باز از نوای دلبری سازی دگرگون می‌زنی****دیر است تا در پرده‌ای از پرده بیرون می‌زنی
تا مهره وامالیده‌ای کژ باختن بگزیده‌ای****نقشی که در کف دیده‌ای نه کم نه افزون می‌زنی
آه از دل پر خون من زین درد روز افزون من****هر شب برای خون من رای شبیخون می‌زنی
خاقانی از چشم و زبان شد پیش تو گوهرفشان****تو عمر او را هر زمان کیسه به صابون می‌زنی

روی تو را در رکاب شمس و قمر می‌رود****لعل تو را در عنان شهد و شکر می‌رود
قافلهٔ عشق تو می‌رود اندر جهان****طائفهٔ عقل‌ها هم به اثر می‌رود
روی تو را در فروغ دید نشاید از آنک****ز آتش رخسار تو تاب بصر می‌رود
بی‌تو به بازار عشق سخت کساد است صبر****نقد روانتر در او خون جگر می‌رود

کار عشق از وصل و هجران درگذشت****درد ما از دست درمان درگذشت
کار، صعب آمد به همت برفزود****گوی، تیز آمد ز چوگان درگذشت
در زمانه کار کار عشق توست****از سر این کار نتوان درگذشت
کی رسم در تو که رخش وصل تو****از زمانه بیست میدان درگذشت

کژ خاطران که عین خطا شد صوابشان****مخراق اهل مخرقه مالک رقابشان
خلقند پر خلاف و شیاطین مر انس را****ننگند و هم ز ننگ نسوزد شهابشان
بر باطلند از آنکه پدرشان پدید نیست****وز حق نه آدم است و نه عیسی خطابشان
رهبان رهبرند در این عالم و در آن****نه آبشان به کار و نه کاری به آبشان

در آبگون قفس بین طاووس آتشین پر****کز پر گشادن او آفاق بست زیور
نیرنگ زد زمین شبه فلک به جلوه****پرگار زد هوا را قوس قزح به شه پر
عکسی ز پای و پرش زد بر زمین ز گردون****ز آن شد بهار رنگین، زین شد سحاب اغیر
ز آن حرف صولجان وش زیرش دو گوی ساکن****آمد چو صفر مفلس وز صفر شد توانگر