پاک و منزّه باد آنکه کسی جز او نداند که او چگونه است. چیزی مانندش نیست و او شنوای بیناست.

محدود نگردد، به حسّ درنیاید، لمس نشود، حواس درکش نکنند و چیزی او را فرانگیرد. نه جسم

است و نه صورت و نه قابل ترسیم است و نه امکان تعریف....

روش درست خداشناسی آن است که قرآن دربارۀ صفات خدای بزرگ و والا به آن نازل شده است.

بطلان و تشبیه را از خدای فرازمند برکنار ساز. نه سلب (نفی خدا) و نه تشبیه [او به آفریدگانش]

درست است. او خدای ثابت و موجود است. خداوند از آنچه توصیف کنندگان گویند،

برتر است...

پس آنکه از طرف خدا به جنّ و انس رسانید که «دیده ها او را درک نکند» (انعام، آیۀ ١٠٣) ،

«دانش آفریدگان او را فرانگیرد» (نجم، آیۀ ١١) ، و «و چیزی مانند او نیست» (نجم، آیۀ ١٨)

، چه کسی بود؟ مگر محمد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم نبود؟ گفت: آری. فرمود: چگونه ممکن

است مردی به سوی تمام آفریدگان آید و به آنها بگوید که از طرف خدا آمده است ...

گفت: پروردگارت در کجاست؟ فرمود: آن در همه جا است و در جای محدودی نیست. گفت: او

چگونه است؟ فرمود: چگونه پروردگارم را با چگونگی توصیف کنم در حالی که چگونگی،

آفریده شده است و خداوند با آفریده اش به وصف نیاید. گفت: از کجا بدانیم تو پیغمبر خدایی؟

وقتی این را گفت هر سنگ و چیز دیگری که در اطرافش بود با لغت عربی گویا گفتند ای

سبحت! او فرستادۀ خداست. سبحت گفت: ...

خدا یکتا است، بی نیاز است؛ همیشگی است؛ آفریده ها به او نیازمندند، برای او سایه ای نباشد

که نگاهش دارد و او همه چیز را با دست آویزشان نگه دارد. مجهول را شناسد و نزد هر نادانی

، شناخته شده است و یکتاست که نه آفریده اش در او و نه او در آفریده اش باشد و محسوس نیست

و به لمس درنیاید. دیدگان او را درنیابند و بالاست تا آنجا که نزدیک است و نزدیک....