افزوده شدن علم ائمه(ع)
در شب جمعه به [علم]ائمّه علیهم السّلام افزوده می شود
[64٨]١-ابو یحیی صنعانی گفت: حضرت صادق علیه السّلام به من فرمودند: ای ابو یحیی! برای ما در شب های جمعه، امر بزرگی هست. او گوید، من گفتم: جانم به فدایت! چه امری هست؟ فرمود: به ارواح پیامبران گذشته و اوصیای درگذشته و روح وصی ای که در میان شما است، اجازه داده می شود که به آسمان بالا بروند و به عرش پروردگار برسند. آن گاه آن را هفت بار طواف کرده، در پای هریک از ستون های عرش دو رکعت نماز بگزارند، سپس به بدن هایی که بودند بازگردند.
پس پیامبران و اوصیا صبح می کنند در حالی که سرشار از سرورند. و وصی ای که در میان شما است صبح می کند در حالی که بسیار به علمش افزوده شده است.
[64٩]٢-مفضّل گفته است: روزی حضرت صادق علیه السّلام به من فرمود: ای ابو عبد اللّه-و پیش از این مرا با کنیه صدا نزده بود-گفتم: امر بفرمایید.فرمود: همانا برای ما در هرشب جمعه سروری است. گفتم: خدا بسیارش کند. و آن چیست؟ فرمود: وقتی شب جمعه می شود، رسول خدا-درود خدا بر او و بر خاندانش-به عرش می روند و ائمّه علیهم السّلام با او می روند و ما با آنان می رویم. و ارواحمان به بدنهامان بازنمی گردند مگر با علمی تحصیل شده، و اگر آن نباشد آنچه با ما است از میان می رود.
[65٠]٣-یونس یا مفضّل از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده که فرمود:
شب جمعه ای نیست جز این که در آن برای اولیای خدا سروری است. گفتم:
جانم به فدایت! چگونه است؟ فرمود: وقتی شب جمعه می شود، رسول خدا -درود خدا بر او و بر خاندانش-به عرش می روند و ائمّه علیهم السّلام هم می روند و من نیز می روم و جز با علم مستفاد بازنمی گردم. و اگر این نباشد آنچه نزد من است از میان می رود.
اگر به [علم]ائمّه علیهم السّلام افزوده نشود آنچه نزدشان است از میان می رود
[65١]١-صفوان یحیی گفت: از حضرت ابو الحسن علیه السّلام شنیدم که حضرت صادق علیه السّلام می فرمود: اگر به علم ما افزوده نمی شد، پایان می یافت. مانند این روایت را صفوان از ابو الحسن علیه السّلام روایت کرده است.
[65٢]٢-ذریح محاربی گفته است: حضرت صادق علیه السّلام به من فرمود: ای ذریح! اگر به علم ما افزوده نمی شد، از میان می رفت.
[65٣]٣-زراره گفته است: از حضرت باقر علیه السّلام شنیدم که می فرمود: اگر به علم ما افزوده نمی شد، از میان می رفت. او گوید، من گفتم: آیا چیزی افزوده می شود که رسول خدا-درود خدا بر او و بر خاندانش-آن را نمی دانست؟ فرمود: بدان! وقتی چنین چیزی باشد، بر رسول خدا-درود خدا بر او و بر خاندانش-عرضه شده، سپس به ائمّه رسیده سپس این امر به ما می انجامد.
[654]4-یونس عبد الرّحمان از یکی از یارانش از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده که فرمود: چیزی از نزد خداوند عزّتمند صادر نمی شود تا به رسول خدا -درود خدا بر او و بر خاندانش-آغاز شود سپس با امیر مؤمنان علیه السّلام سپس [ائمّه علیهم السّلام]یکی پس از دیگری. تا آخرین مان عالم تر از نخستین نباشد.
ائمّه علیهم السّلام تمام علومی را که برای فرشتگان و پیامبران و فرستادگان علیهم السّلام صادر شده، می دانند
[655]١-سماعه از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده که فرمود: برای خداوند پاک و والا دو علم است: علمی که فرشتگان و پیامبران و فرستادگانش را بر آن آگاه ساخته است. و آنچه فرشتگان و پیامبران و فرستادگانش را به آن آگاه ساخته ما می دانیم. و علمی که به خودش اختصاص داده است، که وقتی برای خداوند در چیزی از آن بدا حاصل شود ما را به آن آگاه می کند. و بر امامان پیش از ما نیز عرضه می شود. مانند این را علی بن جعفر از برادرش موسای جعفر علیهما السّلام روایت کرده است.
[656]٢-ابو بصیر از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده که فرمودند: برای خداوند شکوهمند دو علم است: علمی نزد خودش که کسی از آفریدگان را بر آن آگاه نساخته است و علمی که آن را به فرشتگان و فرستادگانش القا کرده که به ما منتهی گشته است.
[65٧]٣-ضریس گفت: از حضرت باقر علیه السّلام شنیدم می فرماید: برای خداوند گرامی دو علم است: علمی بذل شده و علمی حفظشده. امّا بذل شده: چیزی نیست که فرشتگان و فرستادگان آن را بدانند مگر این که ما می دانیم. و حفظشده چیزی است که در امّ الکتاب نزد خداوند است. هرگاه صادر شود اجرا می شود.
[65٨]4-ابو بصیر از حضرت باقر علیه السّلام روایت کرده که فرمودند: برای خداوند عزّتمند دو علم است: علمی که آن را جز او نمی داند و علمی که به فرشتگان و فرستادگانش آموخته است. و آنچه را به فرشتگان و فرستادگانش علیهم السّلام آموخت، ما می دانیم.
اصول کافی ج1ص545
.jpg){kind=small}
