بیا ای جان بیا ای جان بیا فریاد رس ما را****چو ما را یک نفس باشد نباشی یک نفس ما را
ز عشقت گرچه با دردیم و در هجرانت اندر غم****وز عشق تو نه بس باشد ز هجران تو بس ما را
کم از یک دم زدن ما را اگر در دیده خواب آید****غم عشقت بجنباند به گوش اندر جرس ما را
لبت چون چشمهٔ نوش است و ما اندر هوس مانده****که بر وصل لبت یک روز باشد دسترس ما را

اگر به رنج ندارد اجل نجیب‌الدین****که هیچ رنج مبادش ز عالم بدکیش
به پاره‌ای سیهی بر سرم نهد منت****به شرط آنکه دگر دردسر نیارم بیش
به وقت خواندن این قطعه دانم این معنی****به گوشهٔ دل او بگذرد که ای درویش
دل من از سیهی دادن تو سیر آمد****دل تو سیر نگشت از سپیدکاری خویش

انوری ابیوردی، اوحدالدین، محمد ( ملیت: ایرانی قرن:6)
(وف ح 585 ق)، دانشمند، منجّم و شاعر، متخلص به انوری. در مهنه از توابع ابیورد

متولد شد. ابتدا در مدرسه‌ی منصوریه‌ی طوس به تحصیل علوم مختلف پرداخت. در

فلسفه، ریاضیات، نجوم، هیئت، علوم معقول و منقول و شاعری دست...