شاهنامه فردوسی ب29_پادشاهی اردشیر نکوکار
چو بنشست بر گاه شاه اردشیر****بیاراست آن تخت شاپور پیر
کمر بست و ایرانیان را بخواند****بر پایهٔ تخت زرین نشاند
چنین گفت کز دور چرخ بلند****نخواهم که باشد کسی را گزند
جهان گر شود رام با کام من****ببینند تیزی و آرام من