الا ای مشک جان بگشای نافه//که هستی نایب دارالخلافه

چو روح امر ربّانی توداری//سریر ملک روحانی تو داری

جهان هر دو بهم یک مشت خاکست//فضای قدس دارالملک پاکست

همه عالم به کلی بستهٔ تست//زمین و آسمان پیوستهٔ تست

خواجهٔ حق پیشوای راستین//کوه حلم و باب علم و قطب دین

ساقی کوثر، امام رهنمای//ابن عم مصطفا، شیرخدای

مرتضای مجتبا، جفت بتول//خواجهٔ معصوم، داماد رسول

ندارد درد من درمان دریغا//بماندم بی سر و سامان دریغا

درین حیرت فلک ها نیز دیر است//که می‌گردند سرگردان دریغا

درین دشواری ره جان من شد//که راهی نیست بس آسان دریغا

فرو ماندم درین راه خطرناک//چنین واله چنین حیران دریغا

ای لب تو نگین خاتم عشق//روی تو آفتاب عالم عشق

تو ز عشاق فارغ و شب و روز//کار عشاق بی‌تو ماتم عشق

نتوان خورد بی‌تو آبی خوش//که حرام است بی‌تو جز غم عشق

تا ابد ختم کرد چهرهٔ تو//سلطنت در جهان خرم عشق

فَریدالدّین ابوحامِد محمّد عطّار نِیشابوری (۵۴۰ - ۶۱۸ قمری) یکی از عارفان و شاعران

ایرانی بلندنام ادبیات فارسی در پایان سدهٔ ششم و آغاز سدهٔ هفتم است. او در سال

۵۴۰ هجری برابر با ۱۱۴۶ میلادی در نیشابور زاده شد. وی یکی از پرکارترین شاعران

ایرانی به شمار می‌رود و بنا به نظر عارفان در زمینه عرفانی از ...