29- یوئیل نبی
نویسنده: یوئیل
محل نگارش: یهودا
مربوط به تاریخ: ـــــــــــ
اتمام نگارش: 820 ق.د.م (؟)
یوئیل فصل 1
1 كلام یَهُوَه كه بر یوئیل بنفَتُوئیل نازل شد.
2 ای مشایخ اینرا بشنوید! و ای جمیع ساكنان زمین اینرا گوش گیرید! آیا مثل این در ایام شما یا در ایام پدران شما واقع شده است؟ 3 شما از این به پسران خود و پسران شما به پسران خویش و پسران ایشان به طبقة بعد خبر بدهید. 4 آنچه از سِن باقی مانَد ملخ میخورد و آنچه از ملخ باقی مانَد لَنبه میخورد و آنچه از لَنبه باقی ماند سوس میخورد. 5 ای مستان بیدار شده گریه كنید و ای همة میگساران به جهت عصیر انگور ولوله نمایید زیرا كه از دهان شما منقطع شده است. 6 زیرا كه امتی قوی و بیشمار به زمین من هجوم میآورند. دندانهای ایشان دندانهای شیر است و اضراس ایشان اضراس هژبر است. 7 تاكستان مرا ویران و انجیرهای مرا خراب كرده و پوست آنها را بالّكل كنده بیرون انداختهاند و شاخههای آنها سفید شده است. 8 مثل دختری كه برای شوهر جوانی خود پلاس میپوشد ماتم بگیر. 9 هدیة آردی و هدیة ریختنی از خانة یَهُوَه منقطع شده است. کاهنانی كه خدّام یَهُوَه هستند ماتم میگیرند. 10 صحرا خشك شده و زمین ماتم میگیرد زیرا گندم تلف شده و شیره خشك گردیده و روغن ضایع شده است. 11 ای فلّاحان خجل شوید و ای باغبانان ولوله نمایید به جهت گندم و جو زیرا محصول زمین تلف شده است. 12 موها خشك و انجیرها ضایع شده انار و خرما و سیب و همة درختان صحرا خشك گردیده زیرا خوشی از بنیآدم رفع شده است.
13 ای کاهنان پلاس در بركرده نوحهگری نمایید و ای خادمان مذبح ولوله كنید و ای خادمان خدای من داخل شده در پلاس شب را بسر برید زیرا كه هدیة آردی و هدیة ریختنی از خانة خدای شما بازداشته شده است. 14 روزه را تعیین نمایید و محفل مقدس را ندا كنید! مشایخ و تمامی ساكنان زمینرا به خانة یَهُوَه خدای خود جمع نموده نزد یَهُوَه تضرّع نمایید. 15 وای بر آنروز زیرا روز یَهُوَه نزدیك است و مثل هلاكتی از قادر مطلق میآید. 16 آیا مأكولات در نظر ما منقطع نشد و آقا و شادمانی از خانة خدای ما؟ 17 دانهها زیر كلوخها پوسید. مخزنها ویران و انبارها خراب شد زیرا گندم تلف گردید. 18 بهایم چه قدر ناله میكنند و رمههای گاوان شوریده احوالند چونكه مرتعی ندارند و گلههای گوسفند نیز تلف شدهاند.
19 ای یَهُوَه نزد تو تضرّع مینمایم زیرا كه آتش مرتعهای صحرا را سوزانیده و شعله همة درختان صحرا را افروخته است. 20 بهایم صحرا بسوی تو صیحه میزنند زیرا كه جویهای آب خشك شده و آتش مرتعهای صحرا را سوزانیده است.
یوئیل فصل 2
1 در صهیون كَرِنّا بنوازید و در كوه مقدس من صدا بلند كنید! تمامی ساكنان زمین بلرزند زیرا روز یَهُوَه میآید و نزدیك است. 2 روز تاریكی و ظلمت روز ابرها و ظلمتِ غلیظ مثل فجرِ منبسط بر كوهها! امتی عظیم و قوی كه مانند آن از ازل نبوده و بعد از این تا سالها و دهرهای بسیار نخواهد بود. 3 پیش روی ایشان آتش میسوزاند و در عقب ایشان شعله ملتهب میگردد. پیش روی ایشان زمین مثل باغ عدن و در عقبِ ایشان بیابانِ بایر است و نیز از ایشان احدی رهایی نمییابد. 4 منظرِ ایشان مثل منظرِ اسبان است و مانند اسبسواران میتازند. 5 مثل صدای ارابهها بر قلة كوهها جست و خیز میكنند مثل صدای شعلة آتش كه كاه را میسوزاند مانند امت عظیمی كه برای جنگ صف بسته باشند. 6 از حضور ایشان قومها میلرزند. تمامی رویها رنگپریده میشود. 7 مثل جباران میدوند مثل مردان جنگی بر حصارها برمیآیند و هر كدام به راه خود میآیند و طریقهای خود را تبدیل نمیكنند. 8 بر یكدیگر ازدحام نمیكنند زیرا هركس به راه خود میخرامد. از میان حربهها هجوم میآورند و صفهای خود را نمیشكنند. 9 بر شهر میجهند به روی حصارها میدوند به خانهها برمیآیند. مثل دزدان از پنجرهها داخل میشوند. 10 از حضور ایشان زمین متزلزل و آسمانها مرتعش میشود آفتاب و ماه سیاه میشوند و ستارگان نور خویشرا باز میدارند. 11 و یَهُوَه آواز خود را پیش لشكر خویش بلند میكند زیرا اردوی او بسیار عظیم است و آنكه سخن خود را بجا میآورد قدیر است. زیرا روز یَهُوَه عظیم و بینهایت مهیب است و كیست كه طاقت آنرا داشته باشد.
12 و لكن الآن یَهُوَه میگوید با تمامی دل و با روزه و گریه و ماتم بسوی من بازگشت نمایید. 13 و دل خود را چاك كنید نه رخت خویشرا و به یَهُوَه خدای خود بازگشت نمایید زیرا كه او رئوف و رحیم است و دیرخشم و كثیر احسان و از بلا پشیمان میشود. 14 كِه میداند كه شاید برگردد و پشیمان شود و در عقب خود بركتی واگذارد یعنی هدیة آردی و هدیة ریختنی برای یَهُوَه خدای شما. 15 در صهیون كَرِنّا بنوازید و روزه را تعیین كرده محفل مقدّس را ندا كنید. 16 قوم را جمع كنید جماعت را تقدیس نمایید پیران و كودكان و شیرخوارگان را فراهم آورید. داماد از حجرة خود و عروس از حجلة خویش بیرون آیند. 17 کاهنانی كه خدّام یَهُوَه هستند در میان رواق و مذبح گریه كنند و بگویند: “ای یَهُوَه بر قوم خویش شفقت فرما و میراث خویشرا به عار مسپار مبادا امتها بر ایشان حكمرانی نماییند. چرا در میان قومها بگویند كه خدای ایشان كجا است؟”
18 پس یَهُوَه برای زمین خود به غیرت خواهد آمد و بر قوم خویش شفقت خواهد نمود. 19 و یَهُوَه قوم خود را اجابت نموده خواهد گفت: “اینك من گندم و شیره و روغنرا برای شما میفرستم تا از آنها سیر شوید و شما را بار دیگر در میان امتها عار نخواهم ساخت. 20 و لشكر شمالی را از شما دور كرده به زمین خشك ویران خواهم راند كه مقدّمة آن بر دریای شرقی و ساقهاش بر دریای غربی خواهد بود و بوی بدش بلند خواهد شد و عفونتش برخواهد آمد زیرا كارهای عظیم كرده است.”
21 ای زمین مترس! وجد و شادی بنما زیرا یَهُوَه كارهای عظیم كرده است. 22 ای بهایم صحرا مترسید زیرا كه مرتعهای بیابان سبز شد و درختان میوة خود را آورد و انجیر و مو قوّت خویشرا دادند. 23 ای پسران صهیون در یَهُوَه خدای خویش وجد و شادی نمایید زیرا كه باران اولین را به اندازهاش به شما داده است و باران اول و آخر را در وقت برای شما بارانیده است. 24 پس خرمن از گندم پر خواهد شد و معصرهها از شیره و روغن لبریز خواهد گردید. 25 و سالهایی را كه ملخ و لَنبه و سوس و سِن یعنی لشكر عظیم من كه بر شما فرستاده بودم خوردند به شما ردّ خواهم نمود. 26 و غذای بسیار خورده سیر خواهید شد و اسم یَهُوَه خدای خود را كه برای شما كارهای عجیب كرده است تسبیح خواهید خواند و قوم من تا به ابد خجل نخواهند شد. 27 و خواهید دانست كه من در میان اسرائیل میباشم و من یَهُوَه خدای شما هستم و دیگری نیست و قوم من خجل نخواهند شد تا ابدالآباد.
28 و بعد از آن روح خود را بر همة بشر خواهم ریخت و پسران و دختران شما نبوّت خواهند نمود و پیران شما و جوانان شما رؤیاها خواهند دید. 29 و در آن ایام روح خود را بر غلامان و كنیزان نیز خواهم ریخت. 30 و آیات را از خون و آتش و ستونهای دود در آسمان و زمین ظاهر خواهم ساخت. 31 آفتاب به تاریكی و ماه به خون مبدّل خواهند شد پیش از ظهور یوم عظیم و مهیب یَهُوَه. 32 و واقع خواهد شد هر كه نام یَهُوَه را بخواند نجات یابد زیرا در كوه صهیون و در اورشلیم چنانكه یَهُوَه گفته است بقیتی خواهد بود و در میان باقیماندگان آنانی كه یَهُوَه ایشانرا خوانده است.
یوئیل فصل 3
1 زیرا اینك در آن ایام و در آن زمان چون اسیری یهودا و اورشلیم را برگردانیده باشم 2 آنگاه جمیع امتها را جمع كرده به وادی یهوشافاط فرود خواهم آورد و در آنجا با ایشان دربارة قوم خود و میراث خویش اسرائیل محاكمه خواهم نمود زیرا كه ایشانرا در میان امتها پراكنده ساخته و زمین مرا تقسیم نمودهاند. 3 و بر قوم من قرعه انداخته و پسری در عوض فاحشهای داده و دختری به شراب فروختهاند تا بنوشند. 4 و حال ای صور و صیدون و تمامی دیار فلسطینیان شما را با من چه كار است؟ آیا شما به من جزا میرسانید؟ و اگر به من جزا برسانید من جزای شما را بزودی هر چه تمامتر به سر شما ردّ خواهم نمود. 5 چونكه نقره و طلا و نفایس زیبای مرا گرفته آنها را به هیكلهای خود درآوردید. 6 و پسران یهودا و پسران اورشلیم را به پسران یونانیان فروختید تا ایشانرا از حدود ایشان دور كنید. 7 اینك من ایشانرا از مكانی كه ایشانرا به آن فروختید خواهم برانگیزانید و اعمال شما را به سر شما خواهم برگردانید. 8 و پسران و دختران شما را به دست بنییهودا خواهم فروخت تا ایشانرا به سبائیان كه امتی بعید میباشند بفروشند زیرا یَهُوَه اینرا گفته است.
9 اینرا در میان امتها ندا كنید. تدارك جنگ بینید و جباران را برانگیزانید. تمامی مردان جنگی نزدیك شده برآیند. 10 گاوآهنهای خود را برای شمشیرها و ارّههای خویش را برای نیزهها خرد كنید و مرد ضعیف بگوید: من قوی هستم. 11 ای همة امتها بشتابید و بیایید و از هر طرف جمع شوید! ای یَهُوَه شجاعان خود را به آنجا فرود آور! 12 امتها برانگیخته شوند و به وادی یهوشافاط برآیند زیرا كه من در آنجا خواهم نشست تا بر همة امتهایی كه به اطراف آن هستند داوری نمایم. 13 داس را پیش آورید زیرا كه حاصل رسیده است. بیایید پایمال كنید زیرا كه معصرهها پر شده و چرخُشتها لبریز گردیده است چونكه شرارت شما عظیم است. 14 جماعتها جماعتها در وادی قضا! زیرا روز یَهُوَه در وادی قضا نزدیك است. 15 آفتاب و ماه سیاه شوند و ستارگان تابش خود را باز میدارند. 16 و یَهُوَه از صهیون نعره میزند و آواز خود را از اورشلیم بلند میكند و آسمان و زمین متزلزل میشود اما یَهُوَه ملجای قوم خود و ملاذ بنیاسرائیل خواهد بود.
17 پس خواهید دانست كه من یَهُوَه خدای شما در كوه مقدّس خویش صهیون ساكن میباشم و اورشلیم مقدّس خواهد بود و بیگانگان دیگر از آن عبور نخواهند نمود. 18 ودر آنروز كوهها عصیر انگور را خواهند چكانید و كوهها به شیر جاری خواهد شد و تمامی وادیهای یهودا به آب جاری خواهد گردید و چشمهای از خانة یَهُوَه بیرون آمده وادی شطّیم را سیراب خواهد ساخت. 19 مصر ویران خواهد شد و اَدوم به بیابان بایر مبدّل خواهد گردید به سبب ظلمی كه بر بنییهودا نمودند و خون بیگناهان را در زمین ایشان ریختند. 20 و یهودا تا ابدالآباد مسكون خواهد شد و اورشلیم تا دهرهای بسیار. 21 و خونریزی ایشانرا كه طاهر نساخته بودم طاهر خواهم ساخت و یَهُوَه در صهیون ساكن خواهد شد.
تورات