loading...
فوج
s.m.m بازدید : 285 1395/08/23 نظرات (0)


 آميوتروفيك‌ لاترال‌ اسكلروز (ALS)

Amyotrophic lateral sclerosis


 

  شرح بيماري

  علايم‌ شايع‌

  علل‌

  عوامل تشديد كننده بيماري

  پيشگيري‌

  عواقب‌ مورد انتظار

  عوارض‌ احتمالي‌

  درمان‌

  اصول‌ كلي‌

  داروها

  فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري

  رژيم‌ غذايي‌

  درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟


    شرح بيماري:


 

بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (به انگلیسی: Amyotrophic lateral sclerosis) (به صورت مخفف: ALS) یا بیماری لو گهریگ (به انگلیسی: Lou Gehrig's Disease) یک بیماری نورون‌های حرکتی یا (MND یا Motor Neuron Disease) است

که موجب تخریب پیشرونده و غیرقابل ترمیم در دستگاه عصبی مرکزی (مغز و نخاع) و دستگاه عصبی محیطی می‌شود.

 

اسکلروز جانبی آمیوتروفیک شایعترین بیماری نورون‌های حرکتی (MND) می‌باشد؛ بنابراین این بیماری هم علایم نورون محرکه فوقانی و هم نشانه‌های نورون محرکه تحتانی را ایجاد می‌کند. در حقیقت در ALS نشانه‌های فلج مرکزی و محیطی تواماً ایجاد می‌شود.

 

این بیماری منجر به از دست رفتن تدریجی عملکرد عضلات (به ویژه عضلات مخطط) می‌گردد و با تضعیف ماهیچه‌ها بتدریج فرد به فلج عمومی مبتلا می‌شود. به طوری که توانایی هرگونه حرکتی از شخص سلب خواهد شد.

 

معمولاً مبتلایان به این بیماری مدت زمان زیادی زنده نمی‌مانند. اگر چه این مدت برای استیون هاوکینگ بین ۲ تا ۳ سال پیش‌بینی شده بود، اما او علی‌رغم همه مشکلات و ناراحتی‌ها همچنان به زندگی خود ادامه می‌دهد و برای فرارسیدن مرگ لحظه‌شماری نمی‌کند.

 

بیماران مبتلا به این بیماری معمولاً دچار ناتوانی‌های حرکتی شده و ۳ تا ۵ سال پس از ابتلا به این بیماری جان خود را از دست می‌دهند.

اگر چه ۲۰ درصد این بیماران تا ۵ سال و ۱۰ درصد آن‌ها تا ۱۰ سال زنده خواهند ماند. در این بیماری دستگاه عصبی مرکزی و ماهیچه‌ها بویژه ماهیچه‌های دست، پا، ساعد، سر و گردن به شدت صدمه می‌بینند.

 

شایعترین بیماری نورون‌های حرکتی (MND) می‌باشد

 

    علايم‌ شايع‌:


 

پرش‌ و ضعف‌ عضلات‌، كه‌ از دست‌ها شروع‌ شده‌، به‌ بازوها و پاها گسترش‌ مي‌يابد. نهايتاً عضلات‌ مسؤول‌ تنفس‌ و بلع‌ نيز درگير شده‌، دچار ضعف‌ مي‌شوند. 

گرفتگي‌ عضله‌ 

سفتي‌ و انعطاف‌ناپذيري‌ گروه‌هاي‌ عضلاني‌ 

كاهش‌ وزن‌ بدون‌ توجيه‌ 

خورده‌ خورده‌ و نامفهوم‌ صحبت‌ كردن‌ 

معمولاً توانايي‌هاي‌ ذهني‌ مشكلي‌ پيدا نمي‌كنند 

حملات‌ ناگهاني‌ خنده‌ يا گريه‌

 

شایعترین بیماری نورون‌های حرکتی (MND) می‌باشد

 

    علل‌:


علت‌ دقيق‌ آن‌ نامشخص‌ است‌.

    عوامل تشديد كننده بيماري

سن‌ بالاي‌ 40 سال‌ 

سابقه‌ خانوادگي‌ ALS 

بروز اين‌ بيماري‌ در بين‌ افرادي‌ كه‌ شغلشان‌ مستلزم‌ فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري بدني‌ شديد است‌ بيشتر گزارش‌ شده‌ است‌.

 

شایعترین بیماری نورون‌های حرکتی (MND) می‌باشد

 

    پيشگيري‌:


در حال‌ حاضر نمي‌توان‌ از اين‌ بيماري‌ پيشگيري‌ كرد.

 

    عواقب‌ مورد انتظار:


در حال‌ حاضر اين‌ بيماري‌ علاج‌ناپذير است‌. بيماران‌ معمولاً در عرض‌ 5-2 سال‌ فوت‌ مي‌كنند، اما 20% از آنها تا 5 و 10% از آنها تا 10 سال‌ زنده‌ مي‌مانند. 

تحقيقات‌ علمي‌ در زمينه‌ علل‌ و درمان‌ اين‌ بيماري‌ در حال‌ انجام‌ هستند، بنابراين‌ اميد مي‌رود كه‌ روش‌هاي‌ درماني‌ مؤثرتري‌ يافت‌ شوند و نهايتاً علاج‌ آن‌ ميسر گردد.

 

    عوارض‌ احتمالي‌:


عدم‌ توانايي‌ حركت‌ ناشي‌ از بيماري‌ باعث‌ بروز زخم‌هاي‌ ناشي‌ از فشارآمدن‌ طولاني‌مدت‌ روي‌ نقاط‌ خاص‌ مي‌شود. 

ذات‌الريه‌ ناشي‌ از مشكل‌ در بلع‌ و جمع‌شدن‌ ترشحات‌ در راه‌هاي‌ هوايي‌ 

زوال‌ رفتن‌ پيش‌رونده‌ قواي‌ جسماني‌ فرد بر جنبه‌هاي‌ مختلف‌ زندگي‌ وي‌ از جمله‌ روابط‌، كار، درآمد، هماهنگي‌ عضلاني‌ و مسايل‌ جنسي‌ تأثير منفي‌ مي‌گذارد.

 

    درمان‌

    اصول‌ كلي‌:


تشخيص‌ شامل‌ آزمون‌ الكترميوگرافي‌ (نوار عضله‌) است‌. اين‌ آزمايش‌ براي‌ ارزيابي‌ انتقال‌ پيام‌هاي‌ عصبي‌ به‌ عضله‌ انجام‌ مي‌گيرد. 

هيچ‌ درمان‌ اختصاصي‌ وجود ندارد. براي‌ كنترل‌ علايم‌ و اورژانس‌هاي‌ عارض‌ شده‌، بيمار تحت‌ مراقبت‌ حمايتي‌ قرار مي‌گيرد. 

براي‌ پيشگيري‌ از زخم‌هاي‌ فشاري‌، بايد مراقبت‌ پرستاري‌ در حد مناسب‌ انجام‌ گيرد. 

بيمار بايد تكنيك‌ مكش‌ و بيرون‌ آوردن‌ ترشحات‌ جمع‌ شده‌ در ريه‌ خود را ياد بگيرد. 

روان‌ درماني‌ يا مشاوره‌ براي‌ يادگيري‌ روش‌هاي‌ مقابله‌ با ناتواني‌ و معلوليت‌ 

نهايتاً بستري‌ شدن‌ در بيمارستان‌ يا مراكز نگهداري‌ از بيماران‌ دچار بيماري‌هاي‌ مزمن‌

 

    داروها:


هيچ‌ دارويي‌ براي‌ درمان‌ ALS وجود ندارد. 

آنتي‌بيوتيك‌ براي‌ مبارزه‌ با عفونت‌ در صورت‌ بروز ذات‌الريه‌ 

داروي‌ باكلوفن‌ ممكن‌ است‌ به‌ كاهش‌ سفتي‌ و انعطاف‌پذيري‌ عضلات‌ كمك‌ كند. 

از داروهاي‌ ضدافسردگي‌ شايد بتوان‌ براي‌ كاهش‌ توليد بزاق‌ استفاده‌ نمود.

 

    فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري:


تا حدي‌ كه‌ امكان‌ دارد بيمار بايد فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري خود را حفظ‌ كند. ضعف‌ عضلاني‌ تدريجاً توانايي‌ جسماني‌ فرد را كاهش‌ مي‌دهد. با استفاده‌ از يك‌ برنامه‌ مخصوص‌ بازتواني‌ مي‌توان‌ استقلال‌ فرد را به‌ مدت‌ بيشتري‌ حفظ‌ نمود. 

بايد وسايلي‌ تهيه‌ شوند تا فرد را در حركت‌ كمك‌ كنند، مثلاً واكِر يا صندلي‌ چرخدار.

 

    رژيم‌ غذايي‌:


اگر مشكل‌ در بلع‌ وجود دارد، بايد غذاهاي‌ نرم‌ و راحت‌الحلقوم‌ خورده‌ شوند. 

نهايتاً ممكن‌ است‌ نياز به‌ دادن‌ غذا از راه‌ لوله‌ وجود داشته‌ باشد.

    درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟


اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌ تان علايم‌ آميوتروفيك‌ لاترال‌ اسكلروز (ALS) را داريد. 

اگر پس‌ از تشخيص‌ و اقدامات‌ لازم‌، دچار سرفه‌، تنگي‌ نفس‌، يا تب‌ شده‌ايد.

بانک جامع اطلاعات پزشکی

 

انحراف‌ چشم‌ : strabismus



مطالب مرتبط
ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آمار سایت
  • کل مطالب : 2473
  • کل نظرات : 40
  • افراد آنلاین : 12
  • تعداد اعضا : 22
  • آی پی امروز : 594
  • آی پی دیروز : 250
  • بازدید امروز : 7,549
  • باردید دیروز : 1,878
  • گوگل امروز : 7
  • گوگل دیروز : 15
  • بازدید هفته : 9,427
  • بازدید ماه : 17,638
  • بازدید سال : 257,514
  • بازدید کلی : 5,871,071