شاهنامه فردوسی ب25_پادشاهی کیکاووس
درخت برومند چون شد بلند****گر آید ز گردون برو بر گزند
شود برگ پژمرده و بیخ مست****سرش سوی پستی گراید نخست
چو از جایگه بگسلد پای خویش****به شاخ نو آیین دهد جای خویش
مراو را سپارد گل و برگ و باغ****بهاری به کردار روشن چراغ