19-عبرانیان

نویسنده: پولس

محل نگارش: روم

مربوط به تاریخ: ــــــــــــــ

اتمام نگارش: 61 د.م

عبرانیان فصل 1

1 خدا كه در زمانِ سلَف به اقسام متعد‌ّد و طریقهای مختلف بوساطت انبیا به پدران ما تكلّم نمود 2 در این ایام آخر به ما بوساطت پسر خود متكلّم شد كه او را وارث جمیع موجودات قرار داد و بوسیلة او عالمها را آفرید 3 كه فروغ جلالش و خاتم جوهرش بوده و به كلمة قو‌ّت خود حامل همة موجودات بوده چون طهارت گناهان را به اتمام رسانید به دست راست كبریا در اعلی‌علّیین بنشست 4 و از فرشتگان افضال گردید به مقدار آنكه اسمی بزرگتر از ایشان به میراث یافته بود.

5 زیرا به كدام یك از فرشتگان هرگز گفت كه “تو پسر من هستی. من امروز تو را تولید نمودم” و ایضاً “من او را پدر خواهم بود و او پسر من خواهد بود”؟ 6 و هنگامی كه نخستزاده را باز به جهان می‌آور‌َد میگوید كه “جمیع فرشتگان خدا او را پرستش كنند.” 7 و در حق‌ّ فرشتگان میگوید كه “فرشتگان خود را بادها میگرداند و خادمان خود را شعلة آتش” 8 اما در حق‌ّ پسر: “خدا تخت تو تا ابدالآباد است و عصای ملكوت تو عصای راستی است. 9 عدالت را دوست و شرارت را دشمن میداری. بنابراین خدا خدای تو تو را به روغن شادمانی بیشتر از رفقایت مسح كرده است.” 10 و (نیز میگوید: ) “تو ای سرور در ابتدا زمین را بنا كردی و افلاك مصنوع دستهای تو است. 11 آنها فانی لكن تو باقی هستی و جمیع آنها چون جامه مندرس خواهد شد 12 و مثل ردا آنها را خواهی پیچید و تغییر خواهند یافت. لكن تو همان هستی و سالهای تو تمام نخواهد شد.” 13 و به كدام یك از فرشتگان هرگز گفت: “بنشین به دست راست من تا دشمنان تو را پای‌انداز تو سازم”؟ 14 آیا همگی ایشان روح‌های خدمتگزار نیستند كه برای خدمت آنانی كه وارث نجات خواهند شد فرستاده میشوند؟

عبرانیان فصل 2

1 لهذا لازم است كه به دقّت بلیغ‌تر آنچه را شنیدیم گوش دهیم مبادا كه از آن ربوده شویم. 2 زیرا هرگاه كلامی كه بوساطت فرشتگان گفته شد برقرار گردید بقسمی كه هرتجاوز و تغافلی را جزای عادل می‌رسید 3 پس ما چگونه رستگار گردیم اگر از چنین نجاتی عظیم غافل باشیم؟ كه در ابتدا تكلّم به آن از سرور بود و بعد كسانی كه شنیدند بر ما ثابت گردانیدند 4 در حالتی كه خدا نیز با ایشان شهادت میداد به آیات و معجزات و انواع قو‌ّات و عطایایروح القدسبر حسب ارادة خود.

5 زیرا عالم آینده‌ای را كه ذكر آنرا می‌كنیم مطیع فرشتگان نساخت. 6 لكن كسی در موضعی شهادت داده گفت: “چیست انسان كه او را بخاطر آوری یا پسرِ انسان كه از او تفقّد نمایی؟ 7 او را از فرشتگان اندكی پست‌تر قرار دادی و تاج جلال و اکرام را بر سر او نهادی و او را بر اعمال دستهای خود گماشتی. 8 همه چیز را زیر پایهای او نهادی.” پس چون همه چیز را مطیع او گردانید هیچ چیز را نگذاشت كه مطیع او نباشد. لكن الآن هنوز نمی‌بینیم كه همه چیز مطیع وی شده باشد. 9 اما او را كه اندكی از فرشتگان كمتر شد می‌بینیم یعنی عیسی را كه به زحمت موت تاج جلال و اکرام بر سر وی نهاده شد تا به فیض خدا برای همه ذائقة موت را بچشد. 10 زیرا او را كه بخاطر وی همه و از وی همه چیز می‌باشد چون فرزندان بسیار را وارد جلال میگرداند شایسته بود كه رئیس نجاتِ ایشان را به دردها كامل گرداند. 11 زانرو كه چون مقد‌ّس كننده و مقد‌ّسان همه از یك می‌باشند از این جهت عار ندارد كه ایشانرا برادر بخواند. 12 چنانكه میگوید: “اسم تو را به برادران خود اعلام میكنم و در میان جماعت تو را تسبیح خواهم خواند.” 13 و ایضاً:‌ “من بر وی توكّل خواهم نمود.” و نیز: “اینك من و فرزندانی كه یَهُوَه به من عطا فرمود.”

14 پس چون فرزندان در خون و جسم شراكت دارند او نیز همچنان در این هر دو شریك شد تا بوساطت موت صاحب قدرت موت یعنی ابلیس را تباه سازد 15 و آنانی را كه از ترس موت تمام عمر خود گرفتار بندگی می‌بودند آزاد گرداند. 16 زیرا كه در حقیقت فرشتگان را دستگیری نمی‌نماید بلكه نسل ابراهیم را دستگیری می‌نماید. 17 از این جهت می‌بایست در هر امری مشابه برادران خود شود تا در امور خدا رئیس كَهنَه‌ای كریم و امین شده كفار‌ّة گناهان قوم را بكند. 18 زیرا كه چون خود عذاب كشیده تجربه دید استطاعت دارد كه تجربه‌شدگان را اعانت فرماید.

عبرانیان فصل 3

1 بنابراین ای برادران مقد‌ّس كه در دعوت سماوی شریك هستید در رسول و رئیس كَهنَه اعتراف ما یعنی عیسی تأمل كنید 2 كه نزد او كه وی را معین فرمود امین بود چنانكه موسی نیز در تمام خانة او بود. 3 زیرا كه این شخص لایق اکرامی بیشتر از موسی شمرده شد به آن اندازه‌ای كه سازندة خانه را حرمت بیشتر از خانه است. 4 زیرا هر خانه‌ای بدست كسی بنا میشود لكن بانی همه خداست. 5 و موسی مثل خادم در تمام خانة او امین بود تا شهادت دهد بر چیزهایی كه می‌بایست بعد گفته شود. 6 و اما مسیح مثل پسر برخانة او. و خانة او ما هستیم به‌شرطی كه تا به انتها به دلیری و فخرِ امید‌ِ خود متمسك باشیم.

7 پس چنانكهروح القدسمیگوید: “امروز اگر آواز او را بشنوید 8 دل خود را سخت مسازید چنانكه دروقت جنبش دادن خشم او در روز امتحان در بیابان 9 جایی كه پدران شما مرا امتحان و آزمایش كردند و اعمال مرا تا مد‌ّت چهل سال می‌دیدند. 10 از این جهت به آن گروه خشم گرفته گفتم ایشان پیوسته در دلهای خود گمراه هستند و راههای مرا نشناختند. 11 تا در خشم خود قسم خوردم كه به آرامی من داخل نخواهند شد.”

12 ای برادران باحذر باشید مبادا در یكی از شما دل شریر و بی‌ایمان باشد كه از خدای حی‌ّ مرتد‌ّ شوید 13 بلكه هر روزه همدیگر را نصیحت كنید مادامی كه “امروز” خوانده میشود مبادا احدی از شما به فریب گناه سخت‌دل گردد. 14 از آنرو كه در مسیح شریك گشته‌ایم اگر به ابتدای اعتماد خود تا به انتها سخت متمسك شویم. 15 چونكه گفته میشود: “امروز اگر آواز او را بشنوید دل خود را سخت مسازید چنانكه در وقت جنبش دادن خشم او.”

16 پس كِه بودند كه شنیدند و خشم او را جنبش دادند؟ آیا تمام آن گروه نبودند كه بواسطة موسی از مصر بیرون آمدند؟ 17 و به كه تا مدت چهل سال خشمگین می‌بود؟ آیا نه به آن عاصیانی كه بدنهای ایشان در صحرا ریخته شد؟ 18 و دربارة كه قسم خورد كه به آرامی من داخل نخواهند شد مگر آنانی را كه اطاعت نكردند؟ 19 پس دانستیم كه به‌سبب بی‌ایمانی نتوانستند داخل شوند.

عبرانیان فصل 4

1 پس بترسیم مبادا با آنكه وعدة دخول در آرامی وی باقی می‌باشد ظاهر شود كه احدی از شما قاصر شده باشد. 2 زیرا كه به ما نیز به مثال ایشان بشارت داده شد لكن كلامی كه شنیدند بدیشان نفع نبخشید از اینرو كه با شنوندگان به ایمان متحد نشدند. 3 زیرا ما كه ایمان آوردیم داخل آن آرامی می‌گردیم چنانكه گفته است: “در خشم خود قسم خوردم كه به آرامی من داخل نخواهند شد.” و حال آنكه اعمال او از آفرینش عالم به اتمام رسیده بود. 4 و در مقامی دربارة روز هفتم گفت كه “در روز هفتم خدا از جمیع اعمال خود آرامی گرفت.” 5 و باز در این مقام كه “به آرامی من داخل نخواهند شد.”

6 پس چون باقی است كه بعضی داخل آن بشوند و آنانی كه پیش بشارت یافتند به سبب نافرمانی داخل نشدند 7 باز روزی معین میفرماید چونكه به زبان داود بعد از مدت مدیدی “امروز” گفت چنانكه پیش مذكور شد كه “امروز اگر آواز او را بشنوید دل خود را سخت مسازید.” 8 زیرا اگر یوشع ایشانرا آرامی داده بود بعد از آن دیگر را ذكر نمی‌كرد. 9 پس برای قوم خدا آرامی سبت باقی می‌ماند. 10 زیرا هركه داخل آرامی او شد او نیز از اعمال خود بیارامید چنانكه خدا از اعمال خویش. 11 پس جد‌ّ و جهد بكنیم تا به آن آرامی داخل شویم مبادا كسی در آن نافرمانی عبرت‌آمیز بیفتد. 12 زیرا كلام خدا زنده و مقتدر و برنده‌تر است از هر شمشیر دو دم و فرورونده تا جدا كند نَفس و روح و مفاصل و مغز را و ممیز افكار و نیتهای قلب است 13 و هیچ خلقت از نظر او مخفی نیست بلكه همه چیز در چشمان او كه كار ما با وی است برهنه و منكشف می‌باشد.

14 پس چون رئیس كَهنَة عظیمی داریم كه از آسمانها درگذشته است یعنی عیسی پسر خدا اعتراف خود را محكم بداریم. 15 زیرا رئیس كَهنَه‌ای نداریم كه نتواند همدرد ضعفهای ما بشود بلكه آزموده شده در هر چیز به مثال ما بدون گناه. 16 پس با دلیری نزدیك به تخت فیض بیاییم تا رحمت بیابیم و فیضی را حاصل كنیم كه در وقت ضرورت (ما را) اعانت كند.

عبرانیان فصل 5

1 زیرا كه هر رئیس كَهنَه از میان آدمیان گرفته شده برای آدمیان مقر‌ّر میشود و امور الهی تا هدایا و قربانیها برای گناهان بگذراند 2 كه با جاهلان و گمراهان میتواند ملایمت كند چونكه او نیز در كمزوری گرفته شده است. 3 و به سبب این كمزوری او را لازم است چنانكه برای قوم همچنین برای خویشتن نیز قبانی برای گناهان بگذراند. 4 و كسی این مرتبه را برای خود نمی‌گیرد مگر وقتی كه خدا او را بخواند چنانكه هارون را. 5 و همچنین مسیح نیز خود را جلال نداد كه رئیس كهنه بشود بلكه او كه به وی گفت: “تو پسر من هستی من امروز تو را تولید نمودم.” 6 چنانكه در مقام دیگر نیز میگوید: “تو تا به ابد كاهن هستی بر رتبة مِلكیصِدِق.”

7 و او در ایام بشریت خود چنانكه با فریاد شدید و اشكها نزد او كه به رهانیدنش از موت قادر بود تضر‌ّع و دعای بسیار كرد و به سبب تقوای خویش مستجاب گردید 8 هرچند پسر بود به مصیبتهایی كه كشید اطاعت را آموخت 9 و كامل شده جمیع مطیعان خود را سبب نجات جاودانی گشت. 10 و خدا او را به رئیس كَهنَه مخاطب ساخت به رتبة مِلكیصِدِق.

11 كه دربارة او ما را سخنان بسیار است كه شرح آنها مشكل می‌باشد چونكه گوشهای شما سنگین شده است. 12 زیرا كه هرچند با این طول زمان شما را می‌باید معلّمان باشید باز محتاجید كه كسی اصول و مبادی الهامات خدا را به شما بیاموزد و محتاج شیر شدید نه غذای قوی. 13 زیرا هركه شیرخواره باشد در كلام عدالت ناآزموده است چونكه طفل است. 14 اما غذای قوی از آنِ بالغان است كه حواسِ خود را به موجب عادت ریاضت داده‌اند تا تمییز نیك و بد را بكنند.

عبرانیان فصل 6

1 بنابراین از كلام ابتدای مسیح در گذشته به سوی كمال سبقت بجوییم و بار دیگر بنیاد توبه از اعمال مرده و ایمان به خدا ننهیم 2 و تعلیم تعمیدها و نهادن دستها و قیامت مردگان و داوری جاودانی را. 3 و اینرا بجا خواهیم آورد هرگاه خدا اجازت دهد.

4 زیرا آنانی كه یك بار منو‌ّر گشتند و لذّت عطای سماوی را چشیدند و شریك روح القدسگردیدند 5 و لذّت كلام نیكوی خدا و قو‌ّات عالم آینده را چشیدند 6 اگر بیفتند محال است كه ایشانرا بار دیگر برای توبه تازه سازند در حالتی كه پسر خدا را برای خود باز مصلوب می‌كنند و او را بی‌حرمت میسازند. 7 زیرا زمینی كه بارانی را كه بارها بر آن می‌افتد میخورد و نباتات نیكو برای فلّاحان خود می‌رویاند از خدا بركت می‌یابد. 8 لكن اگر خار و خسك می‌رویاند متروك و قرین به لعنت و در آخر سوخته میشود.

9 اما ای عزیزان در حق‌ّ شما چیزهای بهتر و قریب نجات را یقین میداریم هرچند بدینطور سخن میگوییم. 10 زیرا خدا بی‌انصاف نیست كه عمل شما و آن محبت را كه به اسم او از خدمت مقد‌ّسین كه در آن مشغول بوده و هستید ظاهر كرده‌اید فراموش كند. 11 لكن آرزوی این داریم كه هریك از شما همین جد‌ّ و جهد را برای یقین كامل امید تا به انتها ظاهر نمایید 12 و كاهل مشوید بلكه اقتدا كنید آنانی را كه به ایمان و صبر وارث وعده‌ها می‌باشند.

13 زیرا وقتی كه خدا به ابراهیم وعده داد چون به بزرگتر از خود قسم نتوانست خور‌َد به خود قسم خورده گفت: 14 “هرآینه من تو را بركت عظیمی خواهم داد و تو را بینهایت كثیر خواهم گردانید.” 15 و همچنین چون صبر كرد آن وعده را یافت. 16 زیرا مردم به آنكه بزرگتر است قسم میخورند و نهایت هر مخاصمة ایشان قسم است تا اثبات شود. 17 از اینرو چون خدا خواست كه عدم تغییر ارادة خود را به وارثان وعده به تأكید بی‌شمار ظاهر سازد قسم در میان آورد. 18 تا به دو امر بی‌تغییر كه ممكن نیست خدا در آنها دروغ گوید تسلّی قوی حاصل شود برای ما كه پناه بردیم تا به آن امیدی كه در پیش ما گذارده شده است تمسك جوییم 19 و آنرا مثل لنگری برای جان خود ثابت و پایدار داریم كه در درون حجاب داخل شده است 20 جایی كه آن پیشرو برای ما داخل شد یعنی عیسی كه بر رتبة ملكیصِدِق رئیس كَهنَه گردید تا ابدالآباد.

عبرانیان فصل 7

1 زیرا این ملكیصدق پادشاه سالیم و كاهن خدای تعالی هنگامی كه ابراهیم از شكست دادن ملوك مراجعت میكرد او را استقبال كرده بدو بركت داد. 2 و ابراهیم نیز از همة چیزها ده یك بدو داد كه او او‌ّل ترجمه شدة “پادشاه عدالت” است و بعد ملك سالیم نیز یعنی “پادشاه سلامتی”. 3 بی‌پدر و بی‌مادر و بی‌نسب‌نامه و بدون ابتدای ایام و انتهای حیات بلكه به شبیه پسر خدا شده كاهن دایمی می‌ماند.

4 پس ملاحظه كنید كه این شخص چقدر بزرگ بود كه ابراهیم پاتریارخ نیز از بهترین غنایم ده یك بدو داد. 5 و اما از اولاد لاوی كسانی كه کهانت را می‌یابند حكم دارند كه از قوم بحسب شریعت ده یك بگیرند یعنی از برادران خود با آنكه ایشان نیز از صُلب ابراهیم پدید آمدند. 6 لكن آنكس كه نسبتی بدیشان نداشت از ابراهیم ده یك گرفته و صاحب وعده‌ها را بركت داده است. 7 و بدون هر شبهه كوچك از بزرگ بركت داده میشود. 8 و در اینجا مردمان مردنی ده یك میگیرند اما در آنجا كسی كه بر زنده‌ بودن وی شهادت داده میشود. 9 حتی آنكه گویا میتوان گفت كه بوساطت ابراهیم از همان لاوی كه ده یك میگیرد ده یك گرفته شد 10 زیرا كه هنوز در صُلب پدر خود بود هنگامی كه ملكیصدق او را استقبال كرد.

11 و دیگر اگر از کهانت لاوی كمال حاصل میشد (زیرا قوم شریعت را بر آن یافتند.) باز چه احتیاج می‌بود كه كاهنی دیگر بر رتبة ملكیصدق مبعوث شود و مذكور شود كه بر رتبة هارون نیست؟ 12 زیرا هرگاه کهانت تغییر می‌پذیرد البته شریعت نیز تبدیل می‌یابد. 13 زیرا او كه این سخنان در حق‌ّ وی گفته میشود از سبط دیگر ظاهر شده است كه احدی از آن خدمت قربانگاه را نكرده است. 14 زیرا واضح است كه سرور ما از سبط یهودا طلوع فرمود كه موسی در حق‌ّ آن سبط از جهت کهانت هیچ نگفت.

15 و نیز بیشتر مبین است از اینكه به مثال ملكیصدق كاهنی بطور دیگر باید ظهور نماید 16 كه به شریعت و احكام جسمی مبعوث نشود بلكه به قو‌ّت حیات غیر فانی. 17 زیرا شهادت داده شد كه “تو تا به ابد كاهن هستی بر رتبة ملكیصدق.”

18 زیرا كه حاصل میشود هم نَسخ حكم سابق بعلّت ضعف و عدم فایدة آن 19 (از آن جهت كه شریعت هیچ چیز را كامل نمی‌گرداند) و هم برآوردن امید نیكوتر كه به آن تقر‌ّب به خدا می‌جوییم. 20 و بقدر آنكه این بدون قسم نمی‌باشد. 21 زیرا ایشان بی‌قسم كاهن شده‌اند و لیكن این با قسم از او كه به وی میگوید: “یَهُوَه قسم خورد و تغییر اراده نخواهد داد كه تو كاهن ابدی هستی بر رتبة ملكیصدق.” 22 به همین قدر نیكوتر است آن عهدی كه عیسی ضامن آن گردید. 23 و ایشان کاهنان بسیار میشوند از جهت آنكه موت از باقی‌بودن ایشان مانع است. 24 لكن وی چون تا به ابد باقی است کهانت بی‌زوال دارد. 25 از این جهت نیز قادر است كه آنانی را كه بوسیلة وی نزد خدا آیند نجات بینهایت بخشد چونكه دائماً زنده است تا شفاعت ایشانرا بكند.

26 زیرا كه ما را چنین رئیس كَهنَه شایسته است قد‌ّوس و بی‌آزار و بی‌عیب و از گناهكاران جدا شده و از آسمانها بلندتر گردیده 27 كه هر روز محتاج نباشد به مثال آن رؤسای كَهنَه كه اول برای گناهان خود و بعد برای قوم قربانی بگذراند چونكه اینرا یك بار فقط بجا آورد هنگامی كه خود را به قربانی گذرانید. 28 از آنرو كه شریعت مردمانی را كه كمزوری دارند كاهن میسازد لكن كلام قسم كه بعد از شریعت است پسر را كه تا ابدالآباد كامل شده است.

عبرانیان فصل 8

1 پس مقصود عمده از این كلام این است كه برای ما چنین رئیس كهنه‌ای هست كه در آسمانها به دست راست تخت كبریا نشسته است 2 كه خادم مكان اقدس و آن خیمة حقیقی است كه یَهُوَه آنرا برپا نمود نه انسان. 3 زیرا كه هر رئیس كَهنَه مقر‌ّر میشود تا هدایا و قربانیها بگذراند و از این جهت واجب است كه او را نیز چیزی باشد كه بگذراند. 4 پس اگر بر زمین می‌بود كاهن نمی بود چون كسانی هستند كه به قانون شریعت هدایا را میگذرانند. 5 و ایشان شبیه و سایة چیزهای آسمانی را خدمت میكنند چنانكه موسی ملهِم شد هنگامی كه عازم بودكه خیمه را بسازد زیرا بدو میگوید: “آگاه باش كه همه چیز را به آن نمونه‌ای كه در كوه به تو نشان داده شد بسازی.” 6 لكن الآن او خدمت نیكوتر یافته است به مقداری كه متوسطِ عهد نیكوتر نیز هست كه بر وعده‌های نیكوتر مرتّب است.

7 زیرا اگر آن او‌ّل بی‌عیب می‌بود جایی برای دیگری طلب نمیشد. 8 چنانكه ایشانرا ملامت كرده میگوید: “یَهُوَه میگوید اینك ایامی می‌آید كه با خاندان اسرائیل و خاندان یهودا عهدی تازه استوار خواهم نمود. 9 نه مثل آن عهدی كه با پدران ایشان بستم در روزی كه من ایشانرا دستگیری نمودم تا از زمین مصر برآوردم زیرا كه ایشان در عهد من ثابت نماندند. پس یَهُوَه میگوید من ایشانرا واگذاردم. 10 و یَهُوَه میگوید این است آن عهدی كه بعد از آن ایام با خاندان اسرائیل استوار خواهم داشت كه احكام خود را در خاطر ایشان خواهم نهاد و بر دل ایشان مرقوم خواهم داشت و ایشانرا خدا خواهم بود و ایشان مرا قوم خواهند بود. 11 و دیگر كسی همسایه و برادر خود را تعلیم نخواهد داد و نخواهد گفت یَهُوَه را بشناس زیرا كه همه از خرد و بزرگ مرا خواهند شناخت. 12 زیرا بر تقصیرهای ایشان ترحم خواهم فرمود و گناهانشان را دیگر به یاد نخواهم آورد.”

13 پس چون “تازه” گفت او‌ّل را كُهنه ساخت و آنچه كُهنه و پیر شده است مشرف بر زوال است.

عبرانیان فصل 9

1 خلاصه آن عهد او‌ّل را نیز فرایض خدمت و قدس دنیوی بود. 2 زیرا خیمة او‌ّل نصب شد كه در آن بود چراغدان و میز و نان تَقدِمِه و آن به قدس مسمی گردید. 3 و در پشت پردة دو‌ّم بود آن خیمه‌ای كه به قدس‌الاقداس مسمی است 4 كه در آن بود مجمرة زر‌ّین و تابوت شهادت كه همة اطرافش به طال آراسته بود و در آن بود حقّة طلا كه پر از من‌ّ بود و عصای هارون كه شكوفه آورده بود و دو لوح عهد. 5 و بر زَبرِ آن كروبیان جلال كه بر تخت رحمت سایه گستر می‌بودند و الآن جای تفصیل آنها نیست.

6 پس چون این چیزها بدینطور آراسته شد كَهنَه بجهت ادای لوازم خدمت پیوسته به خیمة او‌ّل درمی‌آیند. 7 لكن در دو‌ّم سالی یك مرتبه رئیس كَهنَه تنها داخل میشود و آن هم نه بدون خونی كه برای خود و برای جهالات قوم میگذراند. 8 كه به این همهروح القدساشاره می‌نماید بر اینكه مادامی كه خیمة اول برپاست راه مكان اقدس ظاهر نمیشود. 9 و این مثَلی است برای زمان حاضر كه بحسب آن هدایا و قربانیها را میگذرانند كه قو‌ّت ندارد كه عبادت كننده را از جهت ضمیر كامل گرداند 10 چونكه اینها با چیزهای خوردنی و آشامیدنی و طهارات مختلفه فقط فرایض جسدی است كه تا زمان اصلاح مقر‌ّر شده است.

11 لیكن مسیح چون ظاهر شد تا رئیس كَهنَه نعمتهای آینده باشد به خیمة بزرگتر و كاملتر و ناساخته شدة به دست یعنی كه از این خلقت نیست 12 و نه به خون بزها و گوساله‌ها بلكه به خون خود یك مرتبه فقط به مكان اقدس داخل شد و فدیة ابدی را یافت. 13 زیرا هرگاه خون بزها و گاوان و خاكستر گوساله چون بر آلودگان پاشیده میشود تا به طهارت جسمی مقد‌ّس میسازد 14 پس آیا چند مرتبه زیاده خون مسیح كه به روح ازلی خویشتنرا بی‌عیب به خدا گذرانید ضمیر شما را از اعمال مرده طاهر نخواهد ساخت تا خدای زنده را خدمت نمایید؟

15 و از این جهت او متوسط عهد تازه‌ای است تا چون موت برای كفّاره تقصیرات عهد اول بوقوع آمد خوانده‌شدگان وعدة میراث ابدی را بیابند. 16 زیرا در هرجایی كه وصّیتی است لابد‌ّ است كه موتِ وصیت‌كننده را تصّور كنند 17 زیرا كه وصّیت بعد از موت ثابت میشود زیرا مادامی كه وصیت كننده زنده است استحكامی ندارد. 18 و از اینرو آن اول نیز بدون خون برقرار نشد. 19 زیرا كه چون موسی تمامی احكام را بحسب شریعت به سمع قوم رسانید خون گوساله‌ها و بزها را با آب و پشم قرمز و زوفا گرفته آنرا بر خود كتاب و تمامی قوم پاشید 20 و گفت: “این است خون آن عهدی كه خدا با شما قرار داد.” 21 و همچنین خیمه و جمیع آلات خدمت را نیز به خون بیآلود. 22 و بحسب شریعت تقریباً همه چیز به خون طاهر میشود و بدون ریختن خون آمرزش نیست.

23 پس لازم بود كه مثَلهای چیزهای سماوی به اینها طاهر شود لكن خودِ سماویات به قربانیهای نیكوتر از اینها. 24 زیرا مسیح به قدس ساخته‌شدة به دست داخل نشد كه مثال مكان حقیقی است بلكه به خود آسمان تا آنكه الآن در حضور خدا بجهت ما ظاهر شود. 25 و نه آنكه جان خود را بارها قربانی كند مانند آن رئیس كَهنَه كه هرسال با خون دیگری به مكان اقدس داخل میشود 26 زیرا در اینصورت می‌بایست كه او از بنیاد عالم بارها زحمت كشیده باشد. لكن الآن یك مرتبه در اواخر عالم ظاهر شد تا به قربانی خود گناه را محو سازد. 27 و چنانكه مردم را یك بار مردن و بعد از آن جزا یافتن مقر‌ّر است 28 همچنین مسیح نیز چون یك‌بار قربانی شد تا گناهان بسیاری را رفع نماید. بار دیگر بدون گناه برای كسانی كه منتظر او می‌باشند ظاهر خواهد شد بجهت نجات.

عبرانیان فصل 10

1 زیرا كه چون شریعت را سایة نعمتهای آینده است نه نَفسِ صورتِ آن چیزها آن هرگز نمیتواند هر سال به همان قربانیهایی كه پیوسته میگذرانند تقر‌ّب جویندگان را كامل گرداند. 2 والّا آیا گذرانیدن آنها موقوف نمی‌شد چونكه عبادت‌كنندگان بعد از آنكه یكبار پاك شدند دیگر حس‌ّ گناهان را در ضمیر نمی‌داشتند؟ 3 بلكه در اینها هر سال یادگاری گناهان میشود. 4 زیرا محال است كه خون گاوها و بزها رفع گناهان را بكند.

5 لهذا هنگامی كه داخل جهان میشود میگوید: “قربانی و هدیه را نخواستی لكن جسدی برای من مهیا ساختی. 6 به قربانیهای سوختنی و قربانیهای گناه رغبت نداشتی. 7 آنگاه گفتم اینك می‌آیم (در طومار كتاب در حق‌ّ من مكتوب است) تا ارادة تو را ای خدا بجا آورم.” 8 چون پیش میگوید: “هدایا و قربانیها و قربانیهای سوختنی و قربانی‌های گناه را نخواستی و به آنها رغبت نداشتی” كه آنها را بحسب شریعت می‌گذارنند 9 بعد گفت كه “اینك می‌آیم تا ارادة تو را ای خدا بجا آورم.” پس اول را برمیدارد تا دو‌ّم را استوار سازد.

10 و به این اراده مقد‌ّس شده‌ایم به قربانی جسد عیسی مسیح یك مرتبه فقط. 11 و هر كاهن هرروزه به خدمت مشغول بوده می‌ایستد و همان قربانیها را مكر‌ّراً میگذراند كه هرگز رفع گناهان را نمیتواند كرد. 12 لكن او چون یك قربانی برای گناهان گذرانید به دست راست خدا نشست تا ابدالآباد. 13 و بعد از آن منتظر است تا دشمناش پای‌انداز او شوند.

14 از آنرو كه به یك قربانی مقد‌ّسان را كامل گردانیده است تا ابدالآباد. 15 وروح القدسنیز برای ما شهادت میدهد زیرا بعد از آنكه گفته بود: 16 “این است آن عهدی كه بعد از آن ایام با ایشان خواهم بست یَهُوَه میگوید احكام خود را در دلهای ایشان خواهم نهاد و بر ذهن ایشان مرقوم خواهم داشت 17 (باز میگوید) و گناهان و خطایای ایشانرا دیگر به یاد نخواهم آورد.” 18 اما جایی كه آمرزش اینها هست دیگر قربانی گناهان نیست.

19 پس ای برادران چونكه به خون عیسی دلیری داریم تا به مكان اقدس داخل شویم 20 از طریق تازه و زنده كه آنرا بجهت ما از میان پرده یعنی جسم خود مهیا نموده است 21 و كاهنی بزرگ را بر خانة خدا داریم 22 پس به دل راست در یقین ایمان دلهای خود را از ضمیر بد پاشیده و بدنهای خود را به آب پاك غسل داده نزدیك بیاییم 23 و اعتراف امید را محكم نگاه داریم زیرا كه وعده‌دهنده امین است. 24 و ملاحظة یكدیگر را بنماییم تا به محبت و اعمال نیكو ترغیب نماییم. 25 و از با هم آمدن در جماعت غافل نشویم چنانكه بعضی را عادت است بلكه یكدیگر را نصیحت كنیم و زیادتر به اندازه ای كه می‌بینید كه آنروز نزدیك میشود.

26 زیرا كه بعد از پذیرفتن معرفت راستی اگر عمداًَ گناهكار شویم دیگر قربانی گناهان باقی نیست 27 بلكه انتظارِ‌ هولناكِ عذاب و غیرت آتشی كه مخالفان را فرو خواهد برد. 28 هركه شریعت موسی را خوار شمرد بدون رحم به دو یا سه شاهد كشته میشود. 29 پس به چه مقدار گمان میكنید كه آن كس مستحق‌ّ عقوبت سخت‌تر شمرده خواهد شد كه پسر خدا را پایمال كرد و خون عهدی را كه به آن مقد‌ّس گردانیده شد ناپاك شمرد و روح نعمت را بی‌حرمت كرد؟ 30 زیرا می‌شناسیم او را كه گفته است: “انتقام از آنِ من است من مكافات خواهم داد.” و ایضاً: “یَهُوَه قوم خود را داوری خواهد نمود.” 31 افتادن به دستهای خدای زنده چیزی هولناك است.

32 ولیكن ایام سلف را به یاد آورید كه بعد از آنكه منو‌ّر گردیدید متحمل مجاهده‌ای عظیم از دردها شدید.” 33 چه از اینكه از دشنامها و زحمات تماشای مردم می‌شدید وچه از آنكه شریك با كسانی می‌بودید كه در چنین چیزها بسر می‌بردند. 34 زیرا كه با اسیران نیز همدرد می‌بودید و تاراج اموال خود را نیز به خوشی می‌پذیرفتید چون دانستید كه خود شما را در آسمان مال نیكوتر و باقی است. 35 پس ترك مكنید دلیری خود را كه مقرون به مجازات عظیم می‌باشد. 36 زیرا كه شما را صبر لازم است تا ارادة خدا را بجا آورده وعده را بیابید. 37 زیرا كه “بعد از اندك زمانی آن آینده خواهد آمد و تأخیر نخواهد نمود. 38 لكن عادل به ایمان زیست خواهد نمود و اگر مرتد‌ّ شود نفس من با وی خوش نخواهد شد.” 39 لكن ما از مرتد‌ّان نیستیم تا هلاك شویم بلكه از ایمانداران تا جان خود را دریابیم.

عبرانیان فصل 11

1 پس ایمان اعتماد بر چیزهای امید داشته شده است و برهانِ‌ چیزهای نادیده. 2 زیرا كه به این برای قدما شهادت داده شد. 3 به ایمان فهمیده‌ایم كه عالمها به كلمة خدا مرتّب گردید حتّی آنكه چیزهای دیدنی از چیزهای نادیدنی ساخته شد.

4 به ایمان هابیل قربانی نیكوتر از قائن را به خدا گذرانید و به‌سبب آن شهادت داده شد كه عادل است به آنكه خدا به هدایای او شهادت میدهد و به‌سبب همان بعد از مردن هنوز گوینده است.

5 به ایمان خنوخ منتقل گشت تا موت را نبیند و نایاب شد چرا كه خدا او را منتقل ساخت زیرا قبل از انتقال وی شهادت داده شد كه رضامندی خدا را حاصل كرد. 6 لیكن بدون ایمان تحصیل رضامندی او محال است زیرا هركه تقر‌ّب به خدا جوید لازم است كه ایمان آورد بر اینكه او هست و جویندگان خود را جزا میدهد.

7 به ایمان نوح چون دربارة اموری كه تا آن وقت دیده نشده الهام یافته بود خدا ترس شده كشتی‌ای بجهت اهل خانة خود بساخت و به آن دنیا را ملزم ساخته وارث آن عدالتی كه از ایمان است گردید.

8 به ایمان ابراهیم چون خوانده شد اطاعت نمود و بیرون رفت به سمت آن مكانی كه می‌بایست به میراث یابد. پس بیرون آمد و نمیدانست به كجا میرود. 9 و به ایمان در زمین وعده مثل زمین بیگانه غربت پذیرفت و در خیمه‌ها با اسحاق و یعقوب كه در میراث همین وعده شریك بودند مسكن نمود. 10 زانرو كه مترقّب شهری بابنیاد بود كه معمار و سازندة آن خداست.

11 به ایمان خودِ ساره نیز قو‌ّت قبول نسل یافت و بعد از انقضای وقت زایید چونكه وعده‌دهنده را امین دانست. 12 و از این سبب از یكنفر و آن هم مرده مثل ستارگان آسمان كثیر و مانند ریگهای كنار دریا بیشمار زاییده شدند.

13 در ایمان همة ایشان فوت شدند در حالیكه وعده‌ها را نیافته بودند بلكه آنها را از دور دیده تحیت گفتند و اقرار كردند كه بر روی زمین بیگانه و غریب بودند. 14 زیرا كسانی كه همچنین میگویند ظاهر میسازند كه در جستجوی وطن هستند. 15 و اگر جایی را كه از آن بیرون آمدند بخاطر می‌آوردند هرآینه فرصت میداشتند كه (بدانجا) برگردند. 16 لكن الحال مشتاق وطنی نیكوتر یعنی (وطنِ) سماوی هستند و از اینرو خدا از ایشان عار ندارد كه خدای ایشان خوانده شود چونكه برای ایشان شهری مهیا ساخته است.

17 به ایمان ابراهیم چون امتحان شد اسحاق را گذرانید و آنكه وعده‌ها را پذیرفته بود پسر یگانة خود را قربانی میكرد 18 كه به او گفته شده بود كه “نسل تو به اسحاق خوانده خواهد شد.” 19 چونكه یقین دانست كه خدا قادر بر برانگیزانیدن از اموات است و همچنین او را در مثَلی از اموات نیز باز یافت.

20 به ایمان اسحاق نیز یعقوب و عیسو را در امور آینده بركت داد.

21 به ایمان یعقوب در وقت مردنِ خود هر یكی از پسران یوسف را بركت داد و بر سر عصای خود سجده كرد.

22 به ایمان یوسف در حین وفات خود از خروج بنی‌اسرائیل اِخبار نمود و دربارة استخوانهای خود وصیت كرد.

23 به ایمان موسی چون متولّد شد والدینش او را طفلی جمیل یافته سه ماه پنهان كردند و از حكم پادشاه بیم نداشتند.

24 به ایمان چون موسی بزرگ شد ابا نمود از اینك پسرِ دخترِ فرعون خوانده شود 25 و ذلیل بودن با قوم خدا را پسندیده‌تر داشت از آنكه لذّتِ اندك زمانی‌ِ گناه را ببرد 26 و عار مسیح را دولتی بزرگتر از خزائن مصر پنداشت زیرا كه بسوی مجازات نظر میداشت. 27 به ایمان مصر را ترك كرد و از غضب پادشاه نترسید زیرا كه چون آن نادیده را بدید استوار ماند. 28 به ایمان عید فِصَح و پاشیدن خون را بعمل آورد تا هلاك كنندة نخستزادگان بر ایشان دست نگذارد.

29 به ایمان از بحر قٌلزُم به خشكی عبور نمودند و اهل مصر قصد آن كرده غرق شدند.

30 به ایمان حصار اَرِیحا چون هفت روز آنرا طواف كرده بودند به زیر افتاد.

31 به ایمان راحاب فاحشه با عاصیان هلاك نشد زیرا كه جاسوسان را به سلامتی پذیرفته بود.

32 و دیگر چه گویم؟ زیرا كه وقت مرا كفاف نمیدهد كه از جدعون و باراق و شمشون و یفتاح و داود و سموئیل و انبیا اِخبار نمایم 33 كه از ایمان تسخیر ممالك كردند و به اعمال صالحه پرداختند و وعده‌ها را پذیرفتند و دهان شیران را بستند 34 سور‌َت آتش را خاموش كردند و از دم شمشیرها رستگار شدند و از ضعف توانایی یافتند و در جنگ شجاع شدند و لشكرهای غربا را منهزم ساختند. 35 زنان مردگان خود را به قیامتی باز یافتند لكن دیگران معذ‌ّب شدند و خلاصی را قبول نكردند تا به قیامتِ‌ نیكوتر برسند. 36 و دیگران از استهزاها و تازیانه‌ها بلكه از بندها و زندان آزموده شدند. 37 سنگسار گردیدند و با ار‌ّه دوپاره گشتند. تجربه كرده شدند و به شمشیر مقتول گشتند. در پوستهای گوسفندان و بزها محتاج و مظلوم و ذلیل و آواره شدند. 38 آنانی كه جهان لایق ایشان نبود در صحراها و كوهها و مغاره‌ها و شكافهای زمین پراكنده گشتند.

39 پس جمیع ایشان با اینكه از ایمان شهادت داده شدند وعده را نیافتند. 40 زیرا خدا برای ما چیزهای نیكوتر مهیا كرده است تا آنكه بدون ما كامل نشوند.

عبرانیان فصل 12

1 بنابراین چونكه ما نیز چنین اَبر شاهدان را گرداگرد خود داریم هربار گران و گناهی را كه ما را سخت می‌پیچد دور بكنیم و با صبر در آن میدان كه پیش روی ما مقر‌ّر شده است بدویم 2 و بسوی پیشوا و كامل‌كنندة ایمان یعنی عیسی نگران باشیم كه بجهت آن خوشی كه پیش او موضوع بود بی‌حرمتی را ناچیز شمرده متحمل صلیب گردید و به دست راست تخت خدا نشسته است. 3 پس تفكّر كنید در او كه متحملِ چنین مخالفتی بود كه از گناهكاران به او پدید آمد مبادا در جانهای خود ضعف كرده خسته شوید. 4 هنوز در جهادِ با گناه تا به حد‌ّ خون مقاومت نكرده‌اید 5 و نصیحتی را فراموش نموده‌اید كه با شما چون با پسران مكالمه میكند كه “ای پسر من تأدیب یَهُوَه را خوار مشمار و وقتی كه از او سرزنش یابی خسته‌خاطر مشو. 6 زیرا هركه را یَهُوَه دوست میدارد توبیخ میفرماید و هر فرزندِ مقبول خود را به تازیانه می‌زند.”

7 اگر متحمل تأدیب شوید خدا با شما مثل با پسران رفتار می‌نماید. زیرا كدام پسر است كه پدرش او را تأدیب نكند؟ 8 لكن اگر بی‌تأدیب می‌باشید كه همه از آن بهره یافتند پس شما حرام‌زادگانید نه پسران. 9 و دیگران پدرانِ جسم خود را وقتی داشتیم كه ما را تأدیب می‌نمودند و ایشانرا احترام می‌نمودیم آیا از طریق اولی پدر روحها را اطاعت نكنیم تا زنده شویم؟ 10 زیرا كه ایشان اندك زمانی موافق صوابدید خود ما را تأیب كردند لكن او بجهت فایده تا شریك قد‌ّوسیت او گردیم. 11 لكن هر تأدیب در حال نه از خوشیها بلكه از دردها می‌نماید اما در آخر میوة عدالتِ سلامتی را برای آنانی كه از آن ریاضت یافته‌اند بار می‌آورد. 12 لهذا دستهای افتاده و زانو‌های سست شده را استوار نمایید 13 و برای پایهای خود راههای راست بسازید تا كسی كه لنگ باشد از طریق منحرف نشود بلكه شفا یابد.

14 و در پی سلامتی با همه بكوشید و تقد‌ّسی كه بغیر از آن هیچكس سرور را نخواهد دید. 15 و مترصّد باشید مبادا كسی از فیض خدا محروم شود و ریشة مرارت نمو كرده اضطراب بار آورد و جمعی از آن آلوده گردند. 16 مبادا شخصی زانی یا بی‌مبالات پیدا شود مانند عیسو كه برای طعامی نخستزادگی خود را بفروخت. 17 زیرا میدانید كه بعد از آن نیز وقتی كه خواست وارث بركت شود مردود گردید (زیرا كه جای توبه پیدا ننمود)‌ با آنكه با اشكها در جستجوی آن بكوشید.

18 زیرا تقرب نجسته‌اید به كوهی كه میتوان لمس كرد و به آتش افروخته و نه به تاریكی و ظلمت و باد سخت 19 و نه به آواز كر‌ّنا و صدای كلامی كه شنوندگان التماس كردند كه آن كلام دیگر بدیشان گفته نشود. 20 زیرا كه متحمل آن قدغن نتوانستند شد كه اگر حیوانی نیز كوه را لمس كند سنگسار یا به نیزه زده شود. 21 و آن رؤیت بحد‌ّی ترسناك بود كه موسی گفت: “بغایت ترسان و لرزانم.” 22 بلكه تقر‌ّب جسته‌اید به جبل صهیون و شهر خدای حی‌ّ یعنی اورشلیم سماوی و به جنود بیشماره از محفل فرشتگان 23 و جماعت نخستزادگانی كه در آسمان مكتوبند و به خدای داورِ جمیع و به ارواحِ‌ عادلانِ مكَمل 24 و به عیسی متوسطِ عهدِ‌جدید و به خون پاشیده شده كه متكلّم است به معنی نیكوتر از خون هابیل.

25 زنهار از آنكه سخن میگوید رو مگردانید زیرا اگر آنانی كه از آنكه بر زمین سخن گفت رو گردانیدند نجات نیافتند پس ما چگونه نجات خواهیم یافت اگر از او كه از آسمان سخن میگوید روگردانیم؟ 26 كه آواز او در آنوقت زمین را جنبانید لكن الآن وعده داده است كه “یك مرتبة دیگر نه فقط زمین بلكه آسمان را نیز خواهم جنبانید.” 27 و این قول او یك مرتبة دیگر اشاره است از تبدیل چیزهایی كه جنبانیده میشود مثل آنهایی كه ساخته شد تا آنهایی كه جنبانیده نمیشود باقی ماند.

28 پس چون ملكوتی را كه نمیتوان جنبانید می‌یابیم شكر بجا بیاوریم تا به خشوع و تقوا خدا را عبادت پسندیده نماییم. 29 زیرا خدای ما آتش فرو برنده است.

عبرانیان فصل 13

1 محبت برادرانه برقرار باشد 2 و از غریب‌نوازی غافل مشوید زیرا كه به آن بعضی نادانسته فرشتگان را ضیافت كردند. 3 اسیران را بخاطر آرید مثل همزندان ایشان و مظلومان را چون شما نیز در جسم هستید.

4 نكاح به هر وجه محترم باشد و بسترش غیر نجس زیرا كه فاسقان و زانیان را خدا داوری خواهد فرمود. 5 سیرت شما از محبتِ‌ نقره خالی باشد و به آنچه دارید قناعت كنید زیرا كه او گفته است: “تو را هرگز رها نكنم و تو را ترك نخواهم نمود.” 6 بنابراین ما با دلیری تمام میگوییم: “یَهُوَه مدد‌كنندة من است و ترسان نخواهم بود. انسان به من چه میكند؟”

7 مرشدان خود را كه كلام خدا را به شما بیان كردند بخاطر دارید و انجام سیرت ایشانرا ملاحظه كرده به ایمان ایشان اقتدا نمایید. 8 عیسی مسیح دیروز و امروز و تاابدالآباد همان است.

9 از تعلیمهای مختلف و غریب از جا برده مشوید زیرا بهتر ان است كه دل شما به فیض استوار شود و نه به خوراكهایی كه آنانی كه در آنها سلوك نمودند فایده نیافتند.

10 مذبحی داریم كه خدمتگذاران آن خیمه اجازت ندارند كه از آن بخورند. 11 زیرا كه جسدهای آن حیواناتی كه رئیس كَهنَه خون آنها را به قدس‌الاقداس برای گناه می‌بر‌َد بیرون از لشكرگاه سوخته میشود. 12 بنابراین عیسی نیز تا قوم را به خون خود تقدیس نماید بیرون دروازه عذاب كشتید. 13 لهذا عار او را برگرفته بیرون از لشكرگاه بسوی او برویم. 14 زانرو كه در اینجا شهری باقی نداریم بلكه آینده را طالب هستیم. 15 پس بوسیلة او قربانی‌ِ تسبیح را به خدا بگذرانیم یعنی ثمرة لبهایی را كه به اسم او معترف باشند.

16 لكن از نیكوكاری و خیرات غافل مشوید زیرا خدا به همین قربانیها راضی است.

17 مرشدان خود را اطاعت و انقیاد نمایید زیرا كه ایشان پاسبانی جانهای شما را میكنند چونكه حساب خواهند داد تا آنرا به خوشی نه به ناله بجا آورند زیرا كه این شما را مفید نیست.

18 برای ما دعا كنید زیرا ما را یقین است كه ضمیر خالص داریم و میخواهیم در هر امر رفتار نیكو نماییم. 19 و بیشتر التماس دارم كه چنین كنید تا زودتر به نزد شما باز آورده شوم.

20 پس خدای سلامتی كه شبان اعظم گوسفندان یعنی سرور ما عیسی را به خون عهد ابدی از مردگان برخیزانید 21 شما را در هر عمل نیكو كامل گرداناد تا ارادة او را بجا آورید و آنچه منظور نظر او باشد در شما بعمل آور‌َد بوساطت عیسی مسیح كه او را تا ابدالآباد جلال باد آمین.

22 لكن ای برادران از شما التماس دارم كه این كلام نصیحت آمیز را متحمل شوید زیرا مختصری نیز به شما نوشته‌ام. 23 بدانید كه برادر ما تیموتاؤس رهایی یافته است و اگر زود آید به اتفاق او شما را ملسرورت خواهم نمود.

24 همة مرشدان خود و جمیع مقد‌ّسین را سلام برسانید و آنانی كه از ایتالیا هستند به شما سلام میرسانند.

25 همگی شما را فیض باد.‌ آمین.

انجیل