مثنوي معنوي_دفترپنجم133تاپایان دفتر

آن یکی می‌رفت بالای درخت//می‌فشاند آن میوه را دزدانه سخت

صاحب باغ آمد و گفت ای دنی//از خدا شرمیت کو چه می‌کنی

گفت از باغ خدا بندهٔ خدا//گر خورد خرما که حق کردش عطا