سزاوار است کسانی را که از معاصی دوری گزیدهاند و خداوند نعمت پرهیز از گناهان را بآنها
بخشیده بگناهکاران و کسانیکه زیر بار فرمان خدا و رسول نمیروند مهربانی کنند (از ایشان
غیبت نکرده و بآنها بهتان نزنند بلکه آنان را هدایت و براه راست إرشاد نمایند و عیبهای مردم
را بخودشان، آنهم بعنوان أمر به معروف و نهی از منکر بگویند) و ....