دعای 34صحیفه- دعاؤه أذا ابتلی أورأی مبتلی
متن
وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ إِذَا ابْتُلِیَ أَوْ رَأَی مُبْتَلًی بِفَضِیحَةٍ بِذَنْبٍ
اَللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ عَلَی سِتْرِکَ بَعْدَ عِلْمِکَ وَ مُعَافَاتِکَ بَعْدَ خُبْرِکَ فَکُلُّنَا قَدِ اقْتَرَفَ الْعَائِبَةَ فَلَمْ تَشْهَرْهُ
وَ ارْتَکَبَ الْفَاحِشَةَ فَلَمْ تَفْضَحْهُ وَ تَسَتَّرَ بِالْمَسَاوِی فَلَمْ تَدْلُلْ عَلَیْهِ
کَمْ نَهْیٍ لَکَ قَدْ أَتَیْنَاهُ وَ أَمْرٍ قَدْ وَقَفْتَنَا عَلَیْهِ فَتَعَدَّیْنَاهُ وَ سَیِّئَةٍ اکْتَسَبْنَاهَا وَ خَطِیئَةٍ ارْتَکَبْنَاهَا
کُنْتَ الْمُطَّلِعَ عَلَیْهَا دُونَ النَّاظِرِینَ وَ الْقَادِرَ عَلَی إِعْلاَنِهَا فَوْقَ الْقَادِرِینَ
کَانَتْ عَافِیَتُکَ لَنَا حِجَاباً دُونَ أَبْصَارِهِمْ وَ رَدْماً دُونَ أَسْمَاعِهِمْ
فَاجْعَلْ مَا سَتَرْتَ مِنَ الْعَوْرَةِ وَ أَخْفَیْتَ مِنَ الدَّخِیلَةِ وَاعِظاً لَنَا وَ زَاجِراً عَنْ سُوءِ الْخُلُقِ
وَ اقْتِرَافِ الْخَطِیئَةِ وَ سَعْیاً إِلَی التَّوْبَةِ الْمَاحِیَةِ وَ الطَّرِیقِ الْمَحْمُودَةِ
وَ قَرِّبِ الْوَقْتَ فِیهِ وَ لاَ تَسُمْنَا الْغَفْلَةَ عَنْکَ إِنَّا إِلَیْکَ رَاغِبُونَ وَ مِنَ الذُّنُوبِ تَائِبُونَ
وَ صَلِّ عَلَی خِیَرَتِکَ اللَّهُمَّ مِنْ خَلْقِکَ مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ الصِّفْوَةِ مِنْ بَرِیَّتِکَ الطَّاهِرِینَ
وَ اجْعَلْنَا لَهُمْ سَامِعِینَ وَ مُطِیعِینَ کَمَا أَمَرْت
ترجمه
نیایش سی و چهارم
ای خداوند، حمد باد تو را که گناهان را میدانی و میپوشانی. حمد باد تو را که بر حال درون ما آگاهی و ما را عافیت عطا میکنی. ای خداوند، ما همگان در پی عیب و عار بودهایم و حال آنکه تو ما را بر زبانها نیفکندهای،
مرتکب گناهان بزرگ شدهایم و حال آنکه تو رسوایمان نساختهای. در نهان بدیها کردهایم و حال آنکه تو کسی را بر بدیهای ما راه ننمودهای.
بسا کارها که نهی فرمودهای و ما به جای آوردهایم. بسا کارها که فرمان دادهای و ما را بر آنها آگاه ساختهای، و ما تجاوز ورزیدهایم. بسا گناهان که در کسب آن کوشیدهایم و بسا خطاها که مرتکب شدهایم
و تنها تو از آن آگاه بودهای نه نگرندگان و تو از هر کس دیگر به افشای آن تواناتر بودهای.
ای خداوند، عافیت تو چونان پردهای بر روی چشمانشان فرو افتاد و چون سدی راه گوشهایشان را بگرفت.
ای خداوند، چنان کن که هر عیب ما که پوشیده داشتهای و هر گناه که نهان کردهای، ما را اندرز دهندهای شود که از اخلاق بد
و ارتکاب خطاها بازمان دارد و به سوی توبهای محو کننده گناهان براند و به آن راه که پسند توست بکشاند.
ای خداوند، زمان توبه ما نزدیک گردان و به غفلت گرفتارمان مساز، که ما به تو میگراییم و از گناهان توبه میکنیم.
بار خدایا، درود بفرست بر آن برگزیدگان از میان آفریدگانت: محمد و عترت او، آن پاکان و گزیدگان،
و چنان که خود فرمان دادهای ما را نیوشنده سخن ایشان و فرمانبردار حکم ایشان قرار ده.