بهر جا وصل از دوری نکوتر//بجز یک جا که مهجوری نکوتر

رهد عطشان ز مردن آب خوردن//بجز یک جا که بهتر تشنه مردن

چه جا آنجا که یار آید ز در باز//برای آنکه بر دشمن کند ناز

عجب دردیست خو با کام کردن//به نا گه زهر غم در جام کردن

به سر بردن به شادی روزگاران//به ناگه دور افتادن ز یاران

عجب کاریست بعد از شهریاری//در افتادن به مسکینی و خواری

چنین از یاری کلک جوانبخت//نشیند شاه بیت فکر بر تخت

که مدتها بهم منظور و ناظر//طریق مهر می کردند ظاهر

نه بی هم صبر و نی آرامشان بود//همین دمسازی هم کارشان بود

دبیر مکتب نادر بیانی//چنین گوید ز پیر نکته دانی

که مکتبخانه ای گردید تعیین//چه مکتب، خانه ای پر لعبت چین

گلستانی ز باد فتنه رسته//در او از هر طرف سروی نشسته

خامه برآورد صدای صریر//بلبلی از خلدبرین زد صفیر

خلدبرین ساحت این گلشن است//خامه در او بلبل دستان زن است

بلبل این باغ پرآوازه باد//دم به دمش زمزمه ای تازه باد