شاهنامه فردوسی ب27_ستایش سلطان محمود

ز یزدان بران شاه باد آفرین****که نازد بدو تاج و تخت و نگین
که گنجش ز بخشش بنالد همی****بزرگی ز نامش ببالد همی
ز دریا بدریا سپاه ویست****جهان زیر فر کلاه ویست
خداوند نام و خداوند گنج****خداوند شمشیر و خفتان و رنج

شاهنامه فردوسی ب4_داستان اکوان دیو

تو بر کردگار روان و خرد****ستایش گزین تا چه اندر خورد
ببین ای خردمند روشن‌روان****که چون باید او را ستودن توان
همه دانش ما به بیچارگیست****به بیچارگان بر بباید گریست
تو خستو شو آنرا که هست و یکیست****روان و خرد را جزین راه نیست