محسن فیض کاشانی_غزلیات600تا750

ترا بر من بودمنت که دادی قدرت آنم//چو دور از من نهٔ یا رب مرا مپسند دور از خود

بنزدیکیت جمعم کن که دور از تو پریشانم//چو بی یادم نمیباشی مرا بی یاد خود مگذار

بیاد خود کن آبادم که بی یاد تو ویرانم//دلی دارم پراکنده که هر جزویش در جائیست