شاهنامه فردوسی ب22_پادشاهی همای چهرزاد

به بیماری اندر بمرد اردشیر****همی بود بی‌کار تاج و سریر
همای آمد و تاج بر سر نهاد****یکی راه و آیین دیگر نهاد
سپه را همه سربسر بار داد****در گنج بگشاد و دینار داد
به رای و به داد از پدر برگذشت****همی گیتی از دادش آباد گشت

شاهنامه فردوسی ب21_رزم کاووس با شاه هاماوران

ازان پس چنین کرد کاووس رای****که در پادشاهی بجنبد ز جای
از ایران بشد تا به توران و چین****گذر کرد ازان پس به مکران زمین
ز مکران شد آراسته تا زره****میانها ندید ایچ رنج از گره
پذیرفت هر مهتری باژ و ساو****نکرد آزمون گاو با شیر تاو

شاهنامه فردوسی ب20_پادشاهی گرشاسپ

پسر بود زو را یکی خویش کام****پدر کرده بودیش گرشاسپ نام
بیامد نشست از بر تخت و گاه****به سر بر نهاد آن کیانی کلاه
چو بنشست بر تخت و گاه پدر****جهان را همی داشت با زیب و فر
چنین تا برآمد برین روزگار****درخت بلا کینه آورد بار

شاهنامه فردوسی ب19_داستان فرود سیاوش

جهانجوی چون شد سرافراز و گرد****سپه را بدشمن نشاید سپرد
سرشک اندر آید بمژگان ز رشک****سرشکی که درمان نداند پزشک
کسی کز نژاد بزرگان بود****به بیشی بماند سترگ آن بود
چو بی‌کام دل بنده باید بدن****بکام کسی داستانها زدن

شاهنامه فردوسی ب18_پادشاهی فرایین

فرایین چو تاج کیان برنهاد****همی‌گفت چیزی که آمدش یاد
همی‌گفت شاهی کنم یک زمان****نشینم برین تخت بر شادمان
به از بندگی توختن شست سال****برآورده رنج و فرو برده یال
پس از من پسر بر نشیند بگاه****نهد بر سر آن خسروانی کلاه
نهانی بدو گفت مهتر پسر****که اکنون به گیتی توی تا جور