بر منت ناز و ستم، گرچه به غایت باشد****حاش لله که مرا از تو شکایت باشد!
جور معشوق همه وقت نباشد ز عتاب****وقت باشد که خود از عین عنایت باشد
من نه آنم که شکایت کنم از دست کسی****خاصه از دست تو، حاشا چه شکایت باشد؟
پادشاهی چه عجب گر ز تو درویشان را****نظر مرحمت و چشم رعایت باشد!

خواجه جمال الدین سلمان ابن خواجه علاءالدین محمد مشهور به سلمان ساوجی در دههٔ اول قرن

هشتم هجری در ساوه متولد شد. وی ابتدا در خدمت خواجه غیاث الدین محمد و سلطان ابوسعید بهادر

خان بوده و پس ازبر هم خوردن اساس سلطنت ایلخانان واقعی به خدمت امرای جلایر پیوست. دلشاد

خاتون همسر شیخ حسن بزرگ نسبت به سلمان کمال توجه و محبت را داشت ...

حاجیان روی صفا در کعبه جان کرده‌اند ****عاشقان عزم طواف کوی جانان کرده‌اند 
نفس کافر کیش را در راه او روحی فداه ****هر نفس چون کیش اسماعیل قربان کرده‌اند
می‌دمد بوی وفا زین صبح خیزان چون صبا ****کز هوا جان داده و سعی فراوان کرده‌اند 
رهروان او ز زاد و آب فارغ زاده‌اند ****تکیه بر خون دل و بر آب مژگان کرده‌اند 

در آخر غنچه این راز بشکفت****حدیث خواب یک یک با پدر گفت
پدر گفت: «این پسر شوریده حالست****حدیثش یکسر از خواب و خیالست
همی ترسم که او دیوانه گردد ****به یکبار از خرد بیگانه گردد»
به مادر گفت: «تیمار پسر کن****علاج جان بیمار پسر کن»