دعای 12صحیفه-دعاؤه فی الاعتراف

ای خداوند، از تو نومید نمی‌شوم، زیرا در توبه به روی من گشوده‌ای، بلکه به درگاه تو می‌نالم:به

سان بنده‌ای ذلیل و بر خود ستم کرده و حرمت پروردگار خود شکسته،آن که گناهانش افزون است

و افزون‌تر نماید و روزگارش روی به ادبار نهاده و در گذشته است،چندان که زمان عمل را پایان

یافته بیند و عمر را به نهایت رسیده، و یقین کند که جز تواش پناهی...