فوج

از تربچه برای دفع سنگ‌های کلیوی استفاده می‌شود و برای درمان نقرس و روماتیسم مفید است. اگر برگ آن همراه با غذا خورده شود کمک خوبی برای هضم غذا است. آب برگ تربچه برای تقویت چشم مفید است.
امروز یکشنبه 30 اردیبهشت 1403
تبليغات تبليغات

ترب و تربچه : Radish تركيبات شيميايي/خواص داروئي/طرز استفاده...



ترب و تربچه         Radish


 

نام علمی     Raphanus sativus

 

 تركيبات شيميايي/خواص داروئي/طرز استفاده/مضرات

 

كليات گياه شناسي:


 

ترب گياهي است يكساله كه ارتفاع ساقه آن تا يك متر مي رسد . برگهاي آن پهن ، ناصاف ، كرك دردو با بريدگيهاي نامنظم مي باشد .

گلهاي آن برنگ سفيد ، زرد روشن ، آبي روشن و بنفش است كه درانتهاي شاخه ظاهر مي شود .

 

ترب یا تربچه وحشی (نام علمی: Raphanus sativus) نام یک گونه از تیره شب‌بویان است. این گیاه نخستین بار پیش از زمان امپراتوری روم در قاره اروپا پرورش یافت.

ترب که در زمان حاضر در سرتاسر جهان کشت و مصرف می‌شود گیاهی با ریشه قرمز و برگ‌های خشن و کرکدار که آهن برگ‌های آن زیاد است.

 

ترب‌ها با توجه به اندازه، رنگ و زمان لازم برای کشت به انواع و گونه‌های متعددی دسته‌بندی می‌شوند. گروهی از ترب‌ها به منظور تهیه دانه کشت شده و تعدادی دیگر در صنعت دانه‌های روغنی استفاده می‌شوند.

 

ترب‌ها با توجه به اندازه، رنگ و زمان لازم برای کشت به انواع و گونه‌های متعددی دسته‌بندی می‌شوند. گروهی از ترب‌ها به منظور تهیه دانه کشت شده و تعدادی دیگر در صنعت دانه‌های روغنی استفاده می‌شوند

برخی از خواص این گیاه عبارتند از:


 

برگ و ریشه تربچه دارای مقدار فراوانی ویتامین C است.

مقدار ویتامین C موجود در برگ‌های این سبزی، نسبت به ریشه آن پنج برابر بیشتر است.

ریشه کروی و قرمز این سبزی همچنین دارای مقادیر فراوانی پتاسیم، اسید فولیک و مس است.

تربچه خاصیت ضد سرطان دارد و مدت مدیدی است که از این سبزی برای درمان اختلالات کبدی استفاده می‌شود.

از تربچه برای دفع سنگ‌های کلیوی استفاده می‌شود و برای درمان نقرس و روماتیسم مفید است.

اگر برگ آن همراه با غذا خورده شود کمک خوبی برای هضم غذا است. آب برگ تربچه برای تقویت چشم مفید است.

خوردن تخم تربچه، ترشح شیرِ مادر را زیاد می‌کند.

 

ترب‌ها با توجه به اندازه، رنگ و زمان لازم برای کشت به انواع و گونه‌های متعددی دسته‌بندی می‌شوند. گروهی از ترب‌ها به منظور تهیه دانه کشت شده و تعدادی دیگر در صنعت دانه‌های روغنی استفاده می‌شوند

 

بطور كلي دو نوع ترب وجود دارد :


 

1- ترب سياه كه معمولا در پائيز برداشت مي شود .

 

2-تربچه كه به رنگهاي مختلف قرمز و وصورتي و بصورت هاي دراز و گرد وجود دارد .

 

ترب‌ها با توجه به اندازه، رنگ و زمان لازم برای کشت به انواع و گونه‌های متعددی دسته‌بندی می‌شوند. گروهی از ترب‌ها به منظور تهیه دانه کشت شده و تعدادی دیگر در صنعت دانه‌های روغنی استفاده می‌شوند

 

تركيبات شيميايي:


 

طعم تند ترب مربوط به ماده اي است بنام سنوول Senovol و رنگ قرمز بنفش آن در اثر وجود ماده اي بنام كلرايد Malvin Chloride است .

 

در صد گرم ترب خام مواد زير موجود است :

 

آب                                90 گرم

 

پروتئين                           1 گرم

 

چربي                           0/1 گرم

 

مواد نشاسته اي            3/5 گرم

 

كلسيم                        30 ميلي گرم

 

فسفر                          30 ميلي گرم

 

پتاسيم                      330 ميلي گرم

 

آهن                          1 ميلي گرم

 

سديم                      18 ميلي گرم

 

ويتامين آ                  10 واحد

 

ويتامين ب 1            0/03 ميلي گرم

 

ويتامين ب 2            0/03 ميلي گرم

 

ويتامين ب 3           0/03 ميلي گرم

 

ويتامين ث             25 ميلي گرم

 

ترب‌ها با توجه به اندازه، رنگ و زمان لازم برای کشت به انواع و گونه‌های متعددی دسته‌بندی می‌شوند. گروهی از ترب‌ها به منظور تهیه دانه کشت شده و تعدادی دیگر در صنعت دانه‌های روغنی استفاده می‌شوند

 

خواص داروئي:


ترب از نظر طب قديم ايران گرم و خشك است و از زمانهاي بسيار قديم براي درمان بسياري از بيماريها بكار مي رفته است .

 

1)ترب براي دفع سنگهاي صفراوي مفيد است .

 

2)ترب در بعضي از اشخاص توليد گاز و آروغ مي كند و تخم آن گاز و نفخ را از بين مي برد .

 

3)ترب براي درمان قنرس و رماتيسم مفيد است .

 

4)برگ ترب اگر با غذا خورده شود به هضم غذا كمك مي كند .

 

5)آب برگ ترب براي تقويت چشم مفيد است .

 

6)ترب براي درمان يرقان مفيد است .

 

7)تخم ترب درد را تسكين مي دهد .

 

8)در صورت مسموميت غذايي مقدري تخم ترب را همراه با سكنجبين به بيمار بدهيد باعث استفراغ مي شود و معده را پاك مي كند .

 

9)براي مداواي زخم هاي بدن از  ترب  و عسل ضماد تهيه كرده و روي زخم بگذاريد .

 

10) دم كرده ترب ادرار آور است و براي درمان حبس البول بكار مي رود .

 

11)تخم ترب ادرار آور و قاعده آور است .

 

12)اگر دست يا پاي شما سرما زده است ترب را در آّب بجوشانيد و بگذاريد تا كمي سرد شود بطئريكه دست را نسوزاند سپس عضو سرما زده را چند بار در روز در اين جوشانده قرار دهيد .

 

13)دم كرده ريشه ترب تقويت كننده بدن است .

 

14)براي دفع سنگ كيسه صفرا و سرفه هاي تشنج آور از ترب بصورت زير استفاده كنيد :

 

در يك ترب بزرگ حفره ي ايجاد كرده و همچنين در ته آنهم سوراخ ريزي بوجود آوريد بطوريكه آّب قطره قطره از آن خارج شود .

سپس مقداير شكر در حفره ريخته و آنرا با آب پر كنيد و ترب را در دهانه شيشه يا استكاني قرار دهيد كه آب آن قطره قطره از سوراخ ريز ته ترب خارج شده و در داخل شيشه يا استكان پر شود .

اين آب را چند بار در روز بنوشيد .

 

15)خوردن تخم ترب ترشح شير را زياد مي كند .

 

16)ودرن ترب رنگ چهره را باز مي كند.

 

17)جوشانده ترب براي درمان اسهال خوني مفيد است .

 

18)تخم ترب اشتهاآور است.

 

19)براي از بين بردن تب تخم ترب را دم كرده و به بيمار بدهيد .

 

20) تخم ترب بصورت ضماد براي ورم پستان در مادران شيدره استفاده مي شود .

 

طرز استفاده:


به مبحث نسخه پيچي گياهان دارويي براي بيماري مورد نظر مراجعه نماييد

 

مضرات :


اسراف در خوردن ترب موجب دل پيچه شده و براي دندان و گلو مضر است .

بانک جامع اطلاعات پزشکی

 

به : Quince تركيبات شيميايي خواص داروئي طرز استفاده مضرات...



دسته بندي: پزشکی سلامت,گیاهان دارویی,
مطالب مرتبط :

ارسال نظر

کد امنیتی رفرش

مطالب تصادفي

مطالب پربازديد