دی آمد از در من آن دلفریب پسر****افکنده دام بلا زلفش به روز مطر
بودی به رنگ قمر رخشنده چهره او****نه کی ز سرو روان تابیده جرم قمر
بر سرو قامت او افتاده همچو کمند****پرحلقه سلسلهیی همرنگ مشک تتر
حاشانه مشک تتر هرگزکه از بر سرو****چندین شکنج و شکن سر داده یک به دگر

درباره
شعر , دیوان حکیم قاآنی ,