اگر سجده کنی مانند عطّار//ببینی بت پرست خویش دیدار

ببینی بُت پرستی خویش اینجا//تو برداری حجاب از پیش اینجا

ببینی بُت پرست خویش در خویش//حجاب این جات او بردارد از پیش

در آن ساعت که این پرده برافتد//ترا آن دم نظر بر جوهر افتد

در آن ساعت که این پرده نماند//ترا جوهر بنزد خویش خواند

در آن دم باز بینی یار خود گم//که بودی کرده در دیدار قلزم

شبی میگفت اکّافی همین راز//که یارب این حجاب آخر برانداز

مسوزان بیش از این مر دوستانت//بگو تا کی بود راز نهانت

چنین پیدا چنین پنهان چرائی//که با رندان دمادم آشنائی

نمود حق نه چیزی هست بازی//تو این دم در تمامت سرفرازی

تو قدر خود بدان و سر نگهدار//ببین نامت چه چیزی گفت جبّار

از این گندم حذر میکن دمادم//ببین تا حق چه گفتست گفت آدم

زهی عطّار کز سرّ الهی//نمودی عین دید پادشاهی

زهی گستاخ بر اسرار معنی//تو خواهی دید حق اظهار معنی

عیانِ واصِلانی در جهان تو//که بنمودی چنین سرّ نهان تو