30- عاموس نبی

نویسنده: عاموس

محل نگارش: یهودا

مربوط به تاریخ: ــــــــــــ

اتمام نگارش: 811 ق.د.م

عاموس فصل 1

1 كلمات عاموس كه از شبانان تَفُّوع بود و آنها را در ایام عز‌ّیا پادشاه یهودا و ایام یر‌ُبعام بن‌یوآش پادشاه اسرائیل در سال قبل از زلزله دربارة اسرائیل دید. 2 پس گفت: یَهُوَه از صهیون نعره میزند و آواز خود را از اورشلیم بلند میكند و مرتعهای شبانان ماتم میگیرند و قلّة كَرمل خشك میگردد.

3 یَهُوَه چنین میگوید: به سبب سه و چهار تقصیرِ دمشق عقوبتش را نخواهم برگردانید زیرا كه جلعاد را به چومهای آهنین كوفتند. 4 پس آتش در خاندان حزئیل خواهم فرستاد تا قصرهای بنهد‌َد را بسوزاند. 5 و پشت‌بندهای دمشق را خواهم شكست و ساكنان را از همواری آو‌َن و صاحب عصا را از بیت عد‌َن منقطع خواهم ساخت و یَهُوَه میگوید كه قوم اَرام به قیر به اسیری خواهند رفت.

6 یَهُوَه چنین میگوید: به سبب سه و چهار تقصیر غَز‌َّه عقوبتش را نخواهم برگردانید زیرا كه تمامی (قوم را) به اسیری بردند تا ایشان را به اَ‌َد‌ُوم تسلیم نمایند. 7 پس آتش به حصارهای غَز‌ََّه خواهم فرستاد تا قصرهایش را بسوزاند. 8 و ساكنان را از اشدود و صاحب عصا را از اَشقَلُون منقطع ساخته دست خود را به عقرُ‌ُون فرود خواهم آورد و سلطان تعالی یَهُوَه میگوید كه باقیماندگان فلسطینیان هلاك خواهند شد.

9 یَهُوَه چنین میگوید: به سبب سه و چهار تقصیرِ صور عقوبتش را نخواهم برگردانید زیرا كه تمامی (قوم را) به اسیری برده ایشانرا به اَد‌ُوم تسلیم نمودند و عهد برادران را به یاد نیاوردند. 10 پس آتش بر حصارهای صور خواهم فرستاد تا قصرهایش را بسوزاند.

11 یَهُوَه چنین میگوید: به سبب سه و چهار تقصیرِ اَد‌ُوم عقوبتش را نخواهم برگردانید زیرا كه برادر خود را به شمشیر تعاقب نمود و رحمهای خویش را تباه ساخت و خشم او پیوسته می‌درید و غضب خود را دایماً نگاه میداشت. 12 پس آتش بر تیمان خواهم فرستاد تا قصرهای بصرَ‌َه را بسوزاند.

13 یَهُوَه چنین میگوید: به سبب سه و چهار تقصیرِ بنی‌عمون عقوبتش را نخواهم برگردانید زیرا كه زنان حاملة جلعاد را شكم‌پاره كردند تا حدود خویش را وسیع گردانند. 14 پس آتش در حصارهای رَ‌َبه مشتعل خواهم ساخت. قصرهایش را با صدای عظیمی در روز جنگ و با تند بادی در روز طوفان بسوزاند. 15 و یَهُوَه میگوید كه پادشاه ایشان به اسیری خواهد رفت او و آقاانش جمیعاً.

عاموس فصل 2

1 یَهُوَه چنین میگوید: به سبب سه و چهار تقصیرِ موآب عقوبتش را نخواهم برگردانید زیرا كه استخوانهای پادشاه اَ‌د‌ُوم را آهك پختند. 2 پس آتش بر موآب میفرستم تا قصرهای قَریوت را بسوزاند و موآب با هنگامه و خروش و صدای كَرِنّا خواهد مرد. 3 و یَهُوَه میگوید كه داور را از میانش منقطع خواهم ساخت و همة آقاانش را با وی خواهم كُشت.

4 یَهُوَه چنین میگوید: به سبب سه و چهار تقصیرِ یهودا عقوبتش را نخواهم برگردانید زیرا كه شریعت یَهُوَه را ترك نموده فرایض او را نگاه نداشتند و دروغهای ایشان كه پدرانشان آنها را پیروی نمودند ایشانرا گمراه كرد. 5 پس آتش بر یهودا خواهم فرستاد تا قصرهای اورشلیم را بسوزاند.

6 یَهُوَه چنین میگوید: به سبب سه و چهار تقصیرِ اسرائیل عقوبتش را نخواهم برگردانید زیرا كه مرد عادل را به نقره و مسكین را به زوج نعلین فروختند. 7 و به غبار زمین كه بر سر مسكینان است حرص دارند و راه حلیمان را منحرف میسازند و پسر و پدر به یك دختر درآمده اسم قد‌ّوس مرا بی‌حرمت میكنند. 8 و بر رختی كه گرو میگیرند نزد هر مذبح میخوابند و شراب جریمه‌شدگان را در خانة خدای خود می‌نوشند.

9 و حال آنكه من اَموریان را كه قامت ایشان مانند قد‌ّ سرو آزاد بود و ایشان مثل بلوط تنومند بودند پیش روی ایشان هلاك ساختم و میوة ایشانرا از بالا و ریشه‌های ایشانرا از پایین تلف نمودم. 10 و من شما را از زمین مصر برآورده چهل سال در بیابان گردش دادم تا زمین اَموریان را به تصرف آورید. 11 و بعضی از پسران شما را انبیا و بعضی از جوانان شما را نذیره قرار دادم. یَهُوَه میگوید: ای بنی‌اسرائیل آیا چنین نیست؟ 12 اما شما نذیره‌ها را شراب نوشانیدید و انبیا را نهی نموده گفتید كه نبو‌ّت مكنید.

13 اینك من شما را تنگ خواهم گذارد چنانكه ارابه‌ای كه از بافه‌ها پر باشد تنگ گذارده میشود. 14 و مفَر‌ّ برای تندرو فوت خواهد شد و تنومند به توانایی خویش غالب نخواهد آمد و جبار جان خود را نخواهد رهانید. 15 و تیرانداز نخواهد ایستاد و تیزپا خود را نخواهد رهانید و اسب‌سوار جان خود را خلاصی نخواهد داد. 16 و یَهُوَه میگوید كه شجاعترین جباران در آنروز عریان خواهند گریخت.

عاموس فصل 3

1 این كلام را بشنوید كه یَهُوَه آنرا به ضد شما ای بنی‌اسرائیل و به ضد تمامی خاندانی كه از زمین مصر بیرون آوردم تنطّق نموده و گفته است:

2 من شما را فقط از تمامی قبایل زمین شناختم پس عقوبت تمام گناهان شما را بر شما خواهم رسانید. 3 آیا دو نفر با هم راه میروند جز آنكه متّفق شده باشند؟ آیا شیر در جنگل غر‌ّش میكند حینی كه شكار نداشته باشد؟ آیا شیر ژیان آواز خود را از بیشه اش میدهد حینی كه چیزی نگرفته باشد؟ 4 آیا مرغ به دام زمین می‌افتد جایی كه تله برای او نباشد؟ آیا دام از زمین برداشته میشود حینی كه چیزی نگرفته باشد؟ 5 آیا كَرِنّا بر شهر نواخته میشود و خلق نترسند؟ 6 آیا بلا بر شهر وارد بیاید و یَهُوَه آنرا نفرموده باشد؟ 7 زیرا سلطان تعالی یَهُوَه كاری نمیكند جز اینكه سر‌ّ خویشرا به بندگان خود انبیا مكشوف میسازد.8 شیر غر‌ّش كرده است كیست كه نترسد؟ سلطان تعالی یَهُوَه تكلّم نموده است كیست كه نبو‌ّت ننماید؟

9 بر قصرهای اَشد‌ُود و بر قصرهای زمین مصر ندا كنید و بگویید بر كوههای سامره جمع شوید و ملاحظه نمایید كه چه هنگامه‌های عظیم در وسط آن و چه ظلمها در میانش واقع شده است. 10 زیرا یَهُوَه میگوید: آنانی كه ظلم و غارت را در قصرهای خود ذخیره میكنند راست كرداری را نمیدانند. 11 بنابراین سلطان تعالی یَهُوَه چنین میگوید: دشمن به هر طرف زمین خواهد بود و قو‌ّت تو را از تو به زیر خواهد آورد و قصرهایت تاراج خواهد شد.

12 یَهُوَه چنین میگوید: چنانكه شبان دو ساق یا نرمة گوش را از دهان شیر رها میكند همچنان بنی‌اسرائیل كه در سامره در گوشة بستری و در دمشق در فراشی ساكنند رهایی خواهند یافت. 13 سلطان تعالی یَهُوَه خدای لشكرها میگوید: بشنوید و به خاندان یعقوب شهادت دهید. 14 زیرا در روزی كه عقوبت تقصیرهای اسرائیل را به وی رسانم بر مذبح‌های بیت‌ئیل نیز عقوبت خواهم رسانید و شاخهای مذبح قطع شده به زمین خواهد افتاد.

15 و یَهُوَه میگوید كه خانة زمستانی را با خانة تابستانی خراب خواهم كرد و خانه‌های عاج تلف خواهد شد و خانه‌های عظیم منهدم خواهد گردید.

عاموس فصل 4

1 ای گاوان باشان كه بر كوههای سامره می‌باشید و برمسكینان ظلم نموده فقیران را ستم میكنید و به آقایان ایشان میگویید بیاورید تا بنوشیم این كلام را بشنوید! 2 سلطان تعالی یَهُوَه به قد‌ّوسیت خود قسم خورده است كه اینك ایامی بر شما می‌آید كه شما را با غُلّها خواهند كشید و باقیماندگان شما را با قلّابهای ماهی. 3 و یَهُوَه میگوید كه هریك از شما از شكافهای روبروی خود بیرون خواهد رفت و شما به هرمون افكنده خواهید شد.

4 به بیت‌ئیل بیایید و عصیان بوزرید و به جلجال آمده عصیان را زیاد كنید و هر بامداد قربانیهای خود را بیاورید و هر سه روز عشرهای خود را. 5 و قربانیهای تشكر با خمیرمایه بگذرانید و هدایای تَبر‌ُّعی را ندا كرده اعلان نمایید زیرا ای بنی‌اسرائیل همین پسندیدة شما است! قول سلطان تعالی یَهُوَه این است. 6 و من نیز نظافت دندان را در جمیع شهرهای شما و احتیاج نان را در جمیع مكانهای شما به شما دادم. معهذا یَهُوَه میگوید بسوی من بازگشت ننمودید.

7 و من نیز حینی كه سه ماه تا درو مانده بود باران را از شما منع نمودم و بر یك شهر بارانیدم و بر شهر دیگر نبارانیدم و بر یك قطعه باران آمد و قطعة دیگر كه باران نیافت خشك شد. 8 پس اهل دو یا سه شهر بسوی یك شهر برای نوشیدن آب آواره شدند اما سیراب نگشتند و یَهُوَه میگوید كه بسوی من بازگشت ننمودید. 9 و شما را به باد سموم و یرقان مبتلا ساختم و ملخ بسیاری از باغها و تاكستانها و انجیرها و زیتونهای شما را خورد. معهذا یَهُوَه میگوید بسوی من بازگشت ننمودید. 10 و وبا را به رسم مصر بر شما فرستادم و جوانان شما را به شمشیر كشتم و اسبان شما را بردند و عفونت اردوهای شما به بینی شما برآمد. معهذا یَهُوَه میگوید بسوی من بازگشت ننمودید. 11 و بعضی از شما را به نَهجی كه خدا سد‌ُوم و عموره را واژگون ساخت سرنگون نمودم و مانند مشعلی كه از میان آتش گرفته شود بودید. معهذا یَهُوَه میگوید بسوی من بازگشت ننمودید.

12 بنابراین ای اسرائیل به اینطور با تو عمل خواهم نمود و چونكه به اینطور با تو عمل خواهم نمود پس ای اسرائیل خویشتنرا مهیا ساز تا با خدای خود ملاقات نمایی. 13 زیرا اینك آن كه كوهها را ساخته و باد را آفریده است و انسانرا از فكرهای خودش اطلاع میدهد و فجر را به تاریكی مبد‌ّل میسازد و بر بلندیهای زمین میخرامد یَهُوَه خدای لشكرها اسم او می‌باشد.

عاموس فصل 5

1 ای خاندان اسرائیل این كلام را كه برای مرثیه بر شما میخوانم بشنوید. 2 دختر باكره اسرائیل افتاده است و دیگر نخواهد برخاست. بر زمین خود انداخته شده و احدی نیست كه او را برخیزاند. 3 زیرا سلطان تعالی یَهُوَه چنین میگوید: شهری كه با هزار نفر بیرون رفت صد نفر را برای خاندان اسرائیل باقی خواهد داشت و شهری كه با صد نفر بیرون رفت ده نفر را باقی خواهد داشت. 4 زیرا یَهُوَه به خاندان اسرائیل چنین میگوید: مرا بطلبید و زنده بمانید. 5 اما بیت‌ئیل را مطلبید و به جلجال داخل میشوید و به بئرشبع مروید زیرا جلجال البته به اسیری خواهد رفت و بیت‌ئیل نیست خواهد شد. 6 یَهُوَه را بطلبید و زنده مانید مبادا او مثل آتش در خاندان یوسف افروخته شده بسوزاند و كسی در بیت‌ئیل نباشد كه آنرا خاموش كند.

7 ای شما كه انصاف را به افسنتین مبد‌ّل میسازید و عدالت را به زمین می‌اندازید 8 آن كه ثُریا و جبار را آفرید و فجر را به سایة موت مبد‌ّل ساخت و روز را مثل شب تاریك گردانید و آبهای دریا را خوانده آنها را بر روی زمین ریخت یَهُوَه اسم او می‌باشد 9 آنكه خرابی را بر زور‌آوران میرساند چنانكه خرابی بر قلعه‌ها وارد می‌آید 10 ایشان از آنانی كه در محكمه حكم میكنند نفرت دارند و راستگویان را مكروه میدارند. 11 بنابراین چونكه مسكینان را پایمال كردید و هدایای گندم از ایشان گرفتید خانه‌ها را از سنگهای تراشیده بنا خواهید نمود اما در آنها ساكن نخواهید شد و تاكستانهای دلپسند غرس خواهید نمود و لیكن شراب آنها را نخواهید نوشید. 12 زیرا تقصیرهای شما را میدانم كه بسیار است و گناهان شما را كه عظیم می‌باشد زیرا عادلان را به تنگ می‌آورید و رشوه می‌گیرید و فقیران را در محكمه از حق ایشان منحرف میسازید.

13 لهذا هر كه عاقل باشد در آن زمان خاموش خواهد ماند زیرا كه زمان بد خواهد بود. 14 نیكویی را بطلبید و نه بدی را تا زنده بمانید و بدین منوال یَهُوَه خدای لشكرها با شما خواهد بود چنانكه میگویید. 15 از بدی نفرت كنید و نیكویی را دوست دارید و انصاف را در محكمه ثابت نمایید شاید كه یَهُوَه خدای لشكرها بر بقیة یوسف رحمت نماید.

16 بنابراین سلطان تعالی یَهُوَه خدای لشكرها چنین میگوید: در همة چهارسوها نوحه‌گری خواهد بود و در همة كوچه‌ها وای‌وای خواهند گفت و فلّاحان را برای ماتم و آنانی را كه مرثیه‌خوانی آموخته شده‌اند برای نوحه‌گری خواهند خواند. 17 و در همة تاكستانها نوحه‌گری خواهد بود زیرا یَهُوَه میگوید كه من در میان تو عبور خواهم كرد. 18 وای بر شما كه مشتاق روز یَهُوَه می‌باشید. روز یَهُوَه برای شما چه خواهد بود؟ تاریكی و نه روشنایی! 19 مثل كسی كه از شیری فرار كند و خرسی بدو برخورد یا كسی كه به خانه داخل شده دست خود را بر دیوار بنهد و ماری او را بگزد. 20 آیا روز یَهُوَه تاریكی نخواهد بود و نه روشنایی و ظلمت غلیظی كه در آن هیچ درخشندگی نباشد؟

21 من از عیدهای شما نفرت و كراهت دارم و (عطر) محفل‌های مقد‌ّس شما را استشمام نخواهم كرد. 22 و اگر چه قربانیهای سوختنی و هدایای آردی خود را برای من بگذرانید آنرا قبول نخواهم كرد و ذبایح سلامتی پرواریهای شما را منظور نخواهم داشت. 23 آهنگ سرودهای خود را از من دور كن زیرا نغمة بربطهای تو را گوش نخواهم كرد. 24 و انصاف مثل آب و عدالت مانند نهر دایمی جاری بشود. 25 ای خاندان اسرائیل آیا شما قربانیها و هدایا برای من مدت چهل سال در بیابان گذرانیدید؟ 26 نی بلكه خیمة ملكوم خود و تمثال اصنام خویش و كوكب خدایان خود را به جهت خویشتن ساخته بودید برداشتید. 27 پس یَهُوَه كه نام او خدای لشكرها می‌باشد میفرماید كه من شما را به آنطرف دمشق جلای وطن خواهم ساخت.

عاموس فصل 6

1 وای برآنانی كه در صهیون ایمن و در كوهستان سامره مطمئن هستند كه نُقَبای امتهای او‌ّلی كه خاندان اسرائیل نزد آنها آمدند می‌باشند. 2 به كَلنَه عبور كنید و ملاحظه نمایید و از آنجه به حمات بزرگ بروید و به جتِّ فلسطینیان فرود آیید آیا آنها از این ممالك نیكوتر است یا حدود ایشان از حدود شما بزرگتر؟ 3 شما كه روز بلا را دور میكنید و مسنَد ظلم را نزدیك می‌آورید. 4 كه بر تختهای عاج میخوابید و بر بسترها دراز میشوید و بره‌ها را از گله و گوساله‌ها را از یمان حظیره‌ها میخورید. 5 كه با نغمة بربط می‌سرایید و آلات موسیقی را مثل داود برای خود اختراع میكنید. 6 و شراب را از كاسه‌ها می‌نوشید و خویشتنرا به بهترین عطریات تدهین می‌نمایید اما به جهت مصیبت یوسف غمگین نمی‌شوید. 7 بنابراین ایشان الآن با اسیران اول به اسیری خواهند رفت و صدای عیش‌كنندگان دور خواهد شد.

8 سلطان تعالی یَهُوَه به ذات خود قسم خورده و یَهُوَه خدای لشكرها فرموده است كه من از حشمت یعقوب نفرت دارم و قصرهایش نزد من مكروه است. پس شهر را با هر چه در آن است تسلیم خواهم نمود. 9 و اگر ده نفر در یك شهر باقیمانده باشند ایشان خواهند مرد. 10 و چون خویشاوندان و دفن‌كنندگان كسی را بردارند تا استخوانها را از خانه بیرون برند آنگاه به كسی كه در اندرون خانه باشد خواهند گفت: آیا دیگری نزد تو هست؟ او جواب خواهد داد كه نیست. پس خواهند گفت: ساكت باش زیرا نام یَهُوَه نباید ذكر شود. 11 زیرا اینك یَهُوَه امر میفرماید و خانة بزرگ به خرابیها و خانة كوچك به شكافها تلف میشود. 12 آیا اسبان بر صخره میدوند یا آنرا با گاوان شیار میكنند؟ زیرا كه شما انصاف را به حنظل و ثمرة عدالت را به افسنتین مبد‌ّل ساخته‌اید. 13 و به ناچیز شادی میكنید و میگویید آیا با قو‌ّت خویش شاخها برای خود پیدا نكردیم؟ 14 زیرا یَهُوَه خدای لشكرها میگوید: اینك ای خاندان اسرائیل من به ضد شما امتی برمی‌انگیزانم كه شما را از مدخل حمات تا نهر عر‌َبه به تنگ خواهند آورد.

عاموس فصل 7

1 سلطان تعالی یَهُوَه به من چنین نمودار ساخت كه اینك در ابتدای روییدن حاصل ر‌َشِ دو‌ّم ملخها آفرید و هان حاصل ر‌َشِ دو‌ّم بعد از چیدن پادشاه بود. 2 و چون تمامی گیاه زمین را خورده بودند گفتم: “ای سلطان تعالی یَهُوَه مستدعی آنكه عفو فرمایی! چگونه یعقوب برخیزد چونكه كوچك است؟” 3 و یَهُوَه از این پشیمان شد و یَهُوَه گفت: “نخواهد شد.” 4 سلطان تعالی یَهُوَه به من چنین نمودار ساخت و اینك سلطان تعالی یَهُوَه آتش را خواند كه محاكمه بكند. پس لجة عظیم را بلعید و زمین را سوزانید. 5 پس گفتم: “ای سلطان تعالی یَهُوَه از این باز ایست! یعقوب چگونه برخیزد چونكه كوچك است؟” 6 و یَهُوَه از این پشیمان شد و سلطان تعالی یَهُوَه گفت: “این نیز نخواهد شد.” 7 و به من چنین نمودار ساخت كه یَهُوَه بر دیوار قایمی ایستاده بود و شاقولی در دستش بود.

8 و یَهُوَه مرا گفت: “ای عاموس چه می‌بینی؟” گفتم: “شاقولی.” یَهُوَه فرمود: “اینك من شاقولی در میان قوم خود اسرائیل میگذارم و بار دیگر از ایشان در نخواهم گذشت. 9 و مكانهای بلند اسحاق ویران و مقد‌َس‌های اسرائیل خراب خواهد شد و به ضد‌ّ خاندان یر‌ُبعام با شمشیر خواهم برخاست.”

10 اَمصیای كاهن‌ِ بیت‌ئیل نزد یر‌ُبعام پادشاه اسرائیل فرستاده گفت: “عاموس در میان خاندان اسرائیل بر تو فتنه می‌انگیزد و زمین سخنان او را متحمل نتواند شد. 11 زیرا عاموس چنین میگوید: یر‌ُبعام به شمشیر خواهد مرد و اسرائیل از زمین خود البته به اسیری خواهد رفت.”

12 و اَمصیا به عاموس گفت: “ای رایی برو و به زمین یهودا فرار كن و در آنجا نان بخور و در آنجا نبو‌ّت كن. 13 اما در بیت‌ئیل بار دیگر نبو‌ّت منما چونكه آن مقد‌َس پادشاه و خانة سلطنت می‌باشد.”

14 عاموس در جواب اَمصیا گفت: “من نه نبی هستم و نه پسر نبی بلكه رمه‌بان بودم و انجیرهای بر‌ّی را می‌چیدم. 15 و یَهُوَه مرا از عقب گوسفندان گرفت و یَهُوَه مرا گفت: برو و بر قوم من اسرائیل نبو‌ّت نما. 16 پس حال كلام یَهُوَه را بشنو: تو میگویی به ضد اسرائیل نبو‌ّت مكن و به ضد خاندان اسحاق تكلّم منما. 17 لهذا یَهُوَه چنین میگوید: زن تو در شهر مرتكب زنا خواهد شد و پسران و دخترانت به شمشیر خواهند افتاد و زمینت به ریسمان تقسیم خواهد شد و تو در زمین نجس خواهی مرد و اسرائیل از زمین خود البته به اسیری خواهد رفت.”

عاموس فصل 8

1 سلطان تعالی یَهُوَه به من چنین نمودار ساخت و اینك سبدی پر از میوه‌ها. 2 و گفت: “ای عاموس چه می‌بینی؟” من جواب دادم كه “سبدی از میوه.” و یَهُوَه به من گفت: “انتها بر قوم من اسرائیل رسیده است و از ایشان دیگر در نخواهم گذشت.” 3 سلطان تعالی یَهُوَه میگوید كه در آنروز سرودهای هیكل به ولوله مبد‌ّل خواهد شد و لاشهای بسیار خواهد بود و آنها را در هرجا به خاموشی بیرون خواهند انداخت.

4 ای شما كه میخواهید فقیران را ببلعید و مسكینان زمین را هلاك كنید اینرا بشنوید. 5 و میگویید كه غر‌ّة ماه كی خواهد گذشت تا غلّه را بفروشیم و روز سبت تا انبارهای گندم را بگشاییم و ایفا را كوچك و مثقال را بزرگ ساخته میزانها را قلب و معو‌َّج نماییم. 6 و مسكینان را به نقره و فقیران را به نعلیم بخریم و پس‌ماندة گندم را بفروشیم. 7 یَهُوَه به جلال یعقوب قسم خورده است كه هیچكدام از اعمال ایشان را هرگز فراموش نخواهم كرد. 8 آیا به این سبب زمین متزلزل نخواهد شد و همة ساكنانش ماتم نخواهند گرفت و تمامش مثل نهر برنخواهد آمد و مثل نیل مصر سیلان نخواهد كرد و فرو نخواهد نشست؟

9 و سلطان تعالی یَهُوَه میگوید: كه در آنروز آفتاب را در وقت ظهر فرو خواهم برد و زمینرا در روز روشن تاریك خواهد نمود. 10 و عیدهای شما را به ماتم و همة سرودهای شما را به مرثیه‌ها مبد‌ّل خواهم ساخت. و بر هر كمر پلاس و بر هر سرگری برخواهم آورد و آنرا مثل ماتم پسر یگانه و آخرش را مانند روز تلخی خواهم گردانید.

11 اینك سلطان تعالی یَهُوَه میگوید: ایامی می‌آید كه گرسنگی بر زمین خواهد فرستاد نه گرسنگی از نان و نه تشنگی از آب بلكه از شنیدن كلام یَهُوَه. 12 و ایشان از دریا تا دریا و از شما تا مشرق پراكنده خواهند شد و گردش خواهند كرد تا كلام یَهُوَه را بطلبند اما آنرا نخواهند یافت.

13 در آنروز دوشیزگان جمیل و جوانان از تشنگی ضعف خواهند كرد. 14 آنانی كه به گناه سامره قسم خورده میگویند كه “ای دان به حیات خدای تو و به طریقت بئرشَبع قسم میخوریم” خواهند افتاد و بار دیگر نخواهند برخاست.

عاموس فصل 9

1 یَهُوَه را دیدم كه نزد مذبح ایستاده بود و گفت: “تاجهای ستونها را بزن تا آستانه‌ها بلرزد و آنها را بر سر همة مردم بینداز و باقیماندگان ایشانرا به شمشیر خواهم كشت و فراری‌ای از ایشان نخواهد گریخت و باقیمانده‌ای از ایشان نخواهد ر‌َست. 2 اگر به هاویه فرو روند دست من ایشانرا از آنجا خواهد گرفت و اگر به آسمان صعود نمایند ایشانرا از آنجا فرود خواهم آورد. 3 و اگر به قلة كرمل پنهان شوند ایشانرا تفتیش كرده از آنجا خواهم گرفت و اگر از نظر من در قعر دریا خویشتنرا مخفی نمایند در آنجا مار را امر خواهم فرمود كه ایشانرا بگزد. 4 و اگر پیش دشمنان خود به اسیری روند شمشیر را در آنجا امر خواهم فرمود تا ایشانرا بكشد و نظر خود را بر ایشان برای بدی خواهم داشت و نه برای نیكویی.

5 سلطان تعالی یَهُوَه صبایوت كه زمین را لمس میكند و آن گداخته میگردد و همة ساكنانش ماتم میگیرند و تمامش مثل نهر بر می‌آید و مانند نیل مصر فرو می‌نشیند 6 آن كه غرفه‌های خود را در آسمان بنا میكند و طاقهای خود را بر زمین بنیاد می‌نهد و آبهای دریا را ندا در داده آنها را به روی زمین می‌ریزد نام او یَهُوَه می‌باشد. 7 یَهُوَه میگوید: “ای بنی‌اسرائیل آیا شما برای من مثل پسران حبشیان نیستید؟ آیا اسرائیل را از زمین مصر و فلسطینیان را از كَفتُور و ارامیان را از قیر برنیاوردم؟”

8 اینك چشمان سلطان تعالی یَهُوَه بر مملكت گناهكار می‌باشد و من آنرا از روی زمین هلاك خواهم ساخت لیكن یَهُوَه میگوید كه “خاندان یعقوب را بالكل‌ّ هلاك نخواهم ساخت. 9 زیرا اینك من امر فرموده خاندان اسرائیل را در میان همة امتها خواهم بیخت چنانكه غلّه در غربال ریخته میشود و دانه‌ای بر زمین نخواهد افتاد. 10 جمیع گناهكاران قوم من كه میگویند بلا به ما نخواهد رسید و ما را در نخواهد گرفت به شمشیر خواهند مرد. 11 در آنروز خیمة داود را كه افتاده است برپا خواهم نمود و شكافهایش را مرمت خواهم كرد و خرابیهایش را برپا نموده آنرا مثل ایام سلف بنا خواهم كرد. 12 تا ایشان بقّیة اَدوم و همة امتها را كه اسم من بر ایشان نهاده شده است به تصر‌ّف آورند.” یَهُوَه كه اینرا بجا می‌آورد تكلّم نموده است.

13 اینك یَهُوَه میگوید: “ایامی می‌آید كه شیاركننده به دروكننده خواهد رسید و پایمال كنندة انگور به كارندة تخم. و كوهها عصیر انگور را خواهد چكانید و تمامی تلّها به سیلان خواهد آمد. 14 و اسیری قوم خود اسرائیل را خواهم برگردانید و شهرهای مخروب را بنا نموده در آنها ساكن خواهند شد و تاكستانها غرس كرده شراب آنها را خواهند نوشید و باغها ساخته میوة آنها را خواهند خورد.”

15 و یَهُوَه خدایت میگوید: “من ایشانرا در زمین ایشان غرس خواهم نمود و بار دیگر از زمینی كه به ایشان داده‌ام كنده نخواهند شد.”