یارب که بقای جاودانی بادا//کامت بادا و کامرانی بادا

هر اشربه ای کز پی درمان نوشی//خاصیت آب زندگانی بادا

طواف درگه پیر حقیقت//اجازت نیست بی غسل طریقت

اگر ره بایدت در خلوت خاص//بپرس اول ره حمام اخلاص

معاذاله زهی فرخنده حمام//که آبش هست آب روی ایام

ای تماشاییان جاه و جلال//بشتابید بهر استقبال

که ز ره می رسد به سد اعزاز//از در شاه موکب آمال

موکبی با جهان جهان شوکت//موکبی با جهان جهان اجلال

به میدان تاز و سر در آتشم ده باد جولان را//پر از دود سپند جان من کن دور میدان را

بزن بر جانم آن تیر نگاه صید غافل کش//که در شست تغافل بود و رنگین داشت پیکان را

کمان ناز اگر اینست و زور بازوی غمزه//چه جای دل که روزن می کند در سینه سندان را

از بهر چه در مجلس جانانه نباشم//گرد سر آن شمع چو پروانه نباشم

بیموجب از او رنجم و بیوجه کنم صلح//اینها نکنم عاشق دیوانه نباشم

سد فصل بهار آید و بیرون ننهم گام//ترسم که بیایی تو و در خانه نباشم