بیماری آرتریت عفونی:Arthritis و راه علاج ان
آرتریت عفونی شرح بیماری: آرتریت (به انگلیسی: Arthritis) به معنی التهاب مفصل است. این التهاب و درگیری می‌تواند عاملی عفونی داشته باشد مانند آرتریت عفونی توسط استافیلوکوک طلایی و تب حاد روماتیسمی (استرپتوکوک) یا عاملی مزمن مانند آرتروز. آرتریت غیر عفونی در آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی) و نقرس، آرتریت ری اکتیو و استئوآرتریت نیز دیده می‌شود. آرتریت می‌تواند یک مفصل یا هم‌زمان چند مفصل (پلی آرتریت) را درگیر کند. آرتریت می‌تواند در یک مفصل عودکننده (راجعه) باشد یا مرتب از مفصلی به مفصل دیگری تغییر مکان دهد (مهاجر). گاهی آرتریت صبحگاهی است یعنی صبح‌ها موقع بیدارشدن از خواب مفصل خشک و دردناک است. معمولاً مفصل درگیر دردناک، متورم و ملتهب است و محدودیت حرکتی دارد. در آرتریت اغلب سطح مفصلی و غضروف مفصلی درگیر هستند.
بطور کلی آرتریت عفونی (چرکی) عبارت است از التهاب در یک مفصل ناشی از عفونت مفصل. هر مفصلی می‌تواند درگیر شود، اما این بیماری در مفاصل بزرگتر مثل مفصل ران، یا آن دسته از مفاصلی که در معرض ضربه قرار دارند مثل زانو یا مفاصل موجود در دست، شایع‌تر است.
علایم عفونت مفصلی: تب(گاهی تب بالا است) و لرز قرمزی، تورم، درد (اغلب ضرباندار) مفصل و درد به هنگام لمس مفصل. درد گاهی به سایر مفاصل انتشار می‌یابد و با حرکت بدتر می‌شود. درد در باسن، ران یا کشاله ران (گاهی) خستگی، سردرد، درد عضلانی و عرق ریزش هم ممکن است دیده شود.
علل: واردشدن میکرب به مفصل، معمولاً باکتریها ( استرپتوکک، استافیلوکک، گنوکک (عامل سوزاک) ، هموفیلوس، یا باسیل سل) یا قارچها. میکروبها از منشاءهای مختلف وارد مفصل می‌شوند: عفونت در مکانی دیگر در بدن، مثلاً در مورد سوزاک و بیماری سل عفونت در جوار مفصل، مثل جوشهای چرکی روی پوست، سلولیت، عفونت استخوانی و صدمه به مفصل، مثل زخم با اجسام سوراخ‌کننده، یا سائیدگی پوست روی مفصل
سن بالاتر از 60 سال، بروز یک بیماری که مقاومت بدن را کم کرده است، وجود مرض قند (دیابت)، آرتریت روماتوئید، استفاده از داروهای سرکوب‌کننده ایمنی، عمل جراحی روی مفصل، تزریق داخل مفصل، مصرف الکل، مصرف داروهای روان‌گردان، به خصوص انواع تزریقی آنها، بهداشت پایین، وجود مفصل مصنوعی و عفونت‌های منتقله از راه جنسی از عوامل افزایش دهنده خطر بروز بیماری هستند.
استفاده از آسپرین و سایر داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی برای سایر بیماریها ممکن است علایم التهاب مفصل را سرکوب کند و تشخیص را به تعویق بیاندازد.
عوارض احتمالی: معمولاً با تشخیص و درمان زودهنگام بهبود می‌یابد. البته بهبود کامل هفته‌ها یا ماه‌ها به طول می‌انجامد. تأخیر در درمان ممکن است موجب آسیب و تخریب مفصل و از بین رفتن حرکات آن و یا معلولیت دایمی مفصل شود، که حتی نهایتاً ممکن است به تعویض مفصل هم بیانجامد. تأخیر در درمان همچنین ممکن است باعث عفونت خون شود.
تشخیص اشتباهی به عنوان نقرس یا یک بیماری غیرعفونی دیگر، که باعث به تأخیر افتادن استفاده از آنتی‌بیوتیک می‌شود باعث تخریب مفصل و عوارض بعدی می‌شود.
تشخیص: تشخیص بیماری با آزمایشات: شمارش سلولهای خون، کشت خون و کشت مایع مفصل عفونی شده، و عکس‌برداری از مفصل (رادیوگرافی) انجام می‌گیرد. درمان درمان شامل: استفاده از آنتی‌بیوتیک داخل وریدی است. سیر بهبودی با کشت‌های متوالی از مفصل پیگیری می‌شود. بستری شدن و استراحت کامل. امکان دارد استفاده از آتل یا گچ برای استراحت کامل مفصل ضروری باشد. توجه کنید که حرکت مفصل باعث به تعویق افتادن بهبود می‌شود.
داروهای ضددرد مخدری به طور کوتاه‌مدت برای رفع درد استفاده می‌شود. جراحی برای تخلیه مایع مفصلی عفونی شده یا خارج نمودن جسم خارجی وارد شده به مفصل در اثر ضربه برای تخفیف درد مفصلی از گرم کردن مفصل استفاده کنید. برای این منظور استفاده از آب داغ، جریان‌های گردابی، لامپ‌های گرمایی، امواج ماوراء صوت یا دیاترمی همگی مؤثرند. فیزیوتراپی پس از بهبود، برای به دست آوردن مجدداً توانایی‌های کامل مفصل. پس از بهبودی، برای بازگرداندن کامل کار مفصل نیاز به فیزیوتراپی وجود دارد. امکان دارد پس از درمان، از تمرینات مخصوص جهت بازگرداندن حرکت مفصل استفاده شود. بان جامع اطلاعات پزشکی
|
| آشنایی با بیماری آپاندیسیت و علائم و عوارض آن |
.jpg){kind=small}
