند دیگر بلكه بلی شما بلی باشد و نی شما نی مبادا در تحكم بیفتید.

13 اگر كسی از شما مبتلای بلایی باشد دعا بنماید و اگر كسی خوشحال باشد سرود بخواند. 14 و هرگاه كسی از شما بیمار باشد كشیشان جماعت را طلب كند تا برایش دعا نمایند و او را به نام یَهُوَه به روغن تدهین كنند. 15 و دعای ایمان مریض را شفا خواهد بخشید و یَهُوَه او را خواهد برخیزانید و اگر گناه كرده باشد از او آمرزیده خواهد شد. 16 نزدِ یكدیگر به گناهان خود اعتراف كنید و برای یكدیگر دعا كنید تا شفا یابید زیرا دعای مرد عادل در عمل قو‌ّت بسیار دارد. 17 الیاس مردی بود صاحب حو‌ّاس مثل ما و به تمامی دل دعا كرد كه باران نبارد و تا مد‌ّت سه سال و شش ماه نبارید. 18 و باز دعا كرد و آسمان بارید و زمین ثمر خود را رویانید.

19 ای برادرانِ من اگر كسی از شما از راستی منحرف شود و شخصی او را بازگرداند 20 بداند هركه گناهكار را از ضلالت راه او برگرداند جانی را از موت رهانیده و گناهان بسیار را پوشانیده است.

انجیل