ای به هوا و مراد این تن غدار****مانده به چنگال باز آز گرفتار
در غم آزت چو شیر شد سر چون قیر****وان دل چون تازه شیر تو شده چون قار
آز تو را گل نماید ای پسر از دور****لیک نباشد گلش مگر همه جز خار
آز، گر او را امین کنی، بستاند****او نه به بسیار چی ز عمر تو بسیار