اذن دخول مسجد النبی

اذن دخول مسجد النبی (صلّی الله علیه و آله و سلّم)

متن

ظ(و چون خواستی داخل مسجد آن حضرت شوی بایست نزد در و بخوان آن اذن دخول اول را
و داخل شو از در جبرئیل و مقدم دار پای راست را در وقت دخول پس صد مرتبه
اللَّهُ أَکْبَرُ
بگو پس دو رکعت نماز تحیت مسجد بگزار و برو به سمت حجره شریفه و دست بمال بر آن و ببوس آن را و بگو
السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا رَسُولَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا نَبِیَّ اللَّهِ
السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا مُحَمَّدَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا خَاتَمَ النَّبِیِّینَ
أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ بَلَّغْتَ الرِّسَالَةَ وَ أَقَمْتَ الصَّلاَةَ وَ آتَیْتَ الزَّکَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ
وَ عَبَدْتَ اللَّهَ مُخْلِصاً حَتَّی أَتَاکَ الْیَقِینُ فَصَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْکَ وَ رَحْمَتُهُ وَ عَلَی أَهْلِ بَیْتِکَ الطَّاهِرِینَ
پس بایست نزد ستون پیش که از جانب راست قبر است رو به قبله که دوش چپ به جانب قبر باشد و دوش راست به جانب منبر که آن موضع سر رسول خدا صلی الله علیه و آله است و بگو
أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِیکَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ
وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ رَسُولُ اللَّهِ وَ أَنَّکَ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ
وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ بَلَّغْتَ رِسَالاَتِ رَبِّکَ وَ نَصَحْتَ لِأُمَّتِکَ وَ جَاهَدْتَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ
وَ عَبَدْتَ اللَّهَ حَتَّی أَتَاکَ الْیَقِینُ بِالْحِکْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ
وَ أَدَّیْتَ الَّذِی عَلَیْکَ مِنَ الْحَقِّ وَ أَنَّکَ قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنِینَ
وَ غَلُظْتَ عَلَی الْکَافِرِینَ فَبَلَّغَ اللَّهُ بِکَ أَفْضَلَ شَرَفِ مَحَلِّ الْمُکَرَّمِینَ
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی اسْتَنْقَذَنَا بِکَ مِنَ الشِّرْکِ وَ الضَّلاَلَةِ
اللَّهُمَّ فَاجْعَلْ صَلَوَاتِکَ وَ صَلَوَاتِ مَلاَئِکَتِکَ الْمُقَرَّبِینَ وَ أَنْبِیَائِکَ الْمُرْسَلِینَ وَ عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ
وَ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِینَ وَ مَنْ سَبَّحَ لَکَ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ
عَلَی مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَ رَسُولِکَ وَ نَبِیِّکَ وَ أَمِینِکَ وَ نَجِیِّکَ وَ حَبِیبِکَ وَ صَفِیِّکَ وَ خَاصَّتِکَ وَ صَفْوَتِکَ وَ خِیَرَتِکَ مِنْ خَلْقِکَ
اللَّهُمَّ أَعْطِهِ الدَّرَجَةَ الرَّفِیعَةَ وَ آتِهِ الْوَسِیلَةَ مِنَ الْجَنَّةِ وَ ابْعَثْهُ مَقَاماً مَحْمُوداً یَغْبِطُهُ بِهِ الْأَوَّلُونَ وَ الْآخِرُونَ
اللَّهُمَّ إِنَّکَ قُلْتَ وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوکَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحِیماً
وَ إِنِّی أَتَیْتُکَ مُسْتَغْفِراً تَائِباً مِنْ ذُنُوبِی وَ إِنِّی أَتَوَجَّهُ بِکَ إِلَی اللَّهِ رَبِّی وَ رَبِّکَ لِیَغْفِرَ لِی ذُنُوبِی
و اگر ترا حاجتی باشد بگردان قبر مطهر را در پشت کتف خود و رو به قبله کن و دستها را بردار و حاجت خود را بطلب بدرستیکه سزاوار است که برآورده شود إن شاء الله تعالی

ترجمه

سلام بر تو ای فرستاده پروردگار سلام بر تو ای پیغمبر خدا 
سلام بر تو ای محمد بن عبد الله سلام بر تو ای خاتم پیغمبران 
شهادت می‌دهم که تو فرمان رسالت خود را از جانب حق به خلق رسانیدی و نماز را بپا داشتی و زکوة به فقیران عطا کردی و امر به معروف و نهی از منکر فرمودی 
و عبادت حضرت احدیت را خالص برای خدا بجا آوردی تا به مقام یقین و شهود رسیدی پس درود خدا بر تو و بر اهل بیت طاهرینت باد 
شهادت می‌دهم که خدایی جز خدا که یکتا و بی‌شریک است موجود نیست و شهادت می‌دهم که محمد (ص) بنده او و رسول اوست 
و ای رسول خدا من به یقین گواهی می‌دهم که تو رسول و فرستاده خدایی و محمد (ص) فرزند عبد الله 
و هم گواهی می‌دهم که تو رسالتهای پروردگارت را که مأمور به ابلاغ آن بودی همه را به خلق رسانیدی و امتت را نصیحت و هدایت کامل فرمودی و در راه دین خدا جهاد کردی 
و خدا راعبادت کردی تا به مقام یقین و شهود رسیدی و بحکمت و موعظه نیکو به خدا دعوت فرمودی 
و وظیفه رسالتت را از حق ادا کردی و البته به رأفت و عطوفت کامل با اهل ایمان 
و شدت و سختی با کافران رفتار کردی تا آنکه خدا تو را به عالیترین مرتبه شرافت نیکویان عالم رسانید 
سپاس خدای را که ما امت را بواسطه رسالتت از ورطه شرک و ضلالت نجات داد 
بار الها درود و تحیت تو و فرشتگان مقربت و پیمبران مرسل و بندگان صالحت 
و جمیع اهل آسمانها و زمینها و هر که تو را تسبیح گفت از خلق اولین و آخرین 
ای پروردگار جهانیان باد بر محمد که بنده خاص توست و رسول و پیغمبر و امین سر و راز دان و حبیب تو و بنده خالص و برگزیده مخصوص و پاکیزه روحترین و مختار از تمام خلق توست 
ای خدا او را درجه رفیع و وسیله بهشت برین بر خلق عطا فرما و او را مقام محمود که بر آن مقام خلق اولین و آخرین همه غبطه می‌خوردند مبعوث فرما 
ای خدا تو خود فرمودی و اگر مردم هنگامی که بر نفس خود ستم کردند بسوی تو می‌آمدند و از درگاه خدا آمرزش می‌طلبیدند و رسول خدا بر آنها طلب مغفرت می‌کرد خدا را بسیار توبه پذیر و مهربان می‌یافتند 
ای رسول خدا من به توجه و توسل به شما به درگاه خدا که پروردگار من و توست رو آورده‌ام با توبه از گناهانم درگذرد.

اذن دخول مسجد النبی (صلّی الله علیه و آله و سلّم) و مشاهد ائمه (علیهم السلام)

متن

ظ(اول شیخ کفعمی فرموده چون خواستی داخل شوی به مسجد حضرت رسول صلی الله علیه و آله یا در یکی از مشاهد مشرفه ائمه علیهم السلام پس بگو
اللَّهُمَّ إِنِّی وَقَفْتُ عَلَی بَابٍ مِنْ أَبْوَابِ بُیُوتِ نَبِیِّکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ
وَ قَدْ مَنَعْتَ النَّاسَ أَنْ یَدْخُلُوا إِلاَّ بِإِذْنِهِ
فَقُلْتَ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لاَ تَدْخُلُوا بُیُوتَ النَّبِیِّ إِلاَّ أَنْ یُؤْذَنَ لَکُمْ
اللَّهُمَّ إِنِّی أَعْتَقِدُ حُرْمَةَ صَاحِبِ هَذَا الْمَشْهَدِ الشَّرِیفِ فِی غَیْبَتِهِ کَمَا أَعْتَقِدُهَا فِی حَضْرَتِهِ
وَ أَعْلَمُ أَنَّ رَسُولَکَ وَ خُلَفَاءَکَ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ أَحْیَاءٌ عِنْدَکَ یُرْزَقُونَ یَرَوْنَ مَقَامِی وَ یَسْمَعُونَ کَلاَمِی وَ یَرُدُّونَ سَلاَمِی
وَ أَنَّکَ حَجَبْتَ عَنْ سَمْعِی کَلاَمَهُمْ وَ فَتَحْتَ بَابَ فَهْمِی بِلَذِیذِ مُنَاجَاتِهِمْ
وَ إِنِّی أَسْتَأْذِنُکَ یَا رَبِّ أَوَّلاً وَ أَسْتَأْذِنُ رَسُولَکَ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ ثَانِیاً
وَ أَسْتَأْذِنُ خَلِیفَتَکَ الْإِمَامَ الْمَفْرُوضَ (الْمُفْتَرَضَ) عَلَیَّ طَاعَتُهُ فُلاَنَ بْنَ فُلاَنٍ
بجای فلان بن فلان نام ببرد آن امامی را که می‌خواهد زیارت کند و همچنین نام پدرش را ببرد مثلا اگر در زیارت امام حسین علیه السلام است بگوید الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ علیهما السلام و اگر در زیارت امام رضا علیه السلام است بگوید عَلِیَّ بْنَ مُوسَی الرِّضَا علیهما السلام و هکذا
پس بگوید
وَ الْمَلاَئِکَةَ الْمُوَکَّلِینَ بِهَذِهِ الْبُقْعَةِ الْمُبَارَکَةِ ثَالِثاً أَ أَدْخُلُ یَا رَسُولَ اللَّهِ أَ أَدْخُلُ یَا حُجَّةَ اللَّهِ
أَ أَدْخُلُ یَا مَلاَئِکَةَ اللَّهِ الْمُقَرَّبِینَ الْمُقِیمِینَ فِی هَذَا الْمَشْهَدِ
فَأْذَنْ لِی یَا مَوْلاَیَ فِی الدُّخُولِ أَفْضَلَ مَا أَذِنْتَ لِأَحَدٍ مِنْ أَوْلِیَائِکَ فَإِنْ لَمْ أَکُنْ أَهْلاً لِذَلِکَ فَأَنْتَ أَهْلٌ لِذَلِکَ (لَهُ)
پس ببوس عتبه مبارکه را و داخل شو و بگو
بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ عَلَی مِلَّةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی وَ ارْحَمْنِی وَ تُبْ عَلَیَّ إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ
دوم اذن دخولی است که علامه مجلسی رحمة الله علیه از نسخه‌ای قدیمه از مؤلفات اصحاب برای دخول در سرداب مقدس و بقاع منوره ائمه علیهم السلام نقل فرموده و آن چنان است که می‌گویی
اللَّهُمَّ إِنَّ هَذِهِ بُقْعَةٌ طَهَّرْتَهَا وَ عَقْوَةٌ شَرَّفْتَهَا وَ مَعَالِمُ زَکَّیْتَهَا
حَیْثُ أَظْهَرْتَ فِیهَا أَدِلَّةَ التَّوْحِیدِ وَ أَشْبَاحَ الْعَرْشِ الْمَجِیدِ الَّذِینَ اصْطَفَیْتَهُمْ مُلُوکاً لِحِفْظِ النِّظَامِ
وَ اخْتَرْتَهُمْ رُؤَسَاءَ لِجَمِیعِ الْأَنَامِ وَ بَعَثْتَهُمْ لِقِیَامِ الْقِسْطِ فِی ابْتِدَاءِ الْوُجُودِ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ
ثُمَّ مَنَنْتَ عَلَیْهِمْ بِاسْتِنَابَةِ أَنْبِیَائِکَ لِحِفْظِ شَرَائِعِکَ وَ أَحْکَامِکَ
فَأَکْمَلْتَ بِاسْتِخْلاَفِهِمْ رِسَالَةَ الْمُنْذِرِینَ کَمَا أَوْجَبْتَ رِئَاسَتَهُمْ فِی فِطَرِ الْمُکَلَّفِینَ
فَسُبْحَانَکَ مِنْ إِلَهٍ مَا أَرْأَفَکَ وَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ مِنْ مَلِکٍ مَا أَعْدَلَکَ
حَیْثُ طَابَقَ صُنْعُکَ مَا فَطَرْتَ عَلَیْهِ الْعُقُولَ وَ وَافَقَ حُکْمُکَ مَا قَرَّرْتَهُ فِی الْمَعْقُولِ وَ الْمَنْقُولِ
فَلَکَ الْحَمْدُ عَلَی تَقْدِیرِکَ الْحَسَنِ الْجَمِیلِ وَ لَکَ الشُّکْرُ عَلَی قَضَائِکَ الْمُعَلَّلِ بِأَکْمَلِ التَّعْلِیلِ
فَسُبْحَانَ مَنْ لاَ یُسْأَلُ عَنْ فَعْلِهِ وَ لاَ یُنَازَعُ فِی أَمْرِهِ
وَ سُبْحَانَ مَنْ کَتَبَ عَلَی نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ قَبْلَ ابْتِدَاءِ خَلْقِهِ
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی مَنَّ عَلَیْنَا بِحُکَّامٍ یَقُومُونَ مَقَامَهُ لَوْ کَانَ حَاضِراً فِی الْمَکَانِ
لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ الَّذِی شَرَّفَنَا بِأَوْصِیَاءَ یَحْفَظُونَ الشَّرَائِعَ فِی کُلِّ الْأَزْمَانِ
وَ اللَّهُ أَکْبَرُ الَّذِی أَظْهَرَهُمْ لَنَا بِمُعْجِزَاتٍ یَعْجِزُ عَنْهَا الثَّقَلاَنِ
لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ الَّذِی أَجْرَانَا عَلَی عَوَائِدِهِ الْجَمِیلَةِ فِی الْأُمَمِ السَّالِفِینَ
اللَّهُمَّ فَلَکَ الْحَمْدُ وَ الثَّنَاءُ الْعَلِیُّ کَمَا وَجَبَ لِوَجْهِکَ الْبَقَاءُ السَّرْمَدِیُ
وَ کَمَا جَعَلْتَ نَبِیَّنَا خَیْرَ النَّبِیِّینَ وَ مُلُوکَنَا أَفْضَلَ الْمَخْلُوقِینَ وَ اخْتَرْتَهُمْ عَلَی عِلْمٍ عَلَی الْعَالَمِینَ
وَفِّقْنَا لِلسَّعْیِ إِلَی أَبْوَابِهِمُ الْعَامِرَةِ إِلَی یَوْمِ الدِّینِ وَ اجْعَلْ أَرْوَاحَنَا تَحِنُّ إِلَی مَوْطِئِ أَقْدَامِهِمْ
وَ نُفُوسَنَا تَهْوِی النَّظَرَ إِلَی مَجَالِسِهِمْ وَ عَرَصَاتِهِمْ حَتَّی کَأَنَّنَا نُخَاطِبُهُمْ فِی حُضُورِ أَشْخَاصِهِمْ
فَصَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِمْ مِنْ سَادَةٍ غَائِبِینَ وَ مِنْ سُلاَلَةٍ طَاهِرِینِ وَ مِنْ أَئِمَّةٍ مَعْصُومِینَ
اللَّهُمَّ فَأْذَنْ لَنَا بِدُخُولِ هَذِهِ الْعَرَصَاتِ الَّتِی اسْتَعْبَدْتَ بِزِیَارَتِهَا أَهْلَ الْأَرَضِینَ وَ السَّمَاوَاتِ
وَ أَرْسِلْ دُمُوعَنَا بِخُشُوعِ الْمَهَابَةِ
وَ ذَلِّلْ جَوَارِحَنَا بِذُلِّ الْعُبُودِیَّةِ وَ فَرْضِ الطَّاعَةِ حَتَّی نُقِرَّ بِمَا یَجِبُ لَهُمْ مِنَ الْأَوْصَافِ
وَ نَعْتَرِفَ بِأَنَّهُمْ شُفَعَاءُ الْخَلاَئِقِ إِذَا نُصِبَتِ الْمَوَازِینُ فِی یَوْمِ الْأَعْرَافِ
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ سَلاَمٌ عَلَی عِبَادِهِ الَّذِینَ اصْطَفَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ
پس ببوس عتبه را و داخل شو در حالتی که خاشع و گریان باشی پس بدرستیکه آن اذن دخول است از ایشان صلوات الله علیهم أجمعین

ترجمه

پروردگارا من بر درگاه محترمی ایستاده‌ام از درهای سرای پیغمبر تو که درود تو بر او و بر آل اطهارش باد 
و تو خلق را از ورود در آن سرای بدون اذن منع کردی 
که فرمودی ای اهل ایمان شما در خانه‌های‌پیغمبر (ص) (و فرزندان پاکش) بی‌اجازه داخل نشوید 
پروردگارا من به حرمت صاحب این خانه و این مشهد و حرم شریف معتقدم در غیب و مماتش چنانکه در حضور و حیات او 
و البته میدانم که پیغمبر تو و جانشینانش علیهم السلام همه نزد تو زنده ابدند و روزی میخورند و مقام مرا نزد قبر مطهر خود می‌بینند و سلام مرا شنیده و پاسخ می‌دهند 
و اکنون تو بر گوش من پرده افکنده‌ای که سخن آنها را نشنوم اما به لذت راز و نیاز با آنها در لطف به رویم گشودی 
و من خدایا نخست از تو اذن می‌طلبم و دوم اجازه از رسول تو که درود خدا بر او و بر آلش باد 
و نیز اجازه از جانشین پیغمبرت امام واجب الاطاعه بر من حضرت (هر یک از ائمه که حرم اوست، مثلا علی بن موسی الرضا علیه السلام) 
و سوم از فرشتگان که مقیم این حرم شریفند و موکلند بر این بقعه مبارک اذن می‌خواهم پس ای رسول خدا اذن می‌دهید تا داخل گردم آیا وارد شوم ای حجت خدا 
آیا وارد شوم ای فرشتگان مقرب خدا که مقیمان این مشهد مبارکید 
رخصت ده ای مولای من به درآمدن من در حرم بهترین رخصتی که به هر یک از اولیاء و دوستانت داده‌ای که اگر من لایق نیستم تو لایق خواهی بود 
به نام خدا و به ذات خدا و در راه خدا و بر طریقت و آیین رسول خداصلی الله علیه و آله 
ای خدا بر من ببخش و به من ترحم کن و به توبه‌ام بپذیر که تو بسیار توبه پذیر خلق و مهربان به بندگانی. 
ای خدا همانا این جایگاه بقعه‌ای است که تو پاک و محترم داشته‌ای و محلی است که تو شرافت بدان بخشیده‌ای و مقاماتی است که تو پاکیزه فرموده‌ای 
تا ادله و براهین توحید از این مقامات بظهور آید و تمثالهای عرش مجید باشد که صاحبانش را به مقام سلطنت برای حفظ نظام خلق برگزیدی 
و بجهت ریاست بر تمام خاص و عام اختیار کردی و برای اقامه عدل و داد در میان خلق از بدو آفرینش تا روز قیامت مبعوث گردانیدی 
پس بر آنان نعمت خلافت و جانشینی پیغمبرانت را عطا کردی تا شرایع و احکام تو را حفظ کنند 
تا بواسطه خلافت آنها رسالت پیغمبران را به حد نتیجه و کمال رسانی چنانکه بر امت پذیرفتن ریاست و امامت آنها را فرض و واجب گردانیدی بر فطرت مکلفان 
باری تو چه منزه خدایی و چقدر با بندگان رءوف و مهربانی هیچ خدایی جز تو ذات یکتا نیست تو چه با عدل و انتظام سلطانی 
که صنع آفرینشت طبق فطرت عقول خردمندانست و حکم تکوین را وفق فهم عقل و نقل مقرر داشتی 
پس تو را ستایش سزاست بر تقدیر حسن نظام زیبایت و تو را سپاس باید بر حکم قضا که معلل و مربوط به نیکوترین وجه است 
پس منزه است خدایی که احدی را حق سؤال از کار او نخواهد بود و منازعه در امرش نتوان کرد 
و منزه خدایی که بر ذات خود لطف و رحمت به خلق را فرض و لازم فرموده پیش از بدو آفرینش خلق 
و ستایش خدایی را که‌بر ما به نعمت وجود حکم فرمایانی که قائم مقام حقند منت نهاد اگر خدا در مکانی بود جانشین مکانش بودند 
و نیست خدایی جز خدای یگانه که بواسطه اوصیاء پیغمبران که حافظان شرایع الهی در هر عصرند ما را شرافت بخشید 
و خدا بزرگتر است آن خدایی که رسولان را با معجزاتی که جن و انس از آن عاجزند میان خلق آشکار ساخت 
که هیچ قدرت و نیرویی نیست جز به خواست خدا و قدرت کامله او که بلند مرتبه و بزرگ است آنکه ما را بر عواید و صفات جمیله بداشت در میان امتهای گذشته 
پروردگارا پس حمد و ثنا و ستایش بلند مرتبه خاص توست چنانکه نور جمالت را بقای سرمدی ضروری است 
و چنانکه پیغمبر ما را بهترین پیغمبران مقرر داشتی و پادشاهان ما را بهترین و فاضلترین خلق قرار دادی و آنان را به علم و دانش بر عالمیان برگزیدی 
ای خدا ما را توفیق سعی و کوشش در وصول به درگاه رحمت پایدار ابدی آنها عطا کن و روح ما (شیعیان) را مشتاق محل اقدام (و شهود و مقام) و مشاهد شریفه آنان بگردان 
تا آنکه هنگام زیارتشان گویا ما با شخص بزرگوار آنها حضورا مخاطبه و صحبت می‌کنیم 
پس درود و رحمت الهی بر آنان باد که سید غائبان عوالم ارواح قدس و نسل پاکان عالم وجود و پیشوایان معصوم خلقند 
پروردگارا پس ما را اذن ده که داخل شویم در این عرصه‌ها (ی محترم و بقعه‌های شریف با برکت) که اهل زمین و آسمانها را متعبد و ملتزم به زیارتش فرمودی 
و اشک دیدگان ما را با تذلل و خشوع از مهابت جلالشان جاری گردان 
و با ذل بندگی خود و فرض طاعت آن امامان بر حق تا ما به اوصاف کمال لازم ذات آنها اقرار کنیم 
و به مقام شفاعت‌خلق بر آنها در قیامت که روز اعراف و نصب موازین اعمال است اعتراف کنیم 
و ستایش خدای را و سلام بر بندگان برگزیده خدا حضرت محمد (ص) و آل اطهارش باد.

مفاتیح الجنان